زنگ خطر در راهروهای مدرسه: وقتی سکوت، تنهایی و ترس جایگزین شور و هیجان میشود

مدرسه، مکانی برای رشد دوستیها است، اما نتایج تحقیقات جدید نشان میدهد که بسیاری از جوانان در کلاسهای درس و راهروهای شلوغ، احساس انزوا میکنند.
به گزارش پارسینه به نقل از ایسنا ؛ نتایج این تحقیق مشخص کرد که تنهایی نه فقط به دلیل کمبود همدم، بلکه به دلیل پویاییهای اجتماعی مضر نیز شکل میگیرد؛ گروه تعامل با جوانان دریافت که قلدری و سایر تعاملات ناخواسته، محرکهای قدرتمندی برای تنهایی هستند.
محققان دریافتند که بودن در کنار همسالان ممکن است احساس ناامنی ایجاد کند و این احساس میتواند ماندگار باشد و نحوه نگاه دانشآموزان به مدرسه، خودشان و یکدیگر را شکل دهد.
تنهایی فراتر از فقدان دوستان
بن لوهمیر، محقق اصلی و دانشمند دانشگاه «فلیندرز» استرالیای جنوبی گفت: جوانان برخلاف افراد مسن، اغلب مجبور هستند، دورههای طولانیمدت را در کنار افرادی بگذرانند که با آنها کنار نمیآیند. بنابراین، به جای اینکه تنهایی به معنای انزوا باشد، در این مورد میتواند به معنای بودن در کنار افرادی باشد که باعث میشوند احساس ناامنی کنیم.
این نتایج، یک سناریوی رایج را وارونه میکند. ما اغلب به دانشآموزان میگوییم که بیرون بروند و به جمع بپیوندند اما اگر جمعیت شامل افرادی باشد که آنان را تحقیر، طرد یا وضعیت را کنترل میکنند، این راهحل میتواند نتیجه معکوس به همراه داشته باشد. نزدیکی بدون امنیت، تنهایی را تسکین نمیدهد، بلکه میتواند آن را عمیقتر کند.
این معماری اجتماعی زندگی مدرسهای شامل سلسله مراتب، آیینها و قوانین است که میتواند باعث شود برخی از دانشآموزان حتی وقتی کسی فریاد نمیزند، احساس ناامنی کنند.
فضاهای مدرسهای که حس تعلق را تقویت میکنند
لوهمیر گفت: معتقدیم که تنهایی شایسته توجه مشابهی در سیاستها و رویههای آموزشی است. همچنین این گروه تحقیقاتی به اقدامات عملی اشاره کرد که به دانشآموزان فضایی برای نفس کشیدن میدهد. دانشآموزان به مکانهایی نیاز دارند تا به عقب برگردند، دوباره تنظیم شوند و طبق شرایط خود دوباره وارد آن شوند. اگر عملکرد فضاهای امن به خوبی مدیریت شوند، میتوانند پلی برای تعلق گستردهتر باشند.
تنهایی دانشآموزان؛ خشونت اجتماعی
لوهمیر توضیح داد: شناخت تنهایی بهعنوان شکلی از خشونت اجتماعی، راههای جدیدی را برای حمایت از رفاه دانشآموزان فراهم میکند و ما را برای ایجاد محیطهای مدرسهای امن و فراگیر از نظر عاطفی به چالش میکشد.
محدودیتهای تحقیق
این نتایج حاصل تحقیقی کوچک بود؛ مدارس بیشتر، دانشآموزان بیشتر و روشهای دقیقتر به تایید و اصلاح یافتهها کمک خواهد کرد. محققان اظهار کردند: راهحلی واحد برای همه مدارس مناسب نیست.
چگونه مدارس میتوانند تنهایی را کاهش دهند
سایت ارث گزارش کرد، اگر تنهایی در مدرسه فقط به دلیل نداشتن دوستان کافی باشد، پس راهحل نمیتواند فقط کار گروهی بیشتر باشد. این نتایج نشان میدهد که چگونه تنهایی میتواند نه در سکوت کلاسهای خالی مدرسه، بلکه در سر و صدای کلاسهای شلوغ رشد کند. راهحل فقط اجتماعیتر بودن نیست، بلکه اجتماعی امنتر است.
نتایج این تحقیق در مجله (مطالعات انتقادی در آموزش) «Critical Studies in Education» منتشر شده است.
ارسال نظر