.svg)
رازهای پنهان غار دربند رشی: قدیمی‌ترین سکونتگاه ایران
این غار در دل جنگل‌های هیرکانی، مکانی برای کاوش تاریخ و طبیعت است. بازدید از غار دربند رشی ، سفری به عمق تاریخ و زیبایی‌های طبیعی ایران است.
به گزارش پارسینه ، غار دربند رشی، یکی از کهن‌ترین سکونتگاه‌های انسانی در ایران، نه تنها یک پدیده طبیعی شگفت‌انگیز است، بلکه دریچه‌ای به گذشته دور بشر باز می‌کند. این غار با قدمتی بیش از ۲۰۰ هزار سال، به عنوان قدیمی‌ترین مکان باستانی پارینه‌سنگی در کشور شناخته می‌شود و هر ساله هزاران گردشگر، طبیعت‌گرد و علاقه‌مند به تاریخ را به خود جذب می‌کند. واقع در استان سرسبز گیلان، غار دربند رشی نمادی از همزیستی انسان با طبیعت در دوران غارنشینی است. در این مقاله جامع، به بررسی جنبه‌های مختلف این غار از جمله موقعیت جغرافیایی، تاریخچه، ویژگی‌های طبیعی، نحوه دسترسی و نکات گردشگری می‌پردازیم.
موقعیت جغرافیایی و ویژگی‌های طبیعی
غار دربند رشی در جنوب روستای رشی، واقع در بخش رحمت‌آباد و بلوکات شهرستان رودبار استان گیلان قرار دارد. این غار در ارتفاع تقریبی ۷۵۰ متری از سطح دریا و در مختصات جغرافیایی ۳۶°۵۰' شمالی و ۴۹°۳۹' شرقی واقع شده است. غار در دل جنگل‌های هیرکانی، که میراث جهانی یونسکو هستند، قرار گرفته و از جنوب به دریای خزر مشرف است. اطراف غار را دشت‌های سرسبز، درختان بلند و کوه‌های دامنه درفک احاطه کرده که چشم‌اندازی خیره‌کننده ایجاد می‌کند.
این مجموعه شامل دو غار اصلی است: غار کویل‌گر با طول تقریبی ۶۰ متر و غار جوکویله با طول ۳۰ متر. هر دو غار دهانه‌ای رو به جنوب دارند و از جنس سنگ آهک هستند. از داخل غار، منظره‌ای وسیع از دره‌های پایین‌دست و پوشش گیاهی غنی قابل مشاهده است، که این ویژگی آن را از بسیاری غارهای دیگر متمایز می‌کند. غار همچنین زیستگاه خفاش‌ها است و صداهای بازدیدکنندگان می‌تواند به اختلال در اکوسیستم آن منجر شود. پوشش گیاهی اطراف شامل درختان بلوط، راش و ممرز است و در بهار، مه و سبزی دشت‌ها جلوه‌ای جادویی به منطقه می‌بخشد.
غار دربند رشی گیلان
تاریخچه و اهمیت باستان‌شناختی
غار دربند رشی در سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵ میلادی) توسط باستان‌شناس ولی جهانی شناسایی و بررسی شد. کاوش‌های اولیه در اردیبهشت ۱۳۹۱ به سرپرستی فریدون بیگلری و با مشارکت متخصصان میان‌رشته‌ای انجام گرفت و بقایای غنی از دوران پارینه‌سنگی قدیم (Lower Paleolithic) کشف شد. این یافته‌ها شامل ابزارهای سنگی دست‌ساز و فسیل‌های جانوری هستند که قدمت سکونت انسانی را به بیش از ۲۰۰ هزار سال پیش می‌رسانند. این غار تنها مکان شناخته‌شده در ایران با شواهد باستان‌شناختی از این دوره است و به عنوان اولین سکونتگاه بشر در گیلان و یکی از قدیمی‌ترین‌ها در کل کشور ثبت ملی شده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که ساکنان اولیه غار شکارچیانی از عصر سنگ بودند که از ابزارهای ابتدایی برای شکار و زندگی استفاده می‌کردند. این کشف‌ها به درک بهتر مهاجرت‌های انسانی و زندگی در دوران یخبندان کمک کرده است. در سال‌های اخیر، برنامه‌هایی برای واگذاری غار به بخش خصوصی جهت تبدیل به مجموعه گردشگری با موزه، رستوران و بازار صنایع دستی مطرح شده تا اهمیت تاریخی آن حفظ شود.
عکس غار دربند رشی
ویژگی‌های داخلی غار و جاذبه‌های گردشگری
داخل غار دربند رشی ترکیبی از تاریکی مرموز و زیبایی‌های طبیعی است. دیواره‌ها با چکنده‌ها و استالاگمیت‌های آهکی پوشیده شده‌اند، هرچند آسیب‌های ناشی از بازدیدکنندگان مانند شکستن این سازه‌ها و یادگارنویسی مشاهده می‌شود. طول غارها کوتاه است، بنابراین بازدید بدون تجهیزات حرفه‌ای ممکن است، اما چراغ‌قوه یا هدلامپ ضروری است. منظره از دهانه غار، به ویژه در غار کویل‌گر، شامل دشت‌های وسیع و جنگل‌های انبوه است که عکاسی را به تجربه‌ای لذت‌بخش تبدیل می‌کند.
این غار نه تنها برای باستان‌شناسان، بلکه برای ماجراجویان جذاب است. بازدید از آن فرصتی برای تأمل در تاریخ بشر فراهم می‌کند و با طبیعت اطراف، سفری دوگانه به گذشته و حال را رقم می‌زند. با این حال، به دلیل نبود مدیریت، مشکلات زیست‌محیطی مانند انباشت زباله و آسیب به پوشش گیاهی وجود دارد.
نحوه دسترسی و نکات سفر
برای رسیدن به غار دربند رشی از رشت، حدود ۷۰ کیلومتر جنوب را طی کنید. از اتوبان قزوین-رشت به سمت رودبار حرکت کرده، پس از عبور از رودبار، از خروجی توتکابن خارج شوید و به سمت روستای رشی برانید. فاصله رودبار تا غار حدود ۳۷ کیلومتر است و مسیر جنگلی و پرپیچ‌وخم است، بنابراین خودروهای مناسب آفرود توصیه می‌شود. از تهران، حدود ۳۵۰ کیلومتر راه در پیش است.
بهترین زمان بازدید اواسط بهار (اردیبهشت-خرداد) است، زمانی که منطقه سرسبز و هوای معتدل است. در زمستان برف و در تابستان گرما ممکن است بازدید را سخت کند. هزینه ورودی رایگان است، اما برای اقامت، روستاهای اطراف مانند استخرگاه گزینه‌های خوبی هستند. نکات مهم: زباله نریزید، از یادگارنویسی اجتناب کنید، تجهیزات ایمنی همراه داشته باشید و از راهنماهای محلی استفاده کنید. فصل مناسب برای طبیعت‌گردی بهار است، اما برای کاوش تاریخی، هر زمانی قابل قبول است.
ارسال نظر