چگونه در روزهای کرونا یاور پاکبانها باشیم؟
پارسینه: در این روزها که همه نگران سلامتی خود و اطرافیانمان هستیم، چند نفر به رفتگرانی فکر کردند که هر لحظه امکان دارد به بیماری مبتلا شوند؟
روز و شبهای کرونایی باعث شده تا رعایت بهداشت بیش از گذشته جزو اولویتهای زندگی عموم افراد قرار گیرد. اما هستند گروههایی که بیش از سایرین در معرض خطرند.
به جز پزشکان، پرستاران و گروههای خدمات درمانی، قشر دیگری هم هستند که در طول روز و شب هر آن امکان دارد به این بیماری مبتلا شوند و رعایت بهداشت برای آنها کار سختتری است. پاکبانهایی که شاید در طول روز از کنار آنها رد میشویم و حواسمان هم به آنها نیست، از همین گروه هستند.
رفتگران اگرچه دستورالعملهای مشخصی در زمینه کاری خود و در مقابله با باکتری، میکروب و انواع ویروسها دارند، اما رعایت بهداشت برای آنها در شرایط این چنینی به شدت دشوار میشود.
شغل آنها پاکیزه کردن شهر است و همه به خوبی میدانیم که این روزها شهر فقط زباله ندارد و به ویروس کرونا هم آلوده است. در شرایطی که این افراد نمیتوانند به واسطه نوع شغلشان قرنطینه شوند و باید برای حفظ سلامتی و مردم از خودشا مایه بگذارند، این شهروندان هستند که میتوانند یاریرسان سلامتی همشهریان خود باشند.
قدم نخست این است که اساسا کمتر عامل ایجاد برای این افراد باشیم. هرچقدر که شهر کمتر آلوه باشد، میزان زباله کاهش یابد و تولید پسماندها کمتر شود، قطعا پاکبانها هم کمتر کار خواهند کرد و به همان تناسب هم کمتر در معرض ابتلا به بیماری قرار میگیرند.
گام بعدی، اما از خانههایمان شروع میشود. جایی که زبالهها تولید میشوند. شاید اگر شرایط عادیتر بود مغازهها و رستورانها هم واجد همین شرایط میدند، اما حالا که این مراکز خلوت هستند، اگر مردم در خانه خود زباله کمتری تولید کنند، میزان پسماند کاهش مییابد.
از سوی دیگر، این روزها که بخشی از زبالهها، زباله عفونی محسوب میشوند، بهتر است هر خانواده از دو پوشش پلاستیکی برای این دسته از زبالهها استفاده کند که میزان برخورد احتمالی ویروس با بدن رفتگران گاهش یابد.
در نهایت هم اینکه، اگر ماسک، ژل ضدعفونی و یا دستکش اضافهای داشتید، میتوانید تعدادی از آنها را به این افراد بدهید تا با داشتن امکانات بیشتر بتوانند از خود بهتر محافظت کنند.
به جز پزشکان، پرستاران و گروههای خدمات درمانی، قشر دیگری هم هستند که در طول روز و شب هر آن امکان دارد به این بیماری مبتلا شوند و رعایت بهداشت برای آنها کار سختتری است. پاکبانهایی که شاید در طول روز از کنار آنها رد میشویم و حواسمان هم به آنها نیست، از همین گروه هستند.
رفتگران اگرچه دستورالعملهای مشخصی در زمینه کاری خود و در مقابله با باکتری، میکروب و انواع ویروسها دارند، اما رعایت بهداشت برای آنها در شرایط این چنینی به شدت دشوار میشود.
شغل آنها پاکیزه کردن شهر است و همه به خوبی میدانیم که این روزها شهر فقط زباله ندارد و به ویروس کرونا هم آلوده است. در شرایطی که این افراد نمیتوانند به واسطه نوع شغلشان قرنطینه شوند و باید برای حفظ سلامتی و مردم از خودشا مایه بگذارند، این شهروندان هستند که میتوانند یاریرسان سلامتی همشهریان خود باشند.
قدم نخست این است که اساسا کمتر عامل ایجاد برای این افراد باشیم. هرچقدر که شهر کمتر آلوه باشد، میزان زباله کاهش یابد و تولید پسماندها کمتر شود، قطعا پاکبانها هم کمتر کار خواهند کرد و به همان تناسب هم کمتر در معرض ابتلا به بیماری قرار میگیرند.
گام بعدی، اما از خانههایمان شروع میشود. جایی که زبالهها تولید میشوند. شاید اگر شرایط عادیتر بود مغازهها و رستورانها هم واجد همین شرایط میدند، اما حالا که این مراکز خلوت هستند، اگر مردم در خانه خود زباله کمتری تولید کنند، میزان پسماند کاهش مییابد.
از سوی دیگر، این روزها که بخشی از زبالهها، زباله عفونی محسوب میشوند، بهتر است هر خانواده از دو پوشش پلاستیکی برای این دسته از زبالهها استفاده کند که میزان برخورد احتمالی ویروس با بدن رفتگران گاهش یابد.
در نهایت هم اینکه، اگر ماسک، ژل ضدعفونی و یا دستکش اضافهای داشتید، میتوانید تعدادی از آنها را به این افراد بدهید تا با داشتن امکانات بیشتر بتوانند از خود بهتر محافظت کنند.
ارسال نظر