.svg)
دایناسوری که زیر موزه دنور زندگی میکرد پیدا شد
فسیلی که قدمت آن حدود ۷۰ میلیون سال تخمین زده می‌شود، در جریان یک پروژه حفاری در زیر پارکینگ آسفالت‌شده موزه علوم طبیعی و تاریخ دنور کشف شد.
به گزارش پارسینه، بخشی از یک مهره‌ی فسیل‌شده که به نظر می‌رسد متعلق به یک دایناسور گیاه‌خوار باشد، در عمق ۷۶۳ فوتی (معادل ۲۳۲ متر) از سطح زمین کشف شد. این حفاری با هدف بررسی ساختار زمین‌شناسی حوزه دنور و بررسی امکان جایگزینی گاز طبیعی با سیستم‌های زمین‌گرمایی برای گرمایش و سرمایش موزه انجام شده بود.
دو دستگاه حفاری در یکی از پارکینگ‌های موزه تا عمق نزدیک به ۳۰۰ متر زمین را سوراخ کردند. روز ۳۰ ژانویه، یکی از زمین‌شناسان موزه هنگام بررسی مواد استخراج‌شده، به سرعت تشخیص داد که با یک استخوان دایناسور مواجه است و همین باعث هیجان فراوان در بین کارکنان موزه شد.
جیمز هاگادورن، مدیر بخش زمین‌شناسی موزه که در حال شرکت در جلسه‌ای با اولیای مدرسه فرزندش بود، با دریافت پیام‌های پی‌درپی از جلسه بیرون رفت وی گفت: «معمولاً چیزی به اسم وضعیت اضطراری فسیل وجود ندارد، اما این یکی، واقعاً اضطراری بود!»
پاتریک اوکانر، مدیر بخش علوم زمین و فضا، هم از جلسه‌ای بیرون کشیده شد. او در ابتدا باور نمی‌کرد چنین کشفی در حفاری رخ داده باشد و میگوید: «با خودم فکر کردم، آیا فقط خیال‌پردازی‌ست؟»
فسیل یافت‌شده استوانه‌ای‌شکل و تنها چند سانتی‌متر طول دارد و احتمالاً بخشی از یک استخوان بزرگ‌تر است. برای تعیین سن آن، پژوهشگران از «مرز کرتاسه – پالئوژن» استفاده کردند.
با مقایسه عمق این فسیل با نقشه‌های زمین‌شناسی موجود و سایر فسیل‌های کشف‌شده، تخمین زده شد که قدمت آن به حدود ۷۰ میلیون سال پیش بازمی‌گردد.
این فسیل آن‌قدر کوچک و ناقص است که نمی‌توان آن را به گونه‌ای خاص نسبت داد، اما تیم موزه احتمال می‌دهد که متعلق به یک اورنیتوپود (دایناسوری کوچک و گیاه‌خوار) باشد.
محققان می‌گویند این ممکن است قدیمی‌ترین فسیل دایناسور کشف‌شده در منطقه دنور باشد.
دکتر هاگادورن در این باره افزود: «تا حالا هیچ‌کس فسیل این گروه خاص از دایناسورها را در این بازه زمانی و در این بخش از کلرادو پیدا نکرده بود.»
البته که کشف فسیل در منطقه دنور پدیده‌ی جدیدی نیست و در سال ۱۹۹۳ هنگام ساخت ورزشگاه بیسبال کورس فیلد (محل بازی تیم راکیز کلرادو)، استخوان‌های دایناسور کشف شد و به همین دلیل، نماد این تیم دایناسوری به نام "دینگر" است.
در اغلب موارد، فسیل‌ها در نزدیکی سطح زمین یافت می‌شوند. اما کشف فسیلی در چنین عمقی در پروژه حفاری، اتفاقی بسیار نادر است. پیش از این، تنها دو مورد مشابه وجود داشته:
در سال ۱۹۹۷، زمین‌شناسان قطعه‌ای استخوانی را در عمق ۷۵۰۰ فوتی زیر دریای شمال یافتند که بعدها مشخص شد بخشی از پای یک دایناسور "پلاتئوسور" بوده.
در سال ۲۰۱۸، در غرب کلرادو، قطعه‌ای استخوان ناشناخته از سازند مورریسون به دست آمد.
لایه‌های سنگی مختلفی که در این حفاری در دنور استخراج شد که نشان‌دهنده محیط‌های متنوعی مانند دریاچه‌ها و تالاب‌ها در گذشته زمین‌شناسی این منطقه است و به دانشمندان کمک می‌کند نقشه‌ای دقیق‌تر از اکوسیستم دایناسورها در آن زمان ترسیم کنند.
دانشمندان موزه معتقدند که ممکن است فسیل‌های بیشتری در مواد حفاری‌شده وجود داشته باشند و در حال بررسی آن‌ها هستند.
دکتر جیمز کلارک، استاد زیست‌شناسی دانشگاه جورج واشنگتن، در ایمیلی گفت: «این فسیل از نظر علمی چندان مهم نیست، چون تنها بخشی از یک مهره ناقص است. اما از نظر جذابیت و شگفتی، ارزش زیادی دارد.»
دکتر کریستوفر جونیوم، دانشیار زیست‌شناسی دانشگاه سیراکیوز، نیز اظهار کرد: «درست مثل سوراخ‌کردن زمین با یک سوزن و پیدا کردن دایناسور است. بیشتر شبیه داستان علمی‌تخیلی تا واقعیت. حتی اگر این کشف انقلابی نباشد، باز هم نشان می‌دهد چقدر چیزهای ناشناخته در زیر پای ما وجود دارد.»
ارسال نظر