کشف اسکلت زن باردار چهار هزار ساله در موزه سمنان

به گزارش پارسینه، به نقل از ایرنا، تماشای تاریخ همواره مایه تحیر و شگفتی است و این شگفتی و هیجان وقتی به اوج می‌رسد که سخن از اسکلت یک زن باردار چهار هزار ساله در میان باشد.

تماشای اسکلتی که هر استخوان آن ردپایی از زندگی‌ای است که چهار هزار سال پیش یعنی ۴۰ قرن پیش جریان داشت.

حس غریبی است وقتی اثری چهار هزار ساله در مقابل دیدگان قرار بگیرید و وصف‌ناشدنی می‌شود اگر اثر تاریخی اسکلت یک زن باردار چهار هزار ساله باشد. در نخستین نگاه به تاریخ چهار هزار ساله اسکلت مادری دیده می‌شود که سرش رو به طلوع خورشید و به شکل جنینی دفن شده است. اگر کمی بیشتر دقت کنید متوجه جمجمه‌ای در لابه‌لای استخوان لگن این زن می‌شوید که نشان می‌دهد این زن با سنی بین ۱۷ تا ۲۰ سال به دلیل کوچکی لگن و بالابودن سرجنین حین زایمان جان خود را از دست داد.

به نظر می‌رسد با توجه شیوه تدفین این مادر به شکل جنینی و به سمت طلوع خورشید، این زن پیرو آیین «میتراییسم یا خورشیدپرستی» و شیوه دفن مربوط به هزاره دوم پیش از میلاد در بخش فلات مرکزی ایران بود.

پیروان آیین میتراییسم به زندگی پس از مرگ اعتقاد داشته‌اند و بر همین اساس، اشیایی را که باور داشتند در زندگی پس از مرگ نیاز است، به همراه مردگان دفن می‌کردند.

گذشتگان حیات را فقط در دنیای مادی نمی‌دانستند و به زندگی پس از مرگ اعتقاد داشتند و بر پایه این باور، مقداری غذا همراه درگذشتگان دفن می‌کردند. ه وجود کاسه سفالی به عنوان ظرف غذا و تعدادی استخوان شکار در کنار اسکلت چهار هزار ساله در موزه گرمابه حضرت سمنان نشان از این باور در آیین میتراییسم است.

دفن زیورآلات همراه درگذشتگان زن و ابزار جنگی و کار به همراه مردان فوت‌شده از دیگر نشانه‌های آیین میتراییسم است و بر پایه همین باور در مشت اسکلت زن باردار مربوط به هزاره دوم پیش از میلاد در موزه حضرت سمنان دستبند و یک انگشتر وجود دارد.

علاقه‌مندان گشت و گذار در دل تاریخ می‌توانند برای تماشای اسکلت چهارهزار ساله در موزه گرمابه پهنه در شهر سمنان با طی مسافتی حدود ۲۲۰ کیلومتر از تهران، ۵۸۶ کلیومتر از اصفهان، ۲۸۲ کیلومتر از قم، ۳۳۸ از کیلومتر گلستان، ۲۰۰ کیلومتر از مازندران و ۶۷۴ کیلومتر از خراسان رضوی به سمنان دیار بزرگان علم، ادب و عرفان سفر کنند.

اسکلت زن باردار از تپه حصار دامغان به دست آمده و، چون خاک دیار کویری منطقه تپه حصار دامغان نمکی و فاقد رطوبت زیاد است، از این رو این اسکلت با وجود گذشت چهار هزار سال همچنان سالم مانده بود.

تپه حصار دامغان یکی از مهم‌ترین آثار و محوطه‌های تاریخی استان سمنان و ایران است که قدمت تمدن یافت شده در این تپه باستانی در سه کیلومتری جنوب شرق شهرستان دامغان، به دوران هزاره چهارم تا هزاره نخست پیش از میلاد مسیح می‌رسد، اما طبق حفاری‌های باستان‌شناسانه که در این تپه انجام شد، اسکلت به دست آمده مربوط به هزاره دوم پیش از میلاد است.

موزه گرمابه پهنه یا گرمابه حضرت، از جمله بناهای تاریخی ساخته شده در سال ۸۶۵ هجری قمری با قدمتی نزدیک به ۶۰۰ سال یکی از مراکز مهیای بازدید برای گردشگران در شهر سمنان محسوب می‌شود.

حمام پهنه بین مسجد جامع و امامزاده یحیی (ع) در سمنان قرار دارد، بر اساس اسناد موجود، این حمام مورد بازدید یکی از تاریخ‌نویسان دوره قاجار به نام «محمدحسن خان صنیع‌الدوله» قرار گرفت و متن کتیبه سَردر حمام را در کتاب «مطلع الشمس» نوشته است. از این کتیبه می‌توان نتیجه گرفت که این حمام در زمان حکومت میرزا ابوالقاسم بابرخان، پادشاه دوره تیموریان و به دستور وزیرش خواجه غیاث‌الدین محمدبن خواجه تاج الدین بهرام سمنانی در ماه شوال سال ۸۶۵ هجری قمری ساخته شد.

در این موزه اشیای تاریخی مربوط به شیوه زندگی مردم استان سمنان و همچنین لوازم تاریخی که در عملیات‌های اکتشاف این منطقه به دست آمده است نگهداری می‌شود.