.svg)
عملکرد ۸ ساله کی‌روش؛ خوب، بد، زشت؟
پارسینه: تیم ملی فوتبال ایران بعد از حذف و شکست سنگین مقابل ژاپن مورد نقد اکثر کارشناسان فوتبال قرار گرفت که پیشتر توسط کادر فنی تیم ملی به نوعی سرکوب می شدند و اجازه بیان انتقادات از آنها گرفته می شد. با این حال در دوران پساجام ملت ها فرصتی دست داد تا منتقدین با دیدن نیمه پر و خالی لیوان، عملکرد هشت ساله ی کی روش را نقد کنند.
به گزارش پارسینه ؛ تیم ملی فوتبال ایران بعد از حذف و شکست سنگین مقابل ژاپن مورد نقد اکثر کارشناسان فوتبال قرار گرفت که پیشتر توسط کادر فنی تیم ملی به نوعی سرکوب می شدند و اجازه بیان انتقادات از آنها گرفته می شد. با این حال در دوران پساجام ملت ها فرصتی دست داد تا منتقدین با دیدن نیمه پر و خالی لیوان، عملکرد هشت ساله ی کی روش را نقد کنند.
یک: کادر فنی و همه بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران خلاف جوی که به‌دلیل جدل‌های گاه‌وبی‌گاه «کارلوس کی‌روش» و «برانکو ایوانکوویچ» راه افتاده بود، بسیار متحد و منسجم بودند. باوجود نقدهای گزنده مربی سرخ‌پوشان، بازیکنان این باشگاه با قلب و روح در خدمت تیم ملی بودند. حریفان یک‌به‌یک به زانو درمی‌آمدند؛ گویی تیمی یارای صف‌آرایی مقابل شاگردان مرد پرتغالی را نداشت. پدید‌آوردن و خلق چنین فضای سازنده و تیم همایندی، به‌طور قطع از گرگ بالان‌دیده‌ای نظیر کی‌روش برمی‌آمد، کارلوس مانوئل بریتو لئال کی‌روش به‌اسم و در رسم «بزرگ» بود. موسمِ هشت ساله تصدیِ نیمکت تیم ملی، او را برای بازیکنانش تبدیل به الگو کرده است، موفقیت نسبی‌اش و ساختار نارَسِ فوتبال ایران، از او یک «پارادایم» ساخت. بازیکنانی تربیت کرد که سربازوار در خدمت فرمانده بودند؛ چراکه برای این مربی، فوتبال جنگی جدی و احتمالا بدون گلوله بود. رزمنده‌هایی ساخته است سرشار از انگیزه، ستیزه‌جو و متخاصم برابر حریف و البته داور.
دو: برای رسیدن به فینال ناموعود به دقیقه ۵۶ تقابل با چشم‌بادامی‌های نیلی‌پوش می‌رسیم. در پرتو نگاه مرد پرتغالی وحشت پیچیده است. آنی قبل‌تر، قریب به نیمی از سربازانش دشمن را گم کردند، به‌جای دنبال‌کردن توپ، به طرح‌واره ذهنی خود عمل می‌کنند، مغزشان جای فوتبال، به دست‌ها و زبانشان دستور می‌دهد تا به داور نهیب بزنند. دروازه مستحکم ایران به شکل غریب و اسف‌باری فرو می‌ریزد، شاید کارلوس در آن لحظات غم‌بار، آرزو می‌کرد که از «الگوی» خود، دست کشیده بود و قلب دفاعش را با رهبری مجرب راهی میدان می‌کرد. باری، لغزش آن‌قدر بزرگ و آسیب‌زننده بود که آن تیم پرانگیزه و سمج، دیگر توان بازیابی خود را نیافت. دقایق باقی‌مانده ملال‌آور، بی‌برنامه و بلبشو دنبال شد. گویی آن دقیقه لعنتی، زمان کارمای تمام پارادیم کی‌روشِ بخت‌برگشته بود.
سه: تمام است.حسرت این قهرمانی برای مرد پرتغالی و ۸۰ میلیون ایرانی تا انتهای جهان ادامه خواهد داشت. کارلوس در کنفرانس مطبوعاتی زیر لب کلمه ممنوعه را زمزمه می‌کند، اضمحلال و خستگی در خطوط چهره و سخنانش آشکار است. دیگر به خطِ پایان رسیدیم، شاید بزرگ‌ترین مربی تاریخ فوتبال ایران بود، ولی به‌یقین این تخاصم‌های بادلیل و بی‌دلیل، ولی بی‌پایان، تنها در شخصیت کی‌روش ریشه نداشت. کدام سرمربی باید برای همه‌چیز بجنگد؟ زمین تمرین، لباس، حقوق و حتی خوراک! آیا کی‌روش این‌گونه متخاصم و پرخاشگر بود یا ظرف مکان با او چنین کرد؟ در انجام باید نشست و نظاره کرد کدام نام، ماتَرَک ارزشمند مرد پرتغالی را تحویل می‌گیرد و بعد از روزگاری فوتبال ما از این دو چه تحویل می‌دهد....
*احمد افجه‌ای
کاملا زشت. از برخورد و اخلاق و رفتار بازیکنان مشخص است. دیگه وقتی تربیت نباشه چه انتظار دیگری هست؟ آن از رفتار زشت ایران در جام جهانی که همه دنیا رو به تعجب انداخته بود که اینها چی میخوان؟ این از جام ملتها که دیگه جای خجالت داره.
بسیار زشت.....
معمولی خط دفاع ما رو درست کرد حمله رو نابود
کی روش شارلاتانی بود که 8 سال چاپید و له همه توهین کرد و برای فوتبال کشور هیچ نکرد و رفت.
فقط اومد 8 سال مثل پمپ مکش بیت المال مملکت ما رو شخم زد و رفت برای خودش وسط مدیترانه مجمع الجزایر خرید بدون هیچ نتیجه مثبت و چشمگیری!!