.svg)
۴ ترفند حرفهای برای آشپزخانهای همیشه منظم
با ایجاد یک سری عادت ساده اما هدفمند مانند تمیزکاری از روزانه تا حذف وسایل اضافی میتوان آشپزخانهای همیشه مرتب و منظم داشت.
به گزارش پارسینه به نقل از فرارو، آشپزخانه بهعنوان پرکاربردترین فضای خانه، بیش از هر جای دیگر در معرض بینظمی است، اما به باور کارشناسان، رعایت چند اصل کلیدی میتواند این فضا را به محیطی منظم، کارآمد و کمتنش تبدیل کند.
با این حال، در دل این شلوغی ظاهری، نظمی پنهان وجود دارد؛ نظمی که صاحبان آشپزخانههای مرتب بهخوبی آن را میشناسند. برای کشف این فرمول، از چند سازماندهنده حرفهای پرسیده شد که آشپزخانههای منظم چه ویژگیهای مشترکی دارند. پاسخها ترکیبی از بدیهیات و نکات روشنگرانه بود؛ نکاتی ساده اما تأثیرگذار که در ادامه به آنها پرداخته میشود.
آیین مشخص برای مرتبسازی
یک آشپزخانه بدون بههمریختگی، بهطور اتفاقی شکل نمیگیرد و حتی پیشرفتهترین نظمدهندههای کابینت هم بهتنهایی معجزه نمیکنند. همهچیز از طرز فکر آغاز میشود و به گفته مونیکا فی، متخصص رفع شلوغی و سازماندهنده حرفهای، وجود یک روتین نقش کلیدی دارد.
او میگوید: «من همیشه میگویم روتین، نقطه تلاقی عادت و روحیه است.» در عمل، این یعنی انجام دادن کارهای نظافتی با یک ترتیب مشخص و تکرارشونده، روز به روز. نکته مهم این است که این ترتیب باید شهودی و منطقی باشد؛ برای مثال، خالی کردن ماشین ظرفشویی در ابتدای روز، تا در ادامه با انباشت ظرفهای کثیف در سینک مواجه نشوید، یا تمیز کردن سطح کابینتها در پایان روز. همین منطق درباره کارهای هفتگی یا ماهانه نیز صدق میکند؛ مانند بررسی یخچال و دور ریختن مواد غذایی تاریخگذشته.
فی تأکید میکند: «وقتی هیچ روال مشخصی وجود نداشته باشد و تمیزکاری بهصورت پراکنده انجام شود، فاصلههای بزرگی در حفظ نظم دائمی آشپزخانه ایجاد میشود.» او همچنین توصیه میکند اگر روال فعلی شما ساده یا کاربردی نیست، از تغییر نترسید. تنظیم زمان مشخص، در نظر گرفتن پاداشهای کوچک پس از انجام کارها، مشارکت دادن دیگر اعضای خانواده و حتی استفاده از یادآورهای دیجیتال میتواند به ایجاد یک عادت پایدار کمک کند.
حداقل وسایل روی کانتر آشپزخانه
دانیکا اور توضیح میدهد شلوغی بیش از حد سطح کابینتها نهتنها ظاهر آشپزخانه را آشفته میکند، بلکه باعث افزایش تحریک بصری میشود؛ عاملی که میتواند سطح هورمون کورتیزول را بالا ببرد و به زبان ساده، استرسزا باشد. به گفته او، کانترهای مرتب معمولاً فقط شامل وسایلی هستند که حداقل پنج روز از هفت روز هفته استفاده میشوند، بههمراه چند آیتم خوشمنظر و نه بیشتر.
به بیان دیگر، تختههای برش، جاقاشقیهای لبریز، یا کتابهای آشپزی بهتر است در دید نباشند. آشپزخانه باید فضای کافی برای آشپزی و حرکت داشته باشد. این یعنی نامهها، تکالیف مدرسه، وسایل ورزشی و هر چیزی که اعضای خانواده بهطور موقت روی کابینت یا کف آشپزخانه رها میکنند، جایی در این فضا ندارند.
ایجاد «زون» یا محدودههای مشخص
کریستی پری معتقد است وسایل آشپزخانه باید بهصورت گروهبندیشده در کشوها، کابینتها و انبارها قرار گیرند تا هنگام آشپزی، پخت شیرینی یا چیدن میز، نیازی به جستوجوی بیهدف نباشد. او این گروهبندیها را «زون» یا محدودههای عملکردی مینامد.
برای مثال، در خانه افرادی که زیاد شیرینی میپزند، میتوان یک محدوده مخصوص پخت ایجاد کرد که شامل ابزارها، سینیها و کاسههای مخلوطکن باشد. یا یک ایستگاه قهوه که ماگها، قهوهساز، کپسولها، شکر و شربتها همگی در یک نقطه متمرکز شوند. این کار، احتمال ایجاد شلوغی را کاهش میدهد، هرچند اور یادآوری میکند که وجود فضای ذخیرهسازی کافی و استفاده از نظمدهندهها نیز بخش مهمی از این معادله است.
حذف ابزارهای غیرضروری
به گفته مونیکا فی، افراد واقعاً مرتب، برای وسایل خود ارزش قائلاند و آگاهی روشنی از آنچه واقعاً استفاده میکنند دارند. این موضوع ممکن است به معنای نگهداشتن وسایل کمتر باشد، اما در عوض وسایلی با کیفیت بالا یا اقلامی موروثی که همچنان کاربرد فعال و جایگاه احساسی در آشپزخانه دارند.
کریستی پری توصیه میکند هر از گاهی آشپزخانه را «خلوتسازی» کنید. او میگوید: «کفگیرها، ملاقهها و ابزارهایی را که بهندرت یا هرگز استفاده نمیکنید جدا کنید و به فرزندانتان که به خانه جدید نقل مکان میکنند بدهید یا به خیریهها اهدا کنید. واقعاً چه کسی به سه اسلایسر آووکادو یا پنج دربازکن نیاز دارد؟»
در نهایت، پری یادآور میشود که آشپزخانه و خانه شلوغ، بازتاب ذهنی آشفته است. به باور او، مهمترین اصل این است: «وقتی خانهتان منظم باشد، خودتان هم منظمتر خواهید بود.»
ارسال نظر