.svg)
روزی که محمدرضا پهلوی با چشمانی اشکبار از ایران فرار کرد
پارسینه: امام (ره) یک ماه بعد در مصاحبه با خبرنگار تلویزیون سی بی اس امریکا خواستار محاکمه محمدرضا شدند. ایشان هر گونه ترک ایران توسط محمدرضا را «فرار» دانستند و متذکر شدند: «چنانچه فرار هم بکند هر جا باشد باید محاکمه بشود و اَقل چیزی که بر اوست، علاوه بر اینکه باید جرایمی را که مرتکب شده جبران بکند، حبس ابد است. ولی همه می‌دانند که او دست به کشتار‌های عمومی زده و باید اعدام شود.»
«نمی‌توانید در زمان آرامش مملکت دیکتاتوری کنید و در زمان ناآرامی، دموکرات شوید» این جمله یکی از نزدیک‌ترین اقوام پهلوی به محمدرضاست.
۴۲ سال قبل با پای خود کشور را ترک کرد، که اگر نمی‌کرد، مردم او را به سزای نزدیک به چهار دهه جنایت، هتک حرمت، مظلوم‌کشی، مزدوری و خوش‌رقصی برای حکام غرب و شرق می‌رساندند.
۲۶ دی ۱۳۵۶ تاریخی است که مهر باطل شد بر پرونده رژیمی خورد که با حمایت انگلیسی‌ها به سلطنت قاجار پایان داد، دولتی که یک بار تاج پادشاهی را در سال ۱۳۰۴ بر سر شاه پدر گذاشت و ۱۶ سال بعد به شاهِ پسر عنوان اعلی حضرت همایونی و شاهنشاه آریامهر عاریه داد.
بهانه محمدرضا برای ترک ایران «احساس خستگی» و «احتیاج به استراحت» بود، اما حلقه اشک چشمانش در فرودگاه مهرآباد، خبر از حقیقت دیگری می‌داد. احمدعلی مسعودانصاری، پسر خاله فرح پهلوی و از نزدیکان محمدرضا شاه گفت: «من دو بار در تبعید از شاه پرسیدم که چرا مملکت را ترک کردی و رفتی. محمدرضا بار اول در مکزیک به من گفت که اگر می‌ماندم، مرا می‌کشتند». سوالم را بار دوم در قاهره مصر تکرار کردم. این بار عصبانی شد و گفت: «چند بار بگویم اگر من دیکتاتور بودم، می‌کشتم و تا آخر عمر هم حکومت می‌کردم ولیکن من پادشاه هستم و سلطنت نمی‌تواند بر روی خون ادامه پیدا کند» بنده هم به او یادآور شدم «نمی‌توانید در زمان آرامش مملکت دیکتاتوری کنید و در زمان ناآرامی، دموکرات شوید.»
نتیجه سفر بدون بازگشت آخرین فرزند سلسله شاهنشاهی از ایران، شکسته شدن پایه‌های ۲۵۰۰ سال ظلم و جور و جنایت در کشور بود. در پی فرار محمدرضا پهلوی از ایران عزیز شر حاکمان و زمامداران مستبد و وابسته به قدرت‌های غربی و شرقی از سر ملت رنج کشیده کشورمان کم شد و مظلومان و زجرکشیدگان توانستند قد راست کنند. آنان بارقه‌های استقلال و آزادی را در کوران مبارزات ضد رژیم بار‌ها و بار‌ها به چشم خود دیدند.
«انقلاب ایران، انفجار نور بود». این جمله نزدیک‌ترین معنا به عمق تاثیرگذاری نظام انقلاب اسلامی است که از زبان یاسر عرفات، رییس جنبش فتح خارج شد. وی که جزو اولین مسؤولان خارجی و جهان اسلام بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دیدار بنیانگذار انقلاب اسلامی آمد رو به امام خمینی (ره) گفت: «آن‌ها - دشمنان انقلاب اسلامی - می‌گویند زلزله‌ای رخ داده، ما می‌گوییم که انفجار نور روی داده است».
محمدعلی اَبرآویز، سُراینده اشعار، آهنگساز و خالق سرود آهنگ‌های انقلابی با زبان موسیقی، اظهارات عرفات را با زبان هنر برای جان‌ها و گوش‌های انقلابیون «جاودان» کرد. «دیو چو بیرون رود فرشته درآید» برجسته‌ترین ملودی اَبرآویز است. خودش با اشاره به نحوه تولید این اثر، گفت: قبل از پیروزی انقلاب و در کوران تظاهرات‌های مردم، یک روز شهید بهشتی از من خواست تا برای ساختن سرودی که حرف دل مردم باشد و در جهت این حرکت عظیم به کار بیاید، سرودی بسازم و من نیز با عشق و علاقه و با هزینه شخصی و در شرایط بسیار سخت از نظر نداشتن استودیوی ضبط موسیقی و با کمترین امکانات، سرود‌های خمینی‌ای امام، الله الله الله، لاتخف و چند سرود دیگر ساختم و به امام و انقلاب تقدیم کردم.»
عملکرد رژیم پهلوی در ماه‌ها و روز‌های پایانی، هتاک‌تر و بی‌پرواتر شده بود. شدت عمل سران نظامی و سیاسی حکومت پهلوی به حدی تند شده بود که آحاد مردم کمتر روزی با دستگیری، قتل عام، خونریزی و جنایت روبرو نباشند. عملکرد ضد انسانی محمدرضا و فرماندهان نظامی و سیاسی‌اش خاموش شدن شمع عمر این رژیم را نوید می‌داد به طوری که رهبر فقید انقلاب اسلامی نتیجه دیکتاتوری، فشار زیاد و اختناق رژیم پهلوی را «انفجاری عظیم در توده‌های زیر ستم» نام نهادند.
ایشان در گفت‌وگویی که دو ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی با خبرنگار تلویزیون تایمز انگلستان داشتند، بیان کردند: «اوضاع کنونی کشور بر ضد شاه اوج گرفته و ان شاءالله نزدیک است که به نتیجه قطعی برسد، که رفتن شاه و برقراری یک حکومت عادلانه است. شاه به صورت مقامی در سلطنت باقی نخواهد ماند و ما هم هرگز چنین اجازه‌ای نمی‌دهیم. رفتن او در صورتی است که فرار کند والا ملت ایران او را دستگیر کرده، محاکمه و مجازاتش می‌کند.»
امام (ره) یک ماه بعد در مصاحبه با خبرنگار تلویزیون سی بی اس امریکا خواستار محاکمه محمدرضا شدند. ایشان هر گونه ترک ایران توسط محمدرضا را «فرار» دانستند و متذکر شدند: «چنانچه فرار هم بکند هر جا باشد باید محاکمه بشود و اَقل چیزی که بر اوست، علاوه بر اینکه باید جرایمی را که مرتکب شده جبران بکند، حبس ابد است. ولی همه می‌دانند که او دست به کشتار‌های عمومی زده و باید اعدام شود.»
پس از ترک کشور توسط محمدرضا شاه، بنیانگذار جمهوری اسلامی در همان ساعات اولیه خروج وی، در پیام کوتاهی که در جمع خبرنگاران حاضر در نوفل‌لوشاتو قرائت شد، بیان کردند: «خروج شاه از ایران اولین مرحله پایان یافتن سلطه جنایت‌بار پنجاه ساله رژیم پهلوی می‌باشد که به دنبال مبارزات قهرمانانه ملت ایران صورت گرفته است. من این پیروزی مرحله‌ای را به ملت تبریک می‌گویم و بیانیه‌ای خطاب به ملت صادر خواهم کرد. ما به‌زودی دولت موقت انتقالی را برای اجرای انتخابات مجلس مؤسسان و تصویب قانون اساسی جدید معرفی می‌کنیم و در اولین فرصت به ایران باز خواهم گذشت.»
واکنش امام (ره) به جنایت محمدرضا محدود به این پیام کوتاه نشد. ایشان در اولین دیدار با خبرنگاران خارجی در نوفل‌لوشاتو، گفتند: «خروج شاه، اولین مرحله پیروزی ملت ماست و ما مشکلات زیادی در پیش داریم و ملت ما باید بداند که مجرد رفتن شاه، پیروزی نیست بلکه طلیعه پیروزی است و البته این طلیعه را من به ملت ایران تبریک عرض می‌کنم و باید توجه داشته باشند که همان طوری که طلیعه پیروزی است، طلیعه خلع سلطه اجانب است و این تبریک، بیشتر از تبریک رفتن شاه است؛ و ما الان مسائل بسیار مشکل در پیش داریم و وارث یک مملکت از هم پاشیده‌ای هستیم، ما باید برای ترمیم آن با همت جمیع طبقات ملت قیام کنیم. من از جمیع طبقات ملت با کمال تواضع تقاضا دارم که در این مشروع اسلامی و در این مشروع ملی همه با هم کمک کنند، همه دست به دست هم بدهند، اختلافات حزبی و مسلکی را کنار بگذارند، اختلافات قدیمی و جدیدی را کنار بگذارند، اختلافاتی که مربوط به احزاب است کنار بگذارند و همه با هم ـ. با صدای واحد، با یَدِ واحد ـ. قیام کنند؛ قیام به امر مهمی که نجات دادن کشور است، نجات دادن این کشتی متزلزل است.»
یعنی هیچ کامنتی زده نشد پارسینه !!!! عجیبا غریبا !!