چه کنیم فرزندانمان از جنگ نترسند؟

در روزهایی که اخبار جنگ، حملات موشکی، تهدید و ناامنی، بخش بزرگی از فضای خبری و گفتوگوهای روزمره ما را اشغال کرده، بسیاری از پدرها و مادرها یک نگرانی اصلی دارند: چطور بچهام را از ترس، اضطراب و نگرانی محافظت کنم؟
به گزارش پارسینه شاید ما شهروندان معمولی جامعه، نتوانیم جلوی جنگ را بگیریم، اما میتوانیم از کودکان خردسالمان در برابر اثرات روانی آن مراقبت کنیم.
در این گزارش به شما میگوییم چه کارهایی واقعاً مفیدند، چه چیزهایی را باید به بچه گفت، چه چیزهایی را نه، و چطور آرامش رالااقل به شکل نسبی و ویژه روحیه کودکانمان به خانه برگردانیم این توصیهها بر اساس نظر کارشناسان روانشناسی کودک و منابع معتبر جهانی مثل انجمن روانشناسی آمریکا (APA) و یونیسف تهیه شدهاند:
۱.نگویید: «فرزندم چیزی نمیفهمه»، کودکان همه چیز را متوجه می شوند
بسیاری از والدین فکر میکنند بچههای کوچک چیزی از اوضاع نمیفهمند. اما مطالعات روانشسان نشان میدهد حتی کودکان ۳ ساله هم استرس، نگرانی، لحن صدای شما، پیامهای تلویزیون و حالوهوای خانه را دریافت میکنند. بنابراین پنهانکاری مطلق، بیشتر باعث ترس میشود. کودکان در پنهانکاری شما و در سکوت مستمر شما احساس ترس بیشتری دارند و تلاش می کنند خود دست به مکاشفه بزنند، بنابراین ممکن است محتواها یا تصاویری از جنگ ببینند که صدپله بدتر از چیزیست که شما پنهان می کنید.
۲. حرف بزنید؛ اما ساده، بدون اغراق، متناسب با سن کودک
بچهها، مخصوصاً در شرایط پر از ترس و ابهام، نیاز دارند بدانندچه اتفاقی افتاده. اما این دانستن باید با زبان قابل فهم باشد. حواسمان باشد درک کودک خردسال با نوجوان متفاوت است. نه زیاده روی کنید نه ساده انگاری. بر اساس درک کودک خود صحبت کنید. دروغ نگویید و پاسخهایی روشن و دقیق به نگرانی های فرزندتان ارائه کنید. نگویید چیزی نیست، بگویید شرایط سختی است اما قابل کنترل است.
منبع: فرارو
ارسال نظر