گوناگون

مسعود پزشکیان:مدیریت کشور در آبان ۹۸ مقصر بود/گوگوش، مهستی و حمیرا جایی در دانشگاه‌ها نداشتند

مسعود پزشکیان:مدیریت کشور در آبان ۹۸ مقصر بود/گوگوش، مهستی و حمیرا جایی در دانشگاه‌ها نداشتند

پارسینه: نایب رئیس مجلس دهم گفت: اگر اسلام، ولایت و رهبری را می‌خواهیم باید هوای مردم را داشته باشیم، باید مردم را راضی کنیم باید مردمی که در اینجا زندگی می‌کنند خوشحال و راحت باشند.

برخی او را از نطق آتشینش در مجلس هشتم به خاطر می‌آورند، آنجا که از بی اخلاقی‌ها و تهمت‌هایی که در فضای پس از انتخابات ۸۸ به وجود آمده بود صریحا انتقاد کرد و با اشاره به نامه علی(ع) به مالک اشتر حقوق مردم را بازخوانی کرد و نسبت به نحوه ی رفتار با معترضین و منتقدین تذکر داد و تاکید کرد که با مردم باید مثل خود مردم برخورد کرد.

برخی نیز ریاست او بر وزارت بهداشت و سلامت در دولت اصلاحات را به یاد می‌آورند، هر چند که او اکنون خود را ذیل جریانی قرار نمی‌دهد و تاکید دارد که هر کس کار درست را انجام دهد، از او حمایت می‌‌کند.

«مسعود پزشکیان» که مهرماه امسال وارد ۶۷ سالگی می‌شود، از دوره هشتم تاکنون مردم تبریز، آذارشهر و اسکو را در مجلس نمایندگی می‌کند. او توانست در تمام طول چهار سال مجلس دهم نایب اول رئیس مجلس و عضو فراکسیون امید باشد.


او در گفت‌وگویی به برخی از برنامه‌‌های خود در انتخابات ریاست جمهوری پرداخت.

بخش هایی از این گفت‌وگو به این شرح است:




ساختار قدرت در ایران تکه تکه و اختیارات تقسیم شده است/مشکل ساختاری داریم





ارزیابی شما از عملکرد چهل سال گذشته چیست؟ برخی می‌گویند با اینکه تعداد زیادی بزرگراه ساختیم، کارخانه ایجاد کردیم اما دستاورد آن رفاه مردم ایران نبوده ، از نظر شما کجای کار اشتباه بوده است؟

یکی از اساسی‌ترین بحث‌هایی که وجود دارد ساختار، برنامه، مدیریت، منابع و تعهد مدیران ارشد(poltical Commitment) است. ساختار اداری مملکت ما گیر‌هایی دارد و یکی از اشکالات کشور به ساختارها باز می‌گردد. در این ساختار قدرت تکه تکه و اختیارات تقسیم شده است، در نتیجه اگر این اختیارات در کنار هم قرار نگیرند و به طرف هدف نروند و یا ناخواسته اگر در مقابل هم قرار گیرند راه درست را هم برویم به شکست می‌خوریم.

پس این قطعه قطعه بودن ساختارهای که وجود دارد، قوه قضائیه، قوه مجریه و قوه مقننه و نیروهای مسلح و احزابی هستند که خارج از این جریانات می‌نشینند و تصمیم می‌گیرند. پس مشکل ساختاری داریم.

بحث دیگر این است که مشکل برنامه داریم، چراکه مقداری از این برنامه به ساختارها برمی‌گردد به این صورت که برنامه می‌نویسیم پنج سال که گذشت یکی دیگر می‌آید و یک برنامه دیگر می‌نویسد. تصمیم گرفته‌ می‌شود در جهتی حرکت کنیم، ‌۳۰ یا ۵۰ درصد در زمان تعیین شده حرکت می‌کنیم، زمان که تمام می‌شود یکی دیگر می‌آید این برنامه را کنار می‌گذارد و یک جهت دیگر را نشان می‌دهد.

وقت و عمرمان را در جایی که رفته‌ایم تلف کرده‌ایم. برنامه هایمان‌ در خیلی مواقع و در ۵۰_ ۶۰ درصد موارد به جایی که باید، نمی رسد؛ چون اگر قرار بود برسانیم که دیگر نباید مشکل آب، راه، یا بیکاری می‌داشتیم.

بحث دیگر مدیریت است. ما مدیرانی که انتخاب می‌کنیم، مدیران کارکشته و با تجربه، پخته و رشد کرده در جریان نیستند.

مدیر عوض کردیم و نفر بعدی باز همین اشتباه را داشت چون علم و تجربه‌اش را نداشت و پیش زمینه‌ای از آن سازمان که درآن قرار گرفته بود، نداشت. برای همین دو سال دیگر آن را عوض کردیم. اگر به طول چهل سال انقلاب نگاه کنیم مدام آدم تغییر دادیم به امید اینکه قرار است درست کنیم، اما اصلا قابل درست شدن نبود برای آنکه این مدیر هنوز پخته نشده بود. مدیریت یعنی اجرا ، اشتباه و بعد اصلاح و قدم به قدم جلو رفتن. پس این را هم نداشتیم.

منابع ما نیز با سیاست خارجی، جنگ‌های تحمیلی و شرایطی که برای ما ایجاد کردند ، هچنین با تصمیماتی که خودمان با مدیریت‌های ناپخته و نیمه تمامی که اتخاد کردیم به هدر رفت. پول کم داشتیم، تصمیمات ناپخته گرفتیم و در اجرا نیز آن را تمام نکردیم. از سویی جنگ‌ها را به ما تحمیل کردند در نتیجه با این گرفتاری‌هایی که می بینید مواجه هستیم.

مدیران ارشد ما نیز آن تعهد جدی و عزم و اراده‌ای که باید برای حل مشکلات داشته باشند را نداشتند و اینگونه که باید بایستند و بگویند الا و بلا همین باید شود، نکردند.




حرف‌های بشردوستانه آمریکا حرف مفت است/می‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهند منابع و ذخایر کشورها را به رایگان ببرند/می‌خواهند ما را ساقط کنند



فکر نمی کنید بخشی از رفتار ما باعث شده که تحریم شویم؟

یک مقدار رفتار ما قطعاً تاثیر داشته، اما در اینکه از اول آمریکا نمی‌خواست ما سرپا بایستیم بحثی نیست. یک کتابی به اسم جنگ بی‌پایان وجود دارد که نویسنده آن در جنگ ویتنام بوده. در این کتاب می‌گوید که آمریکا هیچ وقت نمی‌تواند دست از منابع و ذخایر کشورهای دیگر به ویژه جهان سوم بردارد، به آنها نیاز دارد و می‌خواهد آنها را با قیمت مناسب و خیلی وقت‌ها مفت بردارد و امکان ندارد از آن‌ها چشم‌پوشی کند. آگاهان این سرزمین‌ها اجازه نمی‌دهند که منابع را به رایگان ببرند در نتیجه این معادله جنگ بی‌پایان است.

آمریکا چرا از خاورمیانه دست نمی‌کشد و چرا به آفریقا نمی‌رود؟ یرای اینکه این ذخایر آنجا وجود ندارد و آنجا منطقه استراتژیک نیست. نمی‌خواهد اینجا این منطقه را از دست بدهد و گرنه نه دلش برای اعراب و نه ایران و افغانی‌ها نمی‌سوزد. آمریکا منافع خودش را می‌خواهد. اکنون نیز حرف‌های بشردوستانه آنها حرف مفت است، می‌‌خواهند منافع و منابع را ببرند.

اینکه دانشمندان ما را ترور می‌کنند، برای چیست؟ برای اینکه می‌خواهند ما را ساقط کنند؛ اینکه ما هم اشتباه کنیم بستر و بهانه‌ای دست آنها می‌دهد که بگویند، گفتیم که آنها نمی‌دانند و نمی‌توانند.



آماری از کشته شدگان آبان ۹۸ دارید؟

نه ندارم؛ حداقل من ندارم.



در آبان ۹۸ مدیریت کشور مقصر بود



آیا در آبان ۹۸ مردم مقصر بودند؟

نه مدیریت کشور مقصر بود.

به مجلس پاسخگو نبودند

آقای صادقی گفتند که کمیسیون در مجلس دهم حوادث آبان را پیگیری می‌کرده است. شما هم در هیئت رئیسه آیا پیگیری انجام دادید؟

اگر هم پیگیری می‌کردیم، جواب نمی‌دادند، چون قوه قضاییه برای خودش یک تصمیم می‌گیرد؛ نیروی امنیتی برای خودش یک تصمیم می‌گیرد، بچه‌هایی که در سپاه هستند اصلاً جوابگوی مجلس نیستند که مجلس بخواهند پیگیری کند و جواب بگیرد. اینها اشکالات عمده‌ای است که ما داریم. جاهایی وجود دارد و تصمیم‌هایی می‌گیرند که به مجلس پاسخگو نیستند.

مجلس در همه امور اختیار ندارد

مگر مجلس در راس امور نیست؟

این ساختارها در برخی جاها قدرت دارد برخی جاها ندارد. مجلس خیلی کارها می‌تواند بکند، یک‌سری کارها را نیز نمی‌تواند انجام دهد. در کشور ما اینگونه نیست که مجلس در همه امور اختیار داشته باشد، از من قبلا هم پرسیدند که مجلس در راس امور است؟ گفتم نه؛ در تئوری هست اما در عمل نیست.

اگر جوابگو بودیم، این وضعیت را در کشور نداشتیم

با خانواده‌های کشته شدگان آبان ۹۸ دیداری انجام داشتید؟

نه چون در تبریز اتفاقی نداشتیم، نرفتم. اما در تهران یک سری از بچه ها رفتند، دیدند اما طبیعتا با همه خانواده ها دیدار نکردند. باید توجه داشت که در آبان ۹۸ عده‌ای می‌خواستند ساقط کنند، در اخبار می‌گفتند که شما بیایید و به هم بریزید. یه عده آدم بی‌گناه نیز دانسته یا نادانسته قاطی شدند؛ اینکه چه کسی آنها را هدایت و تبلیغ می‌کند جای بحث و تامل دارد، اینکه ما باید خیلی بهتر عمل می‌کردیم که این اتفاق نیفتد، اگر جوابگو می‌بودیم این وضعیت را در کشور نداشتیم.

شما به آزادی های اجتماعی تا چه حد قائل هستید؟

در چارچوب قانون.

نظرتان درباره مباحثی که تحت عنوان حجاب اجباری مطرح می شود چیست؟

این را در قانون ندیدم. من به عنوان یک فرد این شکل را قبول ندارم. ما موضوعی داریم تحت عنوان «احترام به فرهنگ منطقه». ما کاری کرده‌ایم که دعوا و تقابل به وجود آمده و دیگر احترام نیست؛ این رفتار را باید اصلاح کنیم و به یکدیگر احترام بگذاریم.

یکی این چارچوبی را که من می‌گویم دوست ندارد، باید بپذیریم و به آن بی‌احترامی نکنیم و طرف مقابل هم دوست ندارد مرا با این این قیافه ببیند و حق ندارد بی احترامی و توهین کند اما اکنون به همدیگر توهین می‌کنیم.



می‌خواهیم فرهنگ را با دستور، امر و نهی و فیلتر کردن درست کنیم/ گوگوش، مهستی و حمیرا جایی در دانشگاه‌ها نداشتند




پارادوکس فیلترینگ و حضور مقام های ارشد را در شبکه های اجتماعی چگونه می‌توان بری افکار عمومی توجیه کرد؟

در رابطه با مسائل فرهنگی خیلی مشکل داریم و می‌خواهیم فرهنگ را با دستور و امر و نهی و فیلتر کردن درست کنیم، همیشه پیشگیری و واکسیناسیون بهتر از درمان است.

وقتی واکسینه باشیم، اتفاق نمی‌افتد اما واکسن را نمی‌زنیم و می‌خواهیم محدود کنیم و بگوییم افراد تکان نخورند در نتیجه این دعواها و تناقض‌ها و تنش‌های اجتماعی به وجود می‌آید.

واکسن‌زدن این است که اندیشه و فکر انسان‌ها را طوری آموزش دهیم که در مقابل این تهاجم ها خود را نگه دارند. در زمان شاه بدون نام دین زندگی می‌کردیم و همه چیز آزاد بود، همه خواننده‌ها هم آن زمان بودند اما هیچ خواننده‌ای نمی‌توانست در دانشگاه خوانندگی کند، کسی مشکل نداشت اما دانشگاه جای رشد آگاهی و بحث‌های دیگر بود. به دانشگاه پیش از انقلاب نگاه کنید گوگوش، مهستی و حمیرا همه بودند اما یک نفر جرات نمی‌کرد در دانشگاه برنامه اجرا کند؛ در دانشگاه‌ها هم فقط افراد مذهبی‌ نبودند و از همه بودند اما دانشجو مقامش بالاتر از این بود که به این چیزها دل ببندد.

چرا اکنون اینگونه شده است که نه گوگوش که خوانند‌ه‌های دست چندم اگر به دانشگاه بیایند سر و دست برای آنها می شکنند. آنجا آزاد بود اما ذهن دانشجو واکسینه شده و دانشجو در فکر ساختن مملکتش و در فکر مبارزه با ظلم، زور و قلدری بود.

دانشجو مقابل هر کس و ناکسی سر خم نمی‌کرد اما اکنون کاری کردند که تقابل ایجاد شده است. این رفتارها را باید اصلاح کرد وگرنه فطرت انسان خود به خود به سمت تعالی و عظمت خداست.

بنا به شرایطی درباره ادامه حضورم در انتخابات تصمیم‌ می‌گیرم

با توجه به این که گفتید نباید شما را در قالب هیچ کدام از جناح‌ها بگذاریم می‌شود بگویید که پشتوانه رای شما کجاست؟ اگر اصلاح‌طلبان به یک گزینه برسند کنار خواهید رفت؟

ما حرف خودمان را در جامعه خواهیم زد. اگر لازم باشد ممکن است کنار برویم اما اینکه آنها اکنون چه می‌گویند،نمی‌دانم. من مستقل از آن روند ورود کرده‌ام اما در آخر ممکن است مصوباتی باشد و هماهنگی‌هایی انجام بشود، نظرسنجی انجام شود و ببینیم که آن کسی که فکرش به ما نزدیکتر است و مقبولیتش در جامعه بیشتر است برای اینکه آن مقبولیت حفظ شود آنجا آدم تصمیم بگیرد که بماند یا نماند، تازه اگر از این مراحل عبور بکند.



برخورد با جمعیت امام علی درست نبود

مسیر کمک به آسیب‌دیدگان را هم به سمت یک جناح خاص سوق می‌دهند

در مورد برخوردی که با جمعیت امام علی شد، نظرتان چیست؟

کار اشتباهی کردند که آن برخورد انجام شد. جمعیت امام علی را زیاد نمی‌شناختم فقط چند بار آمدند با من صحبت کردند؛ تصور می‌کنم که نباید این کار را می‌کردند حتی در کمک‌هایی که به زلزله زدگان انجام می‌شود نیز تمام مسیرها را به یک جناح خاص سوق می‌دهند تا از طریق آنها شکل بگیرند؛ این سیاست درستی نیست.

از وزیر کشور خواستید که توضیح دهد؟

من نخواستم، اما او هم اختیاری در آن رابطه ندارد.

اگر شما رئیس جمهور بودید در این خصوص چه کار می‌کردید؟

اگر در چارچوب هایی که در اختیار دولت‌ها است، درست عمل می‌کردند خیلی از این مشکلات را می‌توانستند حل کنند. اما اینکه این دولت‌ها تمام مشکلات را می‌توانند به تنهایی حل کنند حرف درستی نیست و غیر ممکن و نشدنی است. اما می‌شود، جلوی رانت، قاچاق و دزدی را گرفت و بستر را برای توانمندسازی جمعیت‌های مختلف باز کرد.

ما در این میدان با این کانون های قدرت بازی می‌کنیم. این کانون‌های قدرت هر کدام از اختیارات و قدرت‌هایی برخوردارند، قدم اول این است که دولت از اختیارات خودش در چارچوبی که دارد درست استفاده کند؛ بعد بگویید که چرا قوه قضاییه اینگونه رفتار می‌کند، بنیادها و موسسات مختلف چرا این گونه عمل می‌کنند و می‌توان آنها در چارچوب قانون مدیریت کرد.

باید با تعاملی که با مقام معظم رهبری هست و با توجه به دغدغه‌هایی که ایشان دارند، وارد گفت‌وگو شویم. در این جریانات روند قضیه به گونه‌ای بوده که از درون درحال تخریب کل ساختار هستند، اسمش اصلاحات است اما در جهت تخریب است.

کار مشارکتی به معنای این نیست که یک نفر را حذف کنیم؛ مشارکت یعنی همه را بازی بدهیم با سهمی که دارند. طبیعتا آن کسی که خون، جان و زندگی‌اش را داده و شب و روز تلاش می‌کند سهم بیشتری از کسی دارد که فقط حرف می‌زند و البته آن هم باید حرف بزند و سهم داشته باشد اما به این صورت که یک نفر را حذف کنیم و همه میدان را به دیگری بدهیم درست نیست.


منبع: خبرگزاری ایلنا

ارسال نظر

  • ناشناس

    هایده رو یادتون رفت .....به همراه بقیه خیلی هم نقش دارن هنوز...

  • شیرین صفوی

    دهه ۶۰ تکرار مبشووووووووودد !!!! لااقل هایده مهستی گوگوش دزد بیت المال نبودن و ادعای آقازادگی نداشتند !!!!!

  • ناشناس

    باز دم انتخابات حرف از افراد جذاب ... میزنین؟

  • ناشناس

    چرا حافظه مردم زود فراموش میکنه والا ما شنیدیم ودیدیم که گفتند دانشگاه محل فساد است هر گونه فسادی ریشه در دانشگاه دارد و افراد متخصص که از دانشگاه بیرون میان موجب فساد و خرابی و بی دینی میشوند .حالا الان چرا این آقا مقام دانشجو را بالا میدونه ؟دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را

  • ناشناس

    باز هم از زمان شاه تعریف و تمجید میکنی ؟

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    نمای روز

    اخبار از پلیکان

    داغ

    حواشی پلاس

    صفحه خبر - وب گردی

    آخرین اخبار