طرز تهیه قلیه میگو خوشمزه و لذیذ
پارسینه: قلیهها در کل از غذاهای معروف و محلی جنوبی هستند که با ادویههای تند و ترش درست میشوند. قلیه میگو نیز یکی از محبوبترین این خورشتها در مناطق جنوبی ایران از جمله خوزستان، بوشهر، فارس، هرمزگان و … است. اگر شما هم قلیه میگو را تجربه کردهاید و دوست داشتید، یا علاقهمند به تجربه آن هستید، با ما در ادامه این مقاله همراه باشید:
طعم دلچسب و جالب قلیه میگو از آن غذایی باب طبع همه ایرانیان ساخته است. به همین دلیل هم تصمیم گرفتیم یکی از مقالات مجله اینترنتی امرسان را به طرز تهیه قلیه میگو اختصاص دهیم. این غذای اصیل جنوبی، یکی از غذاهای مجلسی این خطه است و در میهمانیها یا مراسمهای مهم سرو میشود.
اگر طرفدار غذاهای دریایی هستید، با تندی و ترشی غذا مشکلی ندارید، از ادویههای معطر جنوبی مثل کاری مزهدار شده مشکلی ندارید، پختن قلیه میگو را پشت گوش نیاندازید.
مواد اولیه برای تهیه قلیه میگو (برای ۵ نفر)
نیم کیلو میگو پاک کرده
۱ عدد پیاز بزرگ
۱ بوته سیر
۱ قاشق غذاخوری رب گوجه فرنگی
۲۰۰ گرم تمر هندی
۱ قاشق غذاخوری سرخالی آرد
۳۵۰ گرم گشنیز
۵۰ گرم شنبلیله
۲ قاشق غذاخوری زعفران
زردچوبه، ادویه کاری، فلفل قرمز و نمک به میزان لازم و دلخواه
طرز تهیه قلیه میگو
مرحله اول
در اولین مرحله باید پیاز را رنده کرده و آب پیاز رنده شده را جدا کنید. از این آب قرار است در مزه دار کردن میگو بهره ببریم. پیاز رنده شده را در تابه و با کمی روغن تف دهید تا طلایی شود، سپس سیر لهشده، زردچوبه، ادویه کاری و فلفل قرمز را به تابه پیاز بیافزایید.
بعد از اینکه سیر و ادویهها به مقدار کافی تف خوردند، نوبت اضافه کردن رب گوجه فرنگی و آرد به این مواد است.
مرحله دوم
در این مرحله لازم است سبزی قلیه را آماده کنید. برای آماده سازی این سبزی باید گشنیز و شنبلیلهای را که قبلا گفتیم، جداگانه تف دهید و سرخ کنید. سپس این سبزیها را به تابه پیاز و سیر خود اضافه کنید و به خوبی هم بزنید تا به مخلوط یکدستی برسید.
مرحله سوم
در این مرحله نوبت به اضافه کردن تمر هندی، اویه محبوب جنوبیها، میرسد. چند ساعت قبل از شروع آشپزی لازم است تمر هندی را در دو لیوان آب جوش قرار دهید تا به خوبی نرم شود، در آب حل شود و آن را مزهدار کند. سپس آن را صاف کنید تا دانهها، بافت یا رگ و ریشههای تمرهندی وارد خورش شما نشوند.
از آن جایی که تمر هندی همان جزء ترشکننده غذاست، باید آن را آرام آرام به تابه سبزیهای خود اضافه کنید و دائم آن را بچشید تا مبادا بیش از حدی که باید ترش شود.
این ترکیب که همان خورش نهایی شماست، باید به غلطت نهایی و مطلوب برسد. از همین رو در آن مقداری آب جوش بریزید و برای یک ساعت با درب بسته به آن اجازه پخت دهید. هرگاه که احساس کردید آب خورش از حد مطلوب کمتر شده است، میتوانید کمی آب جوش به آن اضافه کنید.
مرحله چهارم
حالا نوبت میگوهاست. میگوها را باید با آب پیاز، نمک، زردچوبه و زعفران، به مدت ۵ دقیقه با حرارت متوسط، تف دهید. حواستان باشد که بافت میگو با تف دادن زیاد سفت و خراب میشود. پس پیش از آن که میگوها به این مرحله برسند، آنها را از روی شعله گاز بردارید.
مرحله پنجم
وقتی که دیگر چیزی از پختن خورش قلیه میگو باقی نمانده است (حدود ۱۵ دقیقه قبل از آماده شدن و سرو خورش)، هنگامی که خورش روغن انداخته بود، باید میگوها را اضافه کنید. پس از اضافه کردن میگوها و هم زدن خورش، آن را بچشید و اگر به نمک بیشتری نیاز داشت، به آن نمک اضافه کنید.
خورش شما آماده سرو است. نوش جان.
نکاتی در مورد قلیه میگو
قلیه میگو را میتوانید در کنار برنج یا نون سرو کنید.
اگر از آن دسته افرادی هستید که از طعم تمر هندی خوششان نمیآید، میتوانید به جای آن نیز از رب گوجه فرنگی استفاده کنید. اینجوری رنگ قلیه میگوی شما از سیاهی به قرمزی میزند و کمتر ترش خواهد شد.
اگر به تمر هندی دسترسی ندارید، اما از ترشی این غذا خوشتان میاید، از رب انار استفاده کنید. درست است که غذا از حالت اصیل خود خارج میشود اما طعم جالب و جدیدی پیدا میکند که بد هم نیست.
برقراری تعادل میان مقادیر دو سبزی گشنیز و شنبلیله بسیار مهم است. چرا که اگر سبزیهای شما متناسب نباشند، احتمالا قلیه میگو شما به تلخی خواهد زد. البته نگران نباشید، با چند بار درست کردن خورش، مقادیر دست سبزی دستتان خواهد آمد.
اگر فکر میکنید تف دادن جداگانه میگو باعث سفتتر شدن آن میشود و میگو را نرم دوست دارید، میتوانید آن را، نیم ساعت پیش از آماده شدن غذا در خورش بریزید تا در آن بپزد.
منبع: مجله امرسان
ارسال نظر