آیا ام اس ژنتیکی است؟

یکی از ویژگی‌های مهم ام. اس. آسیب‌های وارد شده به اعصاب سیستم مرکزی عصبی بدن محسوب می‌شود که عموما غیر قابل پیش‌بینی بوده و با ایجاد اختلال در زندگی بیماران، آن‌ها را ناتوان می‌کند. در این عارضه ارتباط بین مغز و برخی اعضای بدن مختل شده و بدن با حمله به غلاف‌های محافظ میلین که فیبر‌های عصبی را پوشش می‌دهد، به این بخش‌ها آسیب وارد می‌کند. حال پژوهشگران به تازگی موفق به شناسایی ژنی شده‌اند که به طور مستقیم در اختلال سیستم ایمنی و سلول‌های عصبی درگیر با بیماری ام. اس نقش دارد. این ژن موجب بروز سه نوع تغییر در کد‌های پیام‌رسان D.N.A شده و این اختلال ژنتیکی در نهایت به بروز ام. اس. منجر می‌شود.
تا کنون عامل دقیق بروز ام. اس. شناخته شده نبوده و دلایل متعددی که همگی مرتبط با مکانیزم سیستم ایمنی بدن هستند به عنوان دلایل احتمالی بروز این بیماری معرفی شده‌اند، البته پژوهشگران پیش از این هشدار داده بودند که برخی ویژگی‌های ژنتیکی منجر به تغییر در کد‌های ساختار D.N.A شده و دانشمندان به منظور درک اثرات بیولوژیکی این مساله، اقدام به انجام مطالعات ژنتیکی متعددی کرده و تغییرات پیام‌رسان‌های R.N.A را در این بیماری مطالعه کردند.

محققان در مطالعات خود موفق به کشف و اثبات این موضوع شده‌اند که این نقص ژنتیکی عمدتا در سلول‌های ایمنی موسوم به T. CD۴ رخ می‌دهد. سلول‌های T. CD۴ در ایجاد پاسخ‌ها و عملکرد سلول‌های سیستم ایمنی بدن نقش بسیار مهمی ایفا کرده و نقص در عملکرد آن‌ها سبب بروز ام. اس می‌شود

منبع: وب مد