.svg)
نحوه حمایت عاطفی زوج ها از هم در دوران بارداری، زایمان و پس از تولد
پارسینه: براساس تحقیقات بهترین نوع حمایت، حمایت غیر کلامیه همچنین توصیه می‌کنم، قبل از تولد فرزندتون، مهارت‌هایی که برای مکالمه صحیح و شفاف نیازه رو حسابی تمرین کنید تا در مواجهه با چالش‌های آینده، از پس حفظ رابطه‌تون بر بیاید.
اگه فیلم‌هایی با سکانس متولد شدن نوزاد دیده باشین، احتمالا متوجه شدین که نقش پدر، عموما به سیگار کشیدن تو حیاط بیمارستان خلاصه میشه! به هر حال، نقش موثر یک پارتنر حمایتگر، برای به سلامت طی کردن فرایند حاملگی ، چه برای مادر و چه نوزاد، به تازگی و در سال‌های اخیر بسیار مورد توجه محافل علمی قرار گرفته.
به نقل از ارگانیک مایندد؛ توصیه می‌کنم، قبل از تولد فرزندتون، مهارت‌هایی که برای مکالمه صحیح و شفاف نیازه رو حسابی تمرین کنید تا در مواجهه با چالش‌های آینده، از پس حفظ رابطه‌تون بر بیاید. چراکه شما باید به طور مرتب، در مورد شرایط عاطفی و روانی‌تون صحبت کنید و اگر اضطراب، ابهام، اشتیاق یا هر هیجان دیگه‌ای رو تجربه می‌کنید، همه رو با هم به اشتراک بذارید، برای تجربیات همدیگه احترام قائل باشید، تا هر دو مطمئن باشید که شرایط‌تون، توسط طرف مقابل، شنیده و پذیرفته میشه.
به عنوان مثال، پاسخ حمایت‌گرانه در جواب چنین جمله‌ای: «تو تا آخر شب سر کاری و من احساس می‌کنم تو این خونه گیر افتادم»، این نیست که: «به جون من اینقدر غر نزن، منم مجبورم همش کار کنم تا بتونم خرج تو و بچه رو در بیارم»، به جاش باید بگید: «متاسفم که چنین احساسی داری، می‌فهمم، حق داری که دلت برای دوستات و همکارانت تنگ شده باشه.»
براساس تحقیقات بهترین نوع حمایت، حمایت غیر کلامیه؛ مثلا، در آغوش گرفتن همسرتون در مواقع دشوار، نوازش دست‌های همدیگه یا به عهده گرفتن مسئولیت عوض کردن پوشک بچه وقتی در طول شب برای چندمین بار بیدار میشه، تاثیر فوق‌العاده‌ای در آرامش هر دو نفر داره.
مشورت با یه روانشناس کودک، قبل از زایمان بسیار مفیده، چون ابهام شما نسبت به فرایند زایمان رو کاهش میده؛ اما بسیار مهمه که بدونید، هر چقدر که آماده بشید و سر جلسات تمرین کنید، واقعیت ممکنه کاملا متفاوت از آب در بیاد؛ چون نوزاد می‌تونه همون دقیقه‌های نود، فیلمنامه رو به کل بازنویسی کنه یا حتی خود مادر، مثلا ۱۲ ساعت قبل از تاریخ تعیین شده تولد، تصمیمش رو در مورد نحوه زایمان تغییر بده. بنابراین، وظیفه شما به عنوان پدر، همراهی همسرتون برای گذر از پیچ و خم‌های غیر منتظره مسیر و حمایت از انتخاب‌های ایشونه.
مقاله مرتبط: مشاوره کودک چیست و روانشناس کودک چه‌کار می‌کند؟
این خیلی خوبه که برای هفته‌های بعد از تولد و وظایفی که هر کدوم از شما قراره به عهده بگیرید برنامه‌ریزی کنید؛ اما این نکته بسیار اهمیت داره که در طی مسیر، انعطاف‌پذیر باشید و انتظار حداقل یکی دو تا فروپاشی روحی روانی رو داشته باشید. پس در ادامه راه، بر اساس چالش‌هایی که در لحظه پیش میاد، برنامه‌ریزی‌های اولیه رو اصلاح کنید و از کمک گرفتن از اطرافیان‌تون هم اجتناب نکنید؛ هم مادر و هم پدر در هفته‌های اولیه تولد فرزندشون، تا حدی به کمک احتیاج دارن.
اگر براساس تصمیم والدین، تغذیه کودک از شیر مادر تامین بشه، این یکی از وظایفی خواهد بود که ایشون به تنهایی انجامش میده؛ در این شرایط، مشارکت فعال پارتنر، برای یادگیری کارکرد شیردهی و نیاز‌های مادر در طی این دوران برای همراهی همسرش، شرایط رو بسیار بهتر میکنه؛ شما وقتی از نیاز‌های همسرتون مطلع باشید، می‌تونید درست به موقع، خوراکی‌های مقوی یا یه لیوان آب براش ببرید تا بدنش کم آب نشه، یا همیشه حواس‌تون باشه تا محیط راحت و امنی رو برای زمان‌های شیردهی فراهم کنید. ضمنا، در صورتی که مادری نتونه، یا نخواد خودش به فرزندش شیر بده، این به هیچ عنوان یک شکست یا فاجعه محسوب نمیشه. نحوه تامین تغذیه کودک، بر اساس شرایط هر زوجی، انتخاب و تصمیم شخصی خود والدین هست.
به عنوان نکته آخر، دقت کنید که روابط زناشویی شما، حداقل برای مدتی دست‌خوش تغییر خواهد شد. حتی گاهی ممکنه به دلایل پزشکی و شرایط جسمی خاص مادر، امکان برقراری رابطه جنسی در طول بارداری هم نباشه؛ اما در غیر این صورت، بعد از تولد فرزندتون، تا مدتی انرژی جسمی و روانی کافی برای رابطه وجود نخواهد داشت. نکته کلیدی برای گذر از این دوران هم، ارتباط عاطفی مطمئن و محکم بین شما دو نفر، درک متقابل و مکالمه شفافه.
به نقل از ارگانیک مایندد؛ توصیه می‌کنم، قبل از تولد فرزندتون، مهارت‌هایی که برای مکالمه صحیح و شفاف نیازه رو حسابی تمرین کنید تا در مواجهه با چالش‌های آینده، از پس حفظ رابطه‌تون بر بیاید. چراکه شما باید به طور مرتب، در مورد شرایط عاطفی و روانی‌تون صحبت کنید و اگر اضطراب، ابهام، اشتیاق یا هر هیجان دیگه‌ای رو تجربه می‌کنید، همه رو با هم به اشتراک بذارید، برای تجربیات همدیگه احترام قائل باشید، تا هر دو مطمئن باشید که شرایط‌تون، توسط طرف مقابل، شنیده و پذیرفته میشه.
به عنوان مثال، پاسخ حمایت‌گرانه در جواب چنین جمله‌ای: «تو تا آخر شب سر کاری و من احساس می‌کنم تو این خونه گیر افتادم»، این نیست که: «به جون من اینقدر غر نزن، منم مجبورم همش کار کنم تا بتونم خرج تو و بچه رو در بیارم»، به جاش باید بگید: «متاسفم که چنین احساسی داری، می‌فهمم، حق داری که دلت برای دوستات و همکارانت تنگ شده باشه.»
براساس تحقیقات بهترین نوع حمایت، حمایت غیر کلامیه؛ مثلا، در آغوش گرفتن همسرتون در مواقع دشوار، نوازش دست‌های همدیگه یا به عهده گرفتن مسئولیت عوض کردن پوشک بچه وقتی در طول شب برای چندمین بار بیدار میشه، تاثیر فوق‌العاده‌ای در آرامش هر دو نفر داره.
مشورت با یه روانشناس کودک، قبل از زایمان بسیار مفیده، چون ابهام شما نسبت به فرایند زایمان رو کاهش میده؛ اما بسیار مهمه که بدونید، هر چقدر که آماده بشید و سر جلسات تمرین کنید، واقعیت ممکنه کاملا متفاوت از آب در بیاد؛ چون نوزاد می‌تونه همون دقیقه‌های نود، فیلمنامه رو به کل بازنویسی کنه یا حتی خود مادر، مثلا ۱۲ ساعت قبل از تاریخ تعیین شده تولد، تصمیمش رو در مورد نحوه زایمان تغییر بده. بنابراین، وظیفه شما به عنوان پدر، همراهی همسرتون برای گذر از پیچ و خم‌های غیر منتظره مسیر و حمایت از انتخاب‌های ایشونه.
مقاله مرتبط: مشاوره کودک چیست و روانشناس کودک چه‌کار می‌کند؟
این خیلی خوبه که برای هفته‌های بعد از تولد و وظایفی که هر کدوم از شما قراره به عهده بگیرید برنامه‌ریزی کنید؛ اما این نکته بسیار اهمیت داره که در طی مسیر، انعطاف‌پذیر باشید و انتظار حداقل یکی دو تا فروپاشی روحی روانی رو داشته باشید. پس در ادامه راه، بر اساس چالش‌هایی که در لحظه پیش میاد، برنامه‌ریزی‌های اولیه رو اصلاح کنید و از کمک گرفتن از اطرافیان‌تون هم اجتناب نکنید؛ هم مادر و هم پدر در هفته‌های اولیه تولد فرزندشون، تا حدی به کمک احتیاج دارن.
اگر براساس تصمیم والدین، تغذیه کودک از شیر مادر تامین بشه، این یکی از وظایفی خواهد بود که ایشون به تنهایی انجامش میده؛ در این شرایط، مشارکت فعال پارتنر، برای یادگیری کارکرد شیردهی و نیاز‌های مادر در طی این دوران برای همراهی همسرش، شرایط رو بسیار بهتر میکنه؛ شما وقتی از نیاز‌های همسرتون مطلع باشید، می‌تونید درست به موقع، خوراکی‌های مقوی یا یه لیوان آب براش ببرید تا بدنش کم آب نشه، یا همیشه حواس‌تون باشه تا محیط راحت و امنی رو برای زمان‌های شیردهی فراهم کنید. ضمنا، در صورتی که مادری نتونه، یا نخواد خودش به فرزندش شیر بده، این به هیچ عنوان یک شکست یا فاجعه محسوب نمیشه. نحوه تامین تغذیه کودک، بر اساس شرایط هر زوجی، انتخاب و تصمیم شخصی خود والدین هست.
به عنوان نکته آخر، دقت کنید که روابط زناشویی شما، حداقل برای مدتی دست‌خوش تغییر خواهد شد. حتی گاهی ممکنه به دلایل پزشکی و شرایط جسمی خاص مادر، امکان برقراری رابطه جنسی در طول بارداری هم نباشه؛ اما در غیر این صورت، بعد از تولد فرزندتون، تا مدتی انرژی جسمی و روانی کافی برای رابطه وجود نخواهد داشت. نکته کلیدی برای گذر از این دوران هم، ارتباط عاطفی مطمئن و محکم بین شما دو نفر، درک متقابل و مکالمه شفافه.
ارسال نظر