با چه روشهایی واریس را درمان کنیم؟
پارسینه: رگهای واریسی همواره نیازمند درمان نیستند. در صورتی که این رگها سبب ناراحتی فرد نشوند، میتوان از درمان رگهای واریسی صرف نظر کرد. اما زمانی که فرد از درد رگهای واریسی عذاب میکشد باید آن را زودتر درمان کند.
رفع علائم
در صورت ایجاد درد و ناراحتی این وریدها درمان میشوند.
درمان عوارض واریس پا
از جمله این عوارض میتوان به تغییر رنگ پوست، تورم و زخم پا اشاره کرد.
درمان با اهداف زیبایی
این نوع درمان بیش از آنکه جنبه درمانی داشته باشد با اهداف زیبایی انجام میشود. افراد جهت انجام این فرایند اغلب باید به مراکز درمانی خصوصی مراجعه کنند.
روشهای درمان واریس پا
در صورت نیاز به درمان، در مرحله اول متخصص واریس تا ۶ ماه خود مراقبتی در خانه را به بیمار پیشنهاد میکند. این خود مراقبتی میتواند شامل موارد زیر باشد:
استفاده از جوراب واریس
جهت تعیین مناسب بودن این جورابها ابتدا گردش خون بیمار بررسی میشود. جورابهای فشاری برای همه افراد مناسب نیستند. بیمار باید قبل از استفاده از این جورابها جهت بررسی گردش خون خود آزمایش مخصوصی به نام سونوگرافی داپلر انجام دهد. جورابهای فشاری به گونهای طراحی شده اند که جهت بهبود گردش خون به طور یکنواخت بر پای بیمار فشار وارد میکنند. اغلب تنگترین بخش این جورابها در ناحیه مچ پا بوده و با رفتن به سمت بالا به تدریج گشادتر میشوند.
این وضعیت سبب میشود تا جریان خون به سمت بالا و قلب جریان یابد. جورابهای فشاری میتوانند به کاهش درد، ناراحتی و تورمی کمک کنند که وریدهای واریسی در پا ایجاد کرده اند. با این حال، مفید بودن جورابهای فشاری در پیشگیری از بدتر شدن این وریدها یا پیشگیری از بروز وریدهای واریسی جدید مشخص نیست.
سازمان ملی سلامت و مراقبت بیان دارد که جورابهای فشاری تنها در صورتی باید به عنوان درمان بلند مدت استفاده شوند که تمامی درمانهای دیگر جوابگو نباشند. درصورتی که زنان باردار به وریدهای واریسی مبتلا باشند امکان دارد استفاده از جورابهای فشاری به آنها پیشنهاد شود. جورابهای فشاری در اندازهها و فشارهای متفاوت در دسترس هستند. معمولا برای اغلب افراد مبتلا جورابهای فشاری نوع ۱ (فشار کم) یا ۲ (فشار متوسط) تجویز میشود.
ورزش برای درمان واریس
اجتناب از ایستادن برای مدت طولانی
بالا بردن ناحیه مبتلا در هنگام استراحت
در صورتی که وریدهای واریسی نیازمند درمان بیشتر بوده یا سبب بروز عوارض شوند فرد به درمان بیشتر نیاز خواهد داشت. نوع فرایند درمانی به وضعیت عمومی سلامت فرد، اندازه، موقعیت و شدت ابتلای وریدها بستگی خواهد داشت. پزشک متخصص عروق میتواند بهترین نوع درمان را برای بیماران تعیین کند.
ابلیشن اندوترمال
ابلیشن اندوترمال معمولا یکی از اولین درمانهایی است که به بیماران توصیه میشود. در این فرایند با استفاده از لیزر یا امواج رادیویی وریدهای مبتلا از بین میروند.
درمان واریس پا با لیزر
در روش درمان واریس پا با لیزر با استفاده از انرژی امواج رادیویی به دیواره وریدهای واریسی حرارت داده میشود. در ابتدا، پزشک یک برش در بالا یا پایین زانو ایجاد کرده تا بتواند به وریدها دسترسی یابد. سپس یک لوله باریک به نام کاتتر به کمک تصویر برداری فراصوت به درون ورید هدایت میشود. پروب (ابزار مخصوص) به درون کاتتر وارد شده تا انرژی امواج رادیویی را آزاد کند. این انرژی دیواره ورید را حرارت داده، آن را تخریب کرده و ورید را مسدود میکند. پس از مسدود شدن ورید مبتلا جریان خون به صورت طبیعی به یکی از وریدهای سالم دیگر هدایت میشود. ابلیشن با امواج رادیویی تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی انجام میشود. امکان دارد این فرایند سبب ایجاد عوارضی شود که از جمله آنها میتوان به سوزن سوزن شدن اشاره کرد. ممکن است تا یک هفته پس از این فرایند به پوشیدن جورابهای فشاری نیاز باشد.
جراحی واریس پا
جراحی تا مدتها تنها گزینه درمانی برای افرادی بود که از وریدهای واریسی رنج میبردند. در فرایندهای جراحی جهت یافتن و مسدود کردن وریدهای واریسی یک برش کوچک ایجاد میشود. سپس وریدهای واریسی نزدیک به سطح پوست خارج میشوند. احتمال بروز مجدد وریدهای واریسی ظرف ۵ سال پس از جراحی ۵۰ درصد میباشد. لازم به ذکر است که جراحی وریدهای واریسی با خطر ابتلا به درد، خونریزی، ایجاد جای زخم، عفونت و ترومبوز وریدهای عمقی همراه میباشد.
اسکلروتراپی
اسکلروتراپی شامل تزریق ماده اسکلروز (تخریب) کننده به درون ورید میشود. در حالی که این روش برای رفع وریدهای عنکبوتی بسیار موثر است، اما در از بین بردن وریدهای واریسی نسبت به ابلیشن درون وریدی تاثیر گذاری کمتری دارد. وریدهای عنکبوتی نوع کوچک تری از وریدهای واریسی هستند.
ابلیشن درون وریدی: در این روش یک کاتتر (لوله باریک) به درون ورید واریسی هدایت میشود. سپس به وسیله لیزر یا امواج رادیویی به دیواره ورید حرارت داده تا این ورید تخریب و مسدود شود. میزان موفقیت درمانهای درون وریدی ۸۴ تا ۹۴ درصد است.
میکروفلبکتومی
در این روش پزشک یک برش کوچک بر سطح ورید واریسی ایجاد کرده و به وسیله ابزارهای مخصوص ورید را خارج میکند. این روش اغلب همزمان با ابلیشن درون وریدی انجام میشود.
فلبکتومی ترانس ایلومیناسیون
فلبکتومی ترانس ایلومیناسیون یک فرایند درمانی نسبتا جدید بوده که تردیدهایی درباره تاثیرگذاری و ایمنی آن وجود دارد.
سازمان ملی سلامت و مراقبت انجام این روش را به عنوان بخشی از برنامه درمانی معمول برای وریدهای واریسی توصیه نمیکند. با این حال، در صورت تایید پزشک بر تاثیر گذاری آن و همچنین بیان مزایا و خطرات فرایند برای بیمار میتوان این درمان را انجام داد. در این فرایند یک یا دو برش کوچک بر روی پا ایجاد میشود. جراح یک ابزار مخصوص را به زیر پوست فرستاده تا بتواند وریدهای مبتلا را شناسایی کند. سپس، وریدهای واریسی بریده شده و به وسیله دستگاه مکش از زیر پوست به بیرون کشیده میشوند. فلبکتومی ترانس ایلومیناسیون میتواند تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی انجام شود. امکان دارد افراد پس از انجام این فرایند مقداری کبودی یا خونریزی را تجربه کنند.
منبع: بهداشت نیوز
در صورت ایجاد درد و ناراحتی این وریدها درمان میشوند.
درمان عوارض واریس پا
از جمله این عوارض میتوان به تغییر رنگ پوست، تورم و زخم پا اشاره کرد.
درمان با اهداف زیبایی
این نوع درمان بیش از آنکه جنبه درمانی داشته باشد با اهداف زیبایی انجام میشود. افراد جهت انجام این فرایند اغلب باید به مراکز درمانی خصوصی مراجعه کنند.
روشهای درمان واریس پا
در صورت نیاز به درمان، در مرحله اول متخصص واریس تا ۶ ماه خود مراقبتی در خانه را به بیمار پیشنهاد میکند. این خود مراقبتی میتواند شامل موارد زیر باشد:
استفاده از جوراب واریس
جهت تعیین مناسب بودن این جورابها ابتدا گردش خون بیمار بررسی میشود. جورابهای فشاری برای همه افراد مناسب نیستند. بیمار باید قبل از استفاده از این جورابها جهت بررسی گردش خون خود آزمایش مخصوصی به نام سونوگرافی داپلر انجام دهد. جورابهای فشاری به گونهای طراحی شده اند که جهت بهبود گردش خون به طور یکنواخت بر پای بیمار فشار وارد میکنند. اغلب تنگترین بخش این جورابها در ناحیه مچ پا بوده و با رفتن به سمت بالا به تدریج گشادتر میشوند.
این وضعیت سبب میشود تا جریان خون به سمت بالا و قلب جریان یابد. جورابهای فشاری میتوانند به کاهش درد، ناراحتی و تورمی کمک کنند که وریدهای واریسی در پا ایجاد کرده اند. با این حال، مفید بودن جورابهای فشاری در پیشگیری از بدتر شدن این وریدها یا پیشگیری از بروز وریدهای واریسی جدید مشخص نیست.
سازمان ملی سلامت و مراقبت بیان دارد که جورابهای فشاری تنها در صورتی باید به عنوان درمان بلند مدت استفاده شوند که تمامی درمانهای دیگر جوابگو نباشند. درصورتی که زنان باردار به وریدهای واریسی مبتلا باشند امکان دارد استفاده از جورابهای فشاری به آنها پیشنهاد شود. جورابهای فشاری در اندازهها و فشارهای متفاوت در دسترس هستند. معمولا برای اغلب افراد مبتلا جورابهای فشاری نوع ۱ (فشار کم) یا ۲ (فشار متوسط) تجویز میشود.
ورزش برای درمان واریس
اجتناب از ایستادن برای مدت طولانی
بالا بردن ناحیه مبتلا در هنگام استراحت
در صورتی که وریدهای واریسی نیازمند درمان بیشتر بوده یا سبب بروز عوارض شوند فرد به درمان بیشتر نیاز خواهد داشت. نوع فرایند درمانی به وضعیت عمومی سلامت فرد، اندازه، موقعیت و شدت ابتلای وریدها بستگی خواهد داشت. پزشک متخصص عروق میتواند بهترین نوع درمان را برای بیماران تعیین کند.
ابلیشن اندوترمال
ابلیشن اندوترمال معمولا یکی از اولین درمانهایی است که به بیماران توصیه میشود. در این فرایند با استفاده از لیزر یا امواج رادیویی وریدهای مبتلا از بین میروند.
درمان واریس پا با لیزر
در روش درمان واریس پا با لیزر با استفاده از انرژی امواج رادیویی به دیواره وریدهای واریسی حرارت داده میشود. در ابتدا، پزشک یک برش در بالا یا پایین زانو ایجاد کرده تا بتواند به وریدها دسترسی یابد. سپس یک لوله باریک به نام کاتتر به کمک تصویر برداری فراصوت به درون ورید هدایت میشود. پروب (ابزار مخصوص) به درون کاتتر وارد شده تا انرژی امواج رادیویی را آزاد کند. این انرژی دیواره ورید را حرارت داده، آن را تخریب کرده و ورید را مسدود میکند. پس از مسدود شدن ورید مبتلا جریان خون به صورت طبیعی به یکی از وریدهای سالم دیگر هدایت میشود. ابلیشن با امواج رادیویی تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی انجام میشود. امکان دارد این فرایند سبب ایجاد عوارضی شود که از جمله آنها میتوان به سوزن سوزن شدن اشاره کرد. ممکن است تا یک هفته پس از این فرایند به پوشیدن جورابهای فشاری نیاز باشد.
جراحی واریس پا
جراحی تا مدتها تنها گزینه درمانی برای افرادی بود که از وریدهای واریسی رنج میبردند. در فرایندهای جراحی جهت یافتن و مسدود کردن وریدهای واریسی یک برش کوچک ایجاد میشود. سپس وریدهای واریسی نزدیک به سطح پوست خارج میشوند. احتمال بروز مجدد وریدهای واریسی ظرف ۵ سال پس از جراحی ۵۰ درصد میباشد. لازم به ذکر است که جراحی وریدهای واریسی با خطر ابتلا به درد، خونریزی، ایجاد جای زخم، عفونت و ترومبوز وریدهای عمقی همراه میباشد.
اسکلروتراپی
اسکلروتراپی شامل تزریق ماده اسکلروز (تخریب) کننده به درون ورید میشود. در حالی که این روش برای رفع وریدهای عنکبوتی بسیار موثر است، اما در از بین بردن وریدهای واریسی نسبت به ابلیشن درون وریدی تاثیر گذاری کمتری دارد. وریدهای عنکبوتی نوع کوچک تری از وریدهای واریسی هستند.
ابلیشن درون وریدی: در این روش یک کاتتر (لوله باریک) به درون ورید واریسی هدایت میشود. سپس به وسیله لیزر یا امواج رادیویی به دیواره ورید حرارت داده تا این ورید تخریب و مسدود شود. میزان موفقیت درمانهای درون وریدی ۸۴ تا ۹۴ درصد است.
میکروفلبکتومی
در این روش پزشک یک برش کوچک بر سطح ورید واریسی ایجاد کرده و به وسیله ابزارهای مخصوص ورید را خارج میکند. این روش اغلب همزمان با ابلیشن درون وریدی انجام میشود.
فلبکتومی ترانس ایلومیناسیون
فلبکتومی ترانس ایلومیناسیون یک فرایند درمانی نسبتا جدید بوده که تردیدهایی درباره تاثیرگذاری و ایمنی آن وجود دارد.
سازمان ملی سلامت و مراقبت انجام این روش را به عنوان بخشی از برنامه درمانی معمول برای وریدهای واریسی توصیه نمیکند. با این حال، در صورت تایید پزشک بر تاثیر گذاری آن و همچنین بیان مزایا و خطرات فرایند برای بیمار میتوان این درمان را انجام داد. در این فرایند یک یا دو برش کوچک بر روی پا ایجاد میشود. جراح یک ابزار مخصوص را به زیر پوست فرستاده تا بتواند وریدهای مبتلا را شناسایی کند. سپس، وریدهای واریسی بریده شده و به وسیله دستگاه مکش از زیر پوست به بیرون کشیده میشوند. فلبکتومی ترانس ایلومیناسیون میتواند تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی انجام شود. امکان دارد افراد پس از انجام این فرایند مقداری کبودی یا خونریزی را تجربه کنند.
منبع: بهداشت نیوز
ارسال نظر