چطور احساس «عقبماندن از زندگی» را کنترل کنیم؟

وقتی دوستانت ازدواج کردهاند، همکارت خانه خریده و خواهرت کسبوکار موفقی راه انداخته، ممکن است از خودت بپرسی: «چرا من هنوز به آنجا نرسیدهام؟» این احساس که از بقیه عقب افتادهای، پدیدهای رایج است اما در واقع، هیچ خط زمانی یکسانی برای موفقیت وجود ندارد. روانشناسان میگویند کلید آرامش در بازتعریف موفقیت بر اساس ارزشها و مسیر منحصربهفرد خودمان است.
به گزارش پارسینه به نقل سلامت نیوز ؛ احساس «عقب بودن از بقیه» میتواند هر لحظه سراغمان بیاید: هنگام گشتوگذار در شبکههای اجتماعی، سر میز شام خانوادگی یا حتی نیمهشب در تختخواب.به گفتهی کارولینا کاسیاس، رواندرمانگر و استاد دانشگاه فینیکس، تمایل به مقایسه در ذات انسان است. در گذشته، مقایسه برای بقا مفید بود، چون به ما کمک میکرد جایگاه خود را در اجتماع بسنجیم. اما امروز، رسانهها و فضای مجازی این تمایل طبیعی را چندین برابر کردهاند. ما تنها «هایلایتهای» زندگی دیگران را میبینیم، نه شکستها و سختیهایشان. نتیجه؟ احساس ناکافی بودن و فشار برای رسیدن به استانداردهای خیالی.
اثرات مخرب مقایسهی افراطی
مقایسه در حد سالم میتواند انگیزهبخش باشد، اما وقتی از آن برای سنجش ارزش خودمان استفاده میکنیم، تبدیل به سم میشود.اشلی رادولف، مربی رهبری و مؤسس The Operator’s Edge، میگوید:«مقایسهی ناسالم برداشت ما از موفقیت را تحریف میکند و باعث میشود احساس کنیم ناکافی هستیم. حتی کسانی که ارتقای شغلی گرفتهاند یا به اهدافشان رسیدهاند، ممکن است باز هم حس عقبماندن داشته باشند.»
مطالعات نشان دادهاند که مقایسهی مداوم میتواند به اضطراب، افسردگی و افت عزتنفس منجر شود: چرخهای که بهسختی میتوان از آن بیرون آمد.
رایجترین حوزههایی که در آن احساس عقبماندگی داریم
شغل و پیشرفت حرفهای: گرفتن ترفیع، راهاندازی کسبوکار یا تغییر شغل.
روابط و خانواده: ازدواج، فرزندآوری یا حتی رفتن به سفرهای لوکس.
ثبات مالی: خرید خانه، سرمایهگذاری یا بازنشستگی.
تحصیل و مهارتآموزی: ادامه تحصیل یا یادگیری مهارت جدید.
زندگی اجتماعی: پیدا کردن دوستان صمیمی یا ساختن شبکهای از افراد همفکر.
سلامت و تناسب اندام: کاهش وزن، بهبود سبک زندگی یا درمان بیماری مزمن.
رشد فردی و خلاقیت: نوشتن کتاب، شروع پروژهی شخصی یا دنبال کردن علاقهها.
چگونه احساس «عقبماندن» را کنار بگذاریم
۱. به مسیر خودت اعتماد کن: هیچ جدول زمانی واحدی برای موفقیت وجود ندارد. بعد از دوران تحصیل، مسیر زندگی افراد بهشدت متفاوت میشود. یاد بگیر مسیر خودت را با ارزشها و اهداف شخصیات بسنجی، نه با مسیر دیگران.
۲. از حسادت بهعنوان نشانه استفاده کن: بهجای سرزنش خودت، کنجکاو باش: حسادتت چه چیزی را نشان میدهد؟ شاید میل واقعیات به آزادی، عشق یا خلاقیت باشد. از این آگاهی برای تعیین هدفهای تازه استفاده کن.
۳. احساساتت را عمیقتر بررسی کن: گاهی آنچه به نظر حسادت میآید، در واقع اندوه فرصتهای از دسترفته یا خستگی از وضعیت فعلی است. با کنجکاوی، نه قضاوت، به درون خودت نگاه کن تا دلیل واقعی این احساس را کشف کنی.
۴. با خودت مهربان باش: به گفتهی دکتر کاسیاس، «مرز بین چالش سالم و ناامیدی زمانی رد میشود که فرد خود را ذاتاً ناکافی ببیند.» تمرین خوددلسوزی به ما کمک میکند احساسات را بپذیریم بدون آنکه در دام شرم یا درماندگی بیفتیم. پژوهشها نشان میدهد خوددلسوزی باعث افزایش خوشبینی و کاهش اضطراب میشود.
۵. موفقیت را از نو تعریف کن: گاهی اهدافی را دنبال میکنیم که از ما نیستند بلکه از خانواده، جامعه یا شبکههای اجتماعی وام گرفتهایم. از خودت بپرس: «برای من، داشتن زندگی خوب یعنی چه؟»وقتی پاسخ این سؤال را پیدا کردی، دیگران را نه بهعنوان رقیب، بلکه الهامبخش خواهی دید.
در یک جمله
احساس عقبماندن از دیگران طبیعی است، اما زندگی مسابقه نیست. وقتی موفقیت را با معیارهای درونی خود بسنجی، میفهمی هر قدمی که برمیداری حتی کوچکترینش بخشی از مسیر منحصربهفرد و ارزشمند توست.
ارسال نظر