تاثیر قرص اعصاب بر نعوظ

اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی، به ناتوانی مرد در نعوظ یا نگه داشتن آن گفته می شود. اختلال نعوظ یک بیماری نیست، بلکه نشانه ی سایر مشکلات جسمی، روانی یا هردو می باشد.در صورت مواجهه شدن هر چند وقت یکبار با اختلال نعوظ، دلیلی برای نگرانی نیست. این امر، طبیعی بوده و بعضی از علل آن می تواند نوشیدن الکل، اضطراب یا خستگی باشد. اگر این مشکل، ادامه دار شد، به پزشک متخصص اورولوژی مراجعه کنید.درمان اختلال نعوظ شامل داروهای خوراکی، مشاوره، پمپ کششی آلت تناسلی، تزریق مستقیم به آلت تناسلی و پیوند آلت مصنوعی است.

تاثیر قرص اعصاب بر نعوظ

ساعدنیوز نوشت: بسیاری از داروها و داروهای تفریحی می توانند بر انگیختگی جنسی و عملکرد جنسی مردان تأثیر بگذارند. آنچه باعث مشکلات نعوظ در یک مرد می شود ممکن است بر مرد دیگری تأثیر نگذارد. اگر فکر می کنید که یک دارو بر عملکرد جنسی شما تأثیر منفی می گذارد، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. هرگز مصرف هیچ دارویی را بدون صحبت با ارائه دهنده خود قطع نکنید. اگر هنگام قطع یا تغییر آنها مراقب نباشید برخی از داروها ممکن است منجر به واکنش های تهدید کننده زندگی شوند.

لیست داروهای مضر برای نعوظ

در زیر فهرستی از برخی داروها و داروهایی که ممکن است باعث اختلال نعوظ (ED) در مردان شوند، آورده شده است. ممکن است داروهای دیگری غیر از داروهای موجود در این لیست وجود داشته باشد که می تواند باعث مشکلات نعوظ شود.داروهای ضد افسردگی و سایر داروهای روانپزشکی:

1. آمی تریپتیلین (Elavil)
2. آموکساپین (آسندین)
3. بوسپیرون (Buspar)
4. کلردیازپوکساید (لیبریوم)
5. کلرپرومازین (تورازین)
6. کلومیپرامین (آنافرانیل)
7. کلورازپات (ترانگزن)
8. دزیپرامین (نورپرامین)
9. دیازپام (والیوم)
10. دوکسپین (Sinequan)
11. فلوکستین (پروزاک)
12. فلوفنازین (پرولیکسین)
13. ایمی پرامین (توفرانیل)
14. ایزوکاربوکسازید (مارپلان)
15. لورازپام (آتیوان)
16. مپروبامات (Equanil)
17. مزوریدازین (سرنتیل)
18. نورتریپتیلین (Pamelor)
19. اگزازپام (سراکس)
20. فنلزین (ناردیل)
21. فنی توئین (دیلانتین)
22. سرترالین (Zoloft)
23. تیوریدازین (ملاریل)
24. تیوتیکسن (Navane)
25. ترانیل سیپرومین (پارنات)
26. تری فلوپرازین (Stelazine)

اگرچه همه افراد دچار عوارض جانبی جنسی از داروهای ضد افسردگی نمی شوند، اما بسیاری از افراد این عوارض را دارند. محققان خاطرنشان کردند که بین 30 تا 60 درصد از افرادی که SSRI تجویز می کنند، برخی از اثرات منفی جنسی را تجربه می کنند. بنابراین به طور خلاصه، داروهای ضد افسردگی می توانند و اغلب باعث اختلال نعوظ می شوند. اگر یکی از این داروها را برای شما تجویز کرده اید و متوجه نعوظ ضعیف تر یا پاسخ جنسی ضعیف تر شده اید، به احتمال زیاد می تواند از عوارض جانبی درمان ضد افسردگی شما باشد.

گاباپنتین یک داروی ضد تشنج است که برای درمان افراد مبتلا به صرع و همچنین بیماری هایی مانند سندرم پای بی قرار (RLS) استفاده می شود. به طور خاص، با تحریک ناقل عصبی گاما آمینوبوتیریک اسید هیجان غیر طبیعی در مغز را کاهش می دهد.گابا یک پیام رسان شیمیایی مهارکننده است که وقتی در سیستم عصبی مرکزی آزاد می شود، سیگنال های مغز را برای کاهش بیش فعالی مسدود می کند. همچنین ترشح ماده شیمیایی دیگری به نام سروتونین را فعال می کند که در تثبیت خلق و خو، احساس خوب بودن و شادی نقش دارد.

در نتیجه، فردی که گاباپنتین مصرف می کند ممکن است عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، خستگی، سردرد، سرگیجه و تاری دید و همچنین سرخوشی را تجربه کند. گاباپنتین همچنین دارای پتانسیل سوء استفاده و اعتیاد است. به دلیل تأثیر آن بر سیستم عصبی مرکزی، بسیاری از افراد از این دارو به دلیل آرام بخشی و مقدار کمی لذت بخشی که تولید می کند، سوء استفاده می کنند. این ممکن است شامل خرد کردن قرص ها، خرخر کردن آنها یا مصرف آنها با سایر مواد مخدر یا الکل باشد.با این حال، استفاده نادرست از داروهای تجویزی به هر شکلی خطرناک است، زیرا خطر اعتیاد و مصرف بیش از حد را افزایش می دهد. اگر با عادت مشابهی دست و پنجه نرم می کنید، درمان اعتیاد به مواد مخدر با نسخه برای بهبودی فیزیکی توصیه می شود.

کاهش عوارض قرص اعصاب گاباپنتین برای نعوظ

اگر پس از شروع درمان با گاباپنتین، اختلال نعوظ را تجربه کردید، مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. ممکن است بتوانید اختلال نعوظ ناشی از گاباپنتین را با تنظیم دوز گاباپنتین خود، تغییر به نوع دیگری از داروهای صرع یا با استفاده از دارو برای درمان و مدیریت ED خود درمان کنید.به یک ضد تشنج متفاوت مصرف کنید. اگر انجام این کار برای شما بی خطر است، ممکن است ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما توصیه کند که گاباپنتین را به داروی دیگری برای صرع تغییر دهید.همه داروهای ضد صرع باعث اختلال در عملکرد جنسی نمی شوند. برخی تحقیقات نشان می دهد که داروهای دیگر برای صرع، مانند اکسکاربازپین، داروی لاموتریژین یا لوتیراستام، ممکن است عملکرد جنسی را در افرادی که ED از گاباپنتین را تجربه می کنند، بهبود بخشد.

چندین دارو می توانند اختلال نعوظ را درمان کنند، از جمله سیلدنافیل ماده فعال در تادالافیل، واردنافیلو آوانافیل.این داروها که به عنوان مهارکننده های PDE5 شناخته می شوند، با افزایش جریان خون به اندام تناسلی مردان کار می کنند. استفاده از آنها قبل از رابطه جنسی آسان است و اثرات قابل اعتمادی را ارائه می دهد که می تواند چندین ساعت در یک زمان دوام داشته باشد. اگرچه در حال حاضر هیچ تداخل شناخته شده ای بین گاباپنتین و این داروها وجود ندارد، مهم است که قبل از استفاده از آنها با پزشک خود صحبت کنید.

بهترین و قویترین قرص نعوظ در درمان اختلال نعوظ

اگرچه اثر همه داروی محرک مردان ذکر شده مشابه اند، اما ترکیب شیمیایی هر کدام از این داروهای خوراکی با دیگری متفاوت است. تفاوت های جزیی که در ترکیبات شیمیایی هر کدام از این داروها وجود دارد؛ می تواند روی اثر آن ها تاثیر بگذارد. مثلا سرعت اثربخشی و از بین رفتن اثر و عوارض جانبی آن ها با یکدیگر متفاوت است. پزشک سابقه پزشکی، عوامل مختلف، کنش و واکنش های احتمالی و داروهای مصرفی دیگر بیمار را در نظر گرفته و با توجه به این موارد، داروی موردنظر را برای فرد تجویز می کند.

1- قرص اختلال نعوظ سیلدنافیل (ویاگرا)

معمولا اولین راه درمان اختلال نعوظ، تجویز و مصرف داروهای تقویت نعوظ است. مصرف این گونه داروها بیشتر برای مردانی که دچار اختلال نعوظ هستند و آلت جنسی شان به وضعیت نعوظ نمی رسد؛ کارساز است و عوارض جانبی کمی نیز به همراه دارد.اگر این قرص درمان اختلال نعوظ را یک ساعت قبل از برقراری رابطه جنسی و با شکم خالی، این دارو را مصرف کنید؛ بهترین نتیجه را از آن دریافت خواهید کرد. اگر مبتلا به اختلال نعوظ جزیی یا متوسط باشید؛ اثر مصرف این دارو حدود چهار تا پنج ساعت دوام خواهد داشت.

2- واردنافیل (لِویترا، استکسین)

در مورد این دارو نیز اگر یک ساعت قبل از برقراری رابطه جنسی آن را مصرف کنید؛ بهترین نتیجه را از آن خواهید گرفت (فرقی نمی کند که آن را با غذا بخورید یا نه). البته مصرف غذاهای خیلی چرب می تواند از جذب سریع این دارو جلوگیری کند.اگر مبتلا به اختلال نعوظ جزیی یا متوسط باشید؛ اثر مصرف این دارو نیز حدود چهار تا پنج ساعت دوام خواهد داشت. نوع جدیدتری از این دارو تولید شده است که با گذاشتن روی زبان، جذب بدن می شود. سرعت اثر این مدل دارو از بلع قرص بیشتر است.

3- تادالافیل (سیالیس)

این دارو را باید یک تا دو ساعت قبل از برقراری رابطه جنسی مصرف کرد. فرقی نمی کند که آن را هنگام غذا خوردن مصرف کنید یا نه. تادالافیل تا 36 ساعت اثربخش است. این دارو را می توان در دوزهای کوچک به صورت روزانه مصرف کرد یا از دوز بزرگ تری از آن به هنگام نیاز بهره برد.در موارد خاصی که کمبود تستسترون، علت اختلال نعوظ می باشد، این درمان می تواند در کنار داروهای ذکر شده، به شما کمک کند.

4- آوانافیل (استندرا)

این دارو را باید سی دقیقه قبل از برقراری رابطه جنسی مصرف کرد. این که آن را باید هنگام غذا مصرف کرد یا نه؛ بستگی به میزان دوز مصرف دارو دارد. این دارو تا شش ساعت موثر است.از آن جایی که همه این داروها اثری مشابه دارند؛ دانشکده پزشکان آمریکا توصیه می کند که فرد می تواند با توجه به قیمت، راحتی استفاده، مدت زمان اثر دارو و عوارض جانبی هر کدام از این داروها تصمیم بگیرد که از کدام قرص اختلال نعوظ استفاده کند. انواع عمومی داروهای سیلدنافیل، وردنافیل و تادالافیل در بازار موجود است.