.svg)
قدیمی‌ترین تکیه تهران کجاست؟
پارسینه: تکیه نیاوران پس از تکیه دولت، یکی از قدیمی‌ترین تکیه‌های تهران است بنایی که به دستور ناصرالدین شاه ساخته شده و۱۵۰ سال قدمت دارد.
اینجا از قدیمی‌ترین تکیه‌های تهران است؛ بنایی که ۱۵۰ سال پیش به دستور ناصرالدین شاه ساخته شد و «تکیه نیاوران» نام گرفت.
تکیه نیاوران پس از تکیه دولت، یکی از قدیمی‌ترین تکیه‌های تهران است و هزار و ۵۰۰ مترمربع مساحت دارد. در تاریخ آمده که ناصرالدین شاه از ابتدای سلطنتش به نیاوران علاقه داشت و بیشتر اوقاتش را آنجا می‌گذراند؛ روایت است، طی همان سال‌هایی که محرم با تابستان مصادف می‌شد و ناصرالدین شاه در کاخ صاحبقرانیه‌اش در نیاوران بود، این تکیه را بنا کرد. تکیه‌ای که «میرزا محمد باقر معین‌البکاء» از مهم‌ترین تعزیه‌گردان دوره قاجار، تعزیه‌اش را آنجا اجرا می‌کرد و هنوز هم گنبد سبز و سکوی تعزیه‌اش پابرجاست.
نمای بیرون تکیه خبری از قدمت آن ندارد، اما درونش دنیای دیگری است. کنار در ورودی موزه‌ای از وسایل قدیمی تعزیه‌خوانی و قوری و سماور‌های قدیمی است. سقف این بنای دایره‌ای شکل چوبی‌ست و میانه آن هم ضریح بازسازی شده امام حسین (ع) قرار دارد.
وسط تکیه نیاوران فضایی با ۸ ستون چوبی برای اجرای نمایش تعزیه ساخته شده است. دورتادور تکیه هم طاق‌نما زده شده و قدیم‌ها هریک از این طاق‌نما‌ها به یکی از طایفه‌های نیاوران بود.
بالای هر طاق‌نما شمایل و نقاشی‌هایی از زندگی و سرگذشت یاران امام حسین (ع) در واقعه عاشورا، نصب شده است. در کنار پرده‌ها و شمایل که نشان از پرده‌خوانی و نقالی راویان و نقالان در ایام محرم دارد، نخلی هم دیده می‌شود که نمادی از تابوت امام حسین (ع) است. نخل تکیه نیاوران به‌عنوان یک اثر ماندگار هنری با نقاشی‌هایی از واقعه عاشورا روی آن از جمله آثار ثبت ملی شده است و در یکی از طاق‌نما‌ها نگهداری می‌شود و مراسم نخل‌گردانی هم روز عاشورا برپا می‌شود.
تکیه نیاوران با همه فراز و نشیب‌هایی که در دهه‌های عمرش طی کرده، امروز میراث زنده اجرای تعزیه در تهران است.
تکیه نیاوران پس از تکیه دولت، یکی از قدیمی‌ترین تکیه‌های تهران است و هزار و ۵۰۰ مترمربع مساحت دارد. در تاریخ آمده که ناصرالدین شاه از ابتدای سلطنتش به نیاوران علاقه داشت و بیشتر اوقاتش را آنجا می‌گذراند؛ روایت است، طی همان سال‌هایی که محرم با تابستان مصادف می‌شد و ناصرالدین شاه در کاخ صاحبقرانیه‌اش در نیاوران بود، این تکیه را بنا کرد. تکیه‌ای که «میرزا محمد باقر معین‌البکاء» از مهم‌ترین تعزیه‌گردان دوره قاجار، تعزیه‌اش را آنجا اجرا می‌کرد و هنوز هم گنبد سبز و سکوی تعزیه‌اش پابرجاست.
نمای بیرون تکیه خبری از قدمت آن ندارد، اما درونش دنیای دیگری است. کنار در ورودی موزه‌ای از وسایل قدیمی تعزیه‌خوانی و قوری و سماور‌های قدیمی است. سقف این بنای دایره‌ای شکل چوبی‌ست و میانه آن هم ضریح بازسازی شده امام حسین (ع) قرار دارد.
وسط تکیه نیاوران فضایی با ۸ ستون چوبی برای اجرای نمایش تعزیه ساخته شده است. دورتادور تکیه هم طاق‌نما زده شده و قدیم‌ها هریک از این طاق‌نما‌ها به یکی از طایفه‌های نیاوران بود.
بالای هر طاق‌نما شمایل و نقاشی‌هایی از زندگی و سرگذشت یاران امام حسین (ع) در واقعه عاشورا، نصب شده است. در کنار پرده‌ها و شمایل که نشان از پرده‌خوانی و نقالی راویان و نقالان در ایام محرم دارد، نخلی هم دیده می‌شود که نمادی از تابوت امام حسین (ع) است. نخل تکیه نیاوران به‌عنوان یک اثر ماندگار هنری با نقاشی‌هایی از واقعه عاشورا روی آن از جمله آثار ثبت ملی شده است و در یکی از طاق‌نما‌ها نگهداری می‌شود و مراسم نخل‌گردانی هم روز عاشورا برپا می‌شود.
تکیه نیاوران با همه فراز و نشیب‌هایی که در دهه‌های عمرش طی کرده، امروز میراث زنده اجرای تعزیه در تهران است.
منبع:
خبرگزاری ایلنا
ارسال نظر