پس از یک دهه، سلاح سرد جنایت سعادت آباد ۱ جای خود را به اسلحه گرم حادثه سعادت آباد ۲ داد! / توقع مردم از مسئولان درباره تأمین امنیت در این روزهای سخت

علی علیزاده - تحریریه پارسینه| در حالیکه این روز‌ها مردم ایران در دوران اپیدمی ویروس کرونا از حال و احوال خوبی برخوردار نیستند و شرایط تحریم‌ها و وضعیت نابسامان اقتصادی از سوی دیگر به درد و رنج مردم افزوده، شاید واژه «امنیت» تنها چیزی باشد که ملت را کمی آرامش می‌بخشد و از آلام عموم شهروندان می‌کاهد.

در این میان ماجرای تیراندازی با اسلحه گرم در حادثه سعادت آباد، در این روز‌ها موضوع اصلی تبادل نظر در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی شده و بسیاری از کاربران نسبت به این حادثه واکنش نشان داده اند و از اینکه اسلحه گرم در اختیار چند اوباش بوده و بدون دغدغه خیابان و محل رفت و آمد عموم مردم را تبدیل به صحنه دوئل کرده و عملاً امنیت مردم را به سخره و خطر گرفته اند، ابراز انزجار کرده اند.

هنوز چند ماهی تا ده سالگی جنایت سعادت آباد و و آن صحنه‌های حزن انگیز نگذشته که دوباره حادثه مشابه با نقاط مشترک، اما با مقیاس وسیع‌تر اتفاق افتاده و بسیاری را در شوک فرو برده است.

در جنایت سعادت آباد ۱، فردی که بنظر می‌رسید در شرایط عادی نیست، به مرد دیگر با انگیزه‌ها و ادعا‌های ناموسی حمله ور و با ضربات پی در پی چاقو، مرد جوان را در مقابل دیدگان بهت زده شهروندان و پلیس از پای در می‌آورد. این ماجرای دردناک و واکنش خونسرد و عجیب مردم و پلیس، ماه‌ها و سال‌ها سوژه رسانه‌های داخلی و بین المللی شد، چرا که به شهادت بسیاری از شاهدانِ صحنه جنایت، با رسیدگی فوری به مقتول می‌شد جلوی مرگ وی را گرفت. در هر صورت قوه قضاییه با ورود جدی و فوری به پرونده این قتل دردناک، فرد خاطی را تنها دوماه پس از حادثه با توجه به عدم گذشت و بخششِ ولی دم به طناب دار سپردند و از وی سلب حیات شد.

اما بنظر می‌رسد این اعدام، درس عبرتی برای اوباش و اراذل نشده و آنچه که در جزئیات و شرح حادثه سعادت آباد ۲ آمده، ظاهراً باز هم پای یک زن در میان بوده و این ماجرای ناموسی، باعث دوئل خیابانی خاطرخواهان زن جوان و در نهایت اردوکشی و تیراندازی مرگبار شده است.

آنچه در این میان بیش از هر چیزی مهم بنظر می‌رسد آن است که این تعداد اسلحه گرم چطور در سطح شهر و آنهم در دست اراذلی وجود دارد که در استفاده از اسلحه مرگبار، هیچ نگرانی نداشته و بی آنکه اندکی به مخاطرات فاجعه بار استفاده از آن بیاندیشند، در محله‌ی پر تردد به این شکل خطرناک به جان هم می‌افتند!

از سوی دیگر در فیلم منتشر شده، شاهد آن هستیم که یکی از اراذل اسلحه به دست، به قدری در کینه و خشمش فرو رفته که به لاشه تیر خورده و غرق در خون فرد مجروح، لگد می‌زند؟!

در مشاهده غیر تخصصی و البته آماتور به ویدیوی لحظه حادثه، چند نکته تکان دهنده وجود دارد، اول اینکه این تعداد اسلحه گرم چگونه در دستان چند جوان خشمگین که از عواقب قربانی کردن طرف مقابل هیچ ترس و واهمه‌ای ندارند، وجود دارد؟

ثانیاً در این تیراندازی نه فقط اموال عمومی « تعدادی خودرو» دچار خسارت شده بلکه هر لحظه می‌توانست منجر به وقوع فاجعه‌ای بزرگتر شود و این نشان می‌دهد که جوانان متهم در این ماجرا، چگونه جنون آمیز امنیت مردم را در معرض خطر قرار داده و بدون اندکی فکر به شکلی بالقوه می توانند حادثه ای به مراتب غم انگیزتر رقم بزنند!

ثالثاً کمی بعید بنظر می‌رسد تنها دلیل این حادثه خونین، فقط ماجرای عشق و عاشقی بوده و آنچه از فیلم پیداست، هر فرد مسلح خود انگیزه‌ای قوی برای شلیک و انتقام داشته و از این رو بعید نیست در روز‌های آینده و انجام تحقیقات اطلاعاتی و پلیسی و دستگیری سایر متهمان متواری، ابعاد و جزئیاتی متفاوت با آنچه تا کنون مطرح شده، افشا گردد.

در هر صورت، بی شک مردم در این روز‌ها اگر امیدی به بهبود فوری وضعیت معیشتی و ثبات اقتصادی نداشته باشند، قطعاً دلشان به امنیتی گرم است که حاصل زحمت صد‌ها نیروی جان بر کف نظامی، انتظامی و اطلاعاتی است. گرچه ممکن است متهمان پس از دستگیری و رسیدگی خارج از نوبت به سزای اعمالشان برسند، اما قطعاً این پایان ماجرا نیست و روایت اسلحه کشی در خیابان و آنهم توسط چندین جوان، داستانی است که باید توسط متولیان امر تا کارشناسان و متخصصان حوزه آموزش، فرهنگ، امنیت و جامعه ارزیابی، تفسیر، توضیح و در نهایت آسیب شناسی شود قبل از اینکه خدای نکرده با حادثه سعادت آباد ۳ مواجه شویم.