۴ مورد از اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی

به گزارش پارسینه ، هرس کامل یک گیاه گوجه فرنگی آسان است، اما برخی از دانش‌های اولیه در مورد آنچه باید انجام داد و آنچه نباید انجام داد، به تضمین موفقیت کمک می‌کند. بیایید نگاهی به برخی از بدترین اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی که باغبانان هنگام هرس گیاهان گوجه فرنگی خود مرتکب می‌شوند و نحوه جلوگیری از آنها برای برداشت بیشتر و بهتر بیندازیم.

بدترین اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی که باید از آنها اجتناب کنید

در اینجا اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی که ممکن است هنگام پرورش گوجه فرنگی در باغ مرتکب شوید و نحوه جلوگیری از آنها را آورده ایم:

اشتباه شماره ۱: هرس نکردن در زمان کاشت

ممکن است از خود بپرسید: “آیا اصلاً لازم است گوجه فرنگی‌هایم را هرس کنم؟” پاسخ مثبت است، و اولین باری که باید به آنها را هرس کنید، هنگام کاشت است. قبل از کاشت گوجه فرنگی در گلدان یا باغ، پایین‌ترین برگ‌هایی را که ممکن است با خاک تماس پیدا کنند، را هرس کنید. برگ‌ها را بچینید تا از ورود عوامل بیماری‌زای موجود در خاک به گیاهانتان جلوگیری شود. با رشد گوجه فرنگی، هر ساقه‌ای را که به خاک برخورد می‌کند، هرس کنید تا از بروز مشکل مشابه جلوگیری شود.

اشتباه شماره ۲: اجازه دادن به رشد پاجوش‌ها

پاجوش‌های گوجه فرنگی شاخه‌هایی هستند که در محل اتصال ساقه و شاخه ظاهر می‌شوند. اجازه دادن به رشد این گیاهان، انرژی را از قسمت اصلی گیاه می‌گیرد و عملکرد را کاهش می‌دهد. جوانه‌های جوان و حساس را بچینید یا از قیچی یا هرس تیز و تمیز برای برش‌های تمیز استفاده کنید. عدم هرس این شاخه ها یکی از اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی محسوب می شود.

برای جلوگیری از اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی شاخه‌ها را تا اولین خوشه گل‌ها ببرید. پاجوش‌ها را وقتی 8 سانتی‌متر یا کمتر هستند، هرس کنید تا از ایجاد زخم‌های بزرگ روی گیاهان جلوگیری شود.

اشتباه شماره 3: هرس کردن وقتی گیاهان خیس هستند

همیشه گوجه‌فرنگی‌ها را وقتی خشک هستند هرس کنید. هرس گوجه‌فرنگی وقتی خیس هستند می‌تواند باعث ایجاد و گسترش بیماری‌های رایج گوجه‌فرنگی شود. بعد از باران یا بلافاصله بعد از آبیاری هرس نکنید. همچنین بهتر است قبل از انجام هرگونه هرس، تا خشک شدن شبنم صبحگاهی روی گیاهان صبر کنید.

 

اشتباه شماره ۴: عدم تمیزکاری مناسب

یکی دیگر از اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی، استریل نکردن ابزار است. ابزارهای هرس را بین هرس‌ها با محلول الکل یا سفیدکننده اسپری کنید تا استریل شوند و از شیوع بیماری در بین گیاهان جلوگیری شود. یک راه آسان برای تمیز نگه داشتن ابزار هرس، استفاده از دستمال‌های ضدعفونی‌کننده است. آن‌ها را می‌توانید به راحتی در جیب خود قرار دهید و در حین هرس کردن در باغ، ابزار هرس را استریل کنید.

برگ‌های هرس شده را بردارید و از محل دور کنید. رها کردن این‌ برگ ها روی زمین می‌تواند بیماری را در محصول امسال گسترش دهد و باعث شود بیماری‌ها در خاک زمستان‌گذرانی کنند و باغ سال آینده را نیز تحت تأثیر قرار دهند.

برگ‌های گوجه‌فرنگی بیمار یکی از مواردی است که هرگز نباید در توده کمپوست قرار گیرد. قطعات گوجه‌فرنگی هرس شده خود را در سطل زباله قرار دهید تا از آلوده شدن توده کمپوست و شیوع بیماری‌ها به سایر گیاهان باغ خود جلوگیری کنید.

ضرورت هرس

ضرورت هرس گیاهان، مخصوصاً گیاهانی مثل گوجه فرنگی، به چند دلیل مهم برمی‌گردد که در رشد بهتر و افزایش محصول نقش کلیدی دارند:

تقویت رشد گیاه: با حذف شاخه‌ها و برگ‌های اضافی، انرژی گیاه به شاخه‌ها و میوه‌های اصلی منتقل می‌شود و رشد بهتر و متمرکزتری اتفاق می‌افتد.

افزایش تهویه و نوردهی: هرس مناسب باعث می‌شود نور و هوا بهتر به همه قسمت‌های گیاه برسد، که این موضوع از بروز بیماری‌های قارچی و آفت‌ها جلوگیری می‌کند.

کنترل شکل و اندازه گیاه: هرس به شکل‌دهی مناسب گیاه کمک می‌کند و از رشد بی‌رویه و نامنظم جلوگیری می‌کند، که نگهداری و برداشت محصول را آسان‌تر می‌کند.

افزایش کیفیت و کمیت محصول: با حذف شاخه‌های ضعیف یا بدون محصول، گیاه انرژی خود را صرف تولید میوه‌های با کیفیت‌تر و بیشتر می‌کند.

پیشگیری از بیماری‌ها: با هرس شاخه‌های خشک، بیمار یا آسیب‌دیده، مسیر انتشار بیماری‌ها به سایر قسمت‌های گیاه بسته می‌شود.

در مجموع، هرس یک عمل مدیریتی ضروری است که به سلامت و عملکرد بهتر گیاه کمک می‌کند و بدون آن، رشد و محصول‌دهی گیاهان مانند گوجه فرنگی به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. هرس اصولی و جلوگیری از اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی باعث افزایش عملکرد گوجه فرنگی می شود.