ایران سامانه پیشرفته موشکی HQ۹B چینی را در تهران فعال می کند؟

به گزارش پارسینه، رسانه میدل ایست آی که روی مسائل خاورمیانه تمرکز دارد در گزارشی مدعی شده که ایران و چین به توافقی رسیدند برای تحویل سامانه پدافند هوایی HQ9B به ایران.

نکته جالبش اینجاست که این معامله نه با پول نقد بلکه با تهاتر نفت انجام می‌شود یعنی ایران نفت می دهد و در مقابل سامانه پدافند هوایی دریافت می کند. البته در گزارش تاکید شده که هنوز تعداد آتشبارها توافق نشده و مشخص نیست یا لااقل علنی نشده است.

البته سفیر چین در اسرائیل این موضوع را کاملاً تکذیب کرده و اعلام کرده که این کشور هرگز به کشورهای حاضر در جنگ سلاح صادر نخواهد کرد؛ البته تکذیب انها خیلی نمی تواند اهمیت داشته باشد چرا که مراودات نظامی که یک طرفش ایران باشه اصولاً و عملاً علنی نخواهد شد ولی این مسئله در رابطه با اظهارات مقامات چینی هم نکته مهمی است.

باید صبر کرد تا دید چه اتفاقی خواهد افتاد اما باید گفت که احتمال حضور HQ9B در ایران با این تفاسیر بالا رفته است.

سامانه HQ9B چیست و چرا باید به آن توجه کرد؟

 سامانه HQ9B در واقع نسخه پیشرفته‌تری از اچ کیو ناین اصلی هست که توسط چین تولید می شود. این سامانه پدافند هوایی برد بلند و چند لایه است که می تواند اهداف هوایی مثل جنگنده‌ها، موشک‌های کروز، موشک های بالستیک تاکتیکی و حتی برخی اهداف رادار گریز را شناسایی و رهگیری کند.موشک های HQ9B بردی تاحدود ۲۵۰ کیلومتر دارند. البته این عدد برای درگیری با اهداف درشتی مثل هواپیما است. برد علیه موشک‌های کروز یا بالستیک معمولاً کمتر هست اما همچنان عدد قابل توجهی است. رادار اصلی این سامانه از نوع اچ تی ۲۳۳ با فناوری آرایه فعال است. این رادار در باند اس کار می کند و می تواند تا چند صد کیلومتر رو پوشش بدهد. 

چین روی نسخه بی، احتمالاً رادارهای کمکی باند ایکس هم اضافه کرده که برای رهگیری دقیق‌تر در فاز نهایی درگیری، استفاده می‌شود. هر آتشبار معمولا چهار پرتابگر دارد؛ برای هر لانچر چهار موشک آمادگی شلیک وجود دارد. یعنی یک آتشبار HQ9B در حالت آماده باش ۱۶ موشک رو در اختیار این آتشبار قرار می دهد. این آتشبار همچنین یک مرکز فرماندهی مستقل، رادار اختصاصی و ارتباط مستقیم با لایه‌های بالاتر فرماندهی دارد.

 موشک‌ها دو مرحله ای، سوخت جامد و دارای سیستم هدایت ترکیبی هستند. هدایت راداری میانی و همینگ فعال در فاز نهایی این ساختار باعث می شود که موشک بتونه اهدافی را که مانور بالا دارند یا سطح مقطع راداری پایینی دارند مثل جنگنده‌های نسل پنجم را راحت‌تر رهگیری کند.

 سامانه HQ9B مجهز به ای سی سی ام یا همون ضد جمینگ پیشرفته است این یعنی در برابر پارازیت‌ها و عملیات اخلالگر رادیویی مقاومت خوبی دارد به خصوص در شرایط نبرد الکترونیک.

سیستم قادر است بین سیگنال واقعی و پارازیت، تمایز قائل بشه؛ از لحظه کشف تا قفل راداری و شلیک گفته می شود که زیر ۱۵ تا ۲۰ ثانیه است البته این عدد در شرایط واقعی ممکنه کمی متغیر باشد. ولی برای یک سامانه برد بلند عدد قابل قبولی هست

 

  این خرید ایران می‌تواند برای کشور نقطه عطفی را ایجاد کند؛ در جنگ اخیر، ایران بحث اشباع پدافند را به وضوح احساس کرد؛ بودن تعدادی از این سیستم‌ها می‌تواند در جلوگیری از اشباع پدافند موثر واقع شود. ایران در سال‌های اخیر سعی کرده ساختار پدافند هوایی خودش را به یک سیستم چند لایه تبدیل کند از سامانه‌های کوتاهبردی مثل طبس و ۱۵ خرداد تا میانبردهایی مثل سوم خرداد و برد بلندهای مثل باور ۳۷۳، اما مشکل اصلی همیشه ضعف در پوشش کامل لایه برد بلند هست.

باور ۳۷۳ اگرچه سامانه بومی و پیشرفته ای هست اما تعدادش محدود هست و در عین حال تجربه عملیاتی خوبی را با این اوصاف پشت سر گذاشته است.

سامانهHQ9B می تواند به عنوان یک لایه مکمل برد بلند وارد شبکه دفاع هوایی ایران شود و نقش پوشش منطقه ای برای سایت های راهبردی مثل پالایشگاه ها، تاسیسات هسته ای، مراکز فرماندهی یا پایگاه های هوایی را بازی کند.

با توجه به برد بالا و توان درگیری همزمان با چند هدف، این سامانه می تواند با تهدیداتی مثل موشک های کروز، پهپادهای رزمی مقابله کند. 

نکته بعدی کمک در رهگیری موشک های بالستیک هواپرتاب هست؛ موشک هایی مثل بلو اسپارو و سایر موشک های بالستیک هوا پرتاب دشمن در جنگ اخیر، قطعا ما را اذیت کردند ؛ این سیستم در این شرایط می تواند به کمک ما بیاید و به رهگیری این تسلیحات بپردازد.

اگر ایران بتواند این سامانه را با زیرساخت های پدافندی بومی خودش یکپارچه کند یک جهش بزرگ در شبکه سازی دفاعی اتفاق می افتد.

در نهایت این خرید احتمالی نشان می دهد که ایران همچنان به دنبال تنوع منابع تسلیحاتی خودش هست یعنی به روسیه متکی نیست و به ظرفیت های چین هم برای پر کردن خلأهای خاص استفاده می کند.

منبع : پارتیزان