تلاش دوباره برای انحراف جودو از مسیر قهرمانی

به گزارش پارسینه ؛ پرونده مسابقات فدراسیون جهانی جودو در سال 2018 برای فدراسیون جودوی جمهوری اسلامی ایران در حالی بسته شد که بعد از درخشش چشمگیر جودوکاهای تیم ملی ایران، در عرصه مسابقات جهانی باکو توانست با کسب مدال طلای سعید ملایی و برنز محمد محمدی بریمانلو به رتبه پنجم این رقابت های ارزنده دست پیدا کند که اگر کمی هم شانس همراه جواد محجوب بود و آن مصدومیت شدید برایش پیش نمی آمد تعداد مدال ها با تعداد اعضای اعزامی کاروان تیم ملی جودو در این مسابقات برابری می کرد. سعید ملایی در سال 2017 توانسته بود در مسابقات جهانی بوداپست به مدال برنز برسد، این موفقیت در بوداپست اتفاقی نبود و تیم تحت مدیریت محمد درخشان توانست آرامش نسبی را در تیم ملی و خانواده جودو حاکم کند تا ورزشکار عضو تیم ملی دغدغه ای جز تمرین نداشته باشند.

فدراسیون جودو زیر نظر محمد درخشان با همه کمبودها و کم لطفی ها توانست در سالی که گذشت با کسب مدال با ارزش طلا به حسرت 15 ساله خانواده جودو پایان بدهد، کاری که بسیاری از مدعیان مدیریت در طول این مدت طولانی نتوانستند انجام بدهند. پس از مسابقات جهانی باکو انتظار می رفت که تیم جودوی جمهوری اسلامی ایران به روند رو به رشد خود به خاطر شرایط فراهم شده ادامه دهد و بتواند در آرامش برای رسیدن به هدف نهایی فدراسیون جودو یعنی کسب مدال در المپیک 2020 توکیو قدم بردارد. آنچه مشخص است متاسفانه حواشی ایجاد شده خارج از فدراسیون بعد از تصویب قانون منع استفاده از بازنشستگان تمرکز تیم ملی را به هم زد که در گرندپری تاشکند، لاهه و گرنداسلم اوزاکا تیم نتوانست نتایج مطلوبی کسب کند. بعد از استعفای بدون حاشیه محمد درخشان که برخلاف سایر فدراسیون های مشمول قانون در آرامش با تشکیل مجمع اتفاق افتاد، زمزمه هایی شنیده شد که قهرمان سابق جودوی جهان آرش میراسماعیلی با بخشیده شدن محرومیت پنج ساله مجددا علاقمند به تصدی پست ریاست فدراسیون شده است و در همین راستا اقدام به ثبت نام برای بررسی صلاحیت تصدی پست ریاست فدراسیون در اولین ساعات مشخص شده توسط مجمع انتخابات فدراسیون نمود.

آرش میراسماعیلی عنوان موفق ترین جودوکار ایران از لحاظ کیفیت مدال با دو طلای مسابقات جهانی و دو برنز مسابقات جهانی است و از این بُعد می توان عملکرد این قهرمان ارزنده را مورد ستایش قرار داد اما این رزومه کافیست برای تصدی پست ریاست فدراسیونی که نیازمند توانمندی با کارکردن با سلیقه ها و فرهنگ های متفاوت است؟

آرش میراسماعیلی پس از عدم توانایی کسب نتایج مناسب به عنوان سرمربی تیم ملی جودو و عاجز از کسب یک مدال و درک این مسئله که لزوما یک قهرمان موفق نمی تواند سرمربی موفقی باشد از این سمت برکنار شد در حالی که خرداد ماه امسال در مصاحبه با رسانه ها شرایط تیم ملی را زیر سوال برده بود و راهکارهایی ارائه داده بود که خودش از انجامش در هنگام تصدی بر بالاترین پست فنی تیم ملی جودو ناتوان بود.در آن سال ها ماجرا به همین جا ختم نشد و قهرمان سابق جهان برای خدمت رسانی بهتر و از آن جایی که احتمالا احساس می کردند که فقط سرمربی بودن کافی نیست و برای موفقیت باید نفوذ مدیریتی هم داشت نایب رئیس فدراسیون جودو شد که همه دلسوزان جودو آن دوران عجیب را به خاطر دارند، کمترین اعزام ها، شرایط بد مالی قهرمانان و نتایج بد در مسابقات اعزامی و حسرت کسب مدال طلای مسابقات جهانی که 15 سال به طول انجامید.

دوران اوفول جودو که یکی از اصلی ترین عوامل آن ورزشکار قهرمانی بود که اگر از سابقه مدیریتی و شاهکارهای خلق شده اش خبر نداشته باشید و مصاحبه های گاه و بیگاهش را ببینید فکر می کنید که تا به حال فرصت اصلاح امور را نداشته است. ورزشکار قهرمانی که افتضاح ترین اتفاق تاریخ مدیریت ورزش ایران را در مسابقات جهانی کوراش در ذهن ورزش دوستان ثبت کرد. ماجرا از این قرار بود که، در پایان مسابقه مرحله نیمه نهایی مردان در دسته زیر 66 کیلوگرم (میان معروف گایبولوف از ازبکستان و قاسم نوروزی از ایران)، یک مرد که گزارش شده برادر کوارش‌کار ایرانی بوده و عضو منصوب شده کمیته برگزاری رقابت‌ها (به ریاست آقای آرش میراسماعیلی) در تیم فنی که مسئولیت اسکوربورد را برعهده داشته، به داخل گیلام رفت و در حضور تماشاگران و در پخش زنده تلویزیونی دو کوراش‌کار رقابت کننده را زده است. (این مسابقه به صورت زنده از تلویزیون ایران پخش شده است).

داوران مسابقه به درستی کوراش‌کار ازبک را پیروز مبارزه اعلام کردند. (او امتیاز یونبوش کسب کرد و در پایان مسابقه با داکی مجازات شد). در خصوص موضوع برابری امتیازات و مجازات که در مورد مسابقه مذکور رخ داد، قوانین رقابت‌های بین‌المللی کوراش حکم می‌کند، کسی برنده مسابقه است که امتیاز را گرفته باشد.

پس از آنکه داوران برنده را اعلام کردند، یک نماینده ارشد کمیته برگزاری رقابت‌ها، آقای آرش میر اسماعیلی ابتدا با تحت فشار قرار دادن داوران و ادعای اینکه پیروزی باید به رقابت کننده ایرانی تعلق بگیرد، سعی داشت رأی داوران را تغییر دهد. آقای میراسماعیلی سپس به سمت مسئولان ارشد کمیته اجرایی اتحادیه جهانی کوراش رفت و تهدید کرد که اگر پیروزی به رقابت کننده ایرانی تعلق نگیرد، رقابت‌ها را متوقف و مانع از برگزاری ادامه مسابقات رقابت‌های قهرمانی جهان می‌شود. آقای میراسماعیلی پس از رد شدن مطالبات غیرقانونی و زشت خود، به سمت یکی دیگر از کوراش کاران ایرانی که در حال آماده کردن خود برای رقابت کردن در مسابقه بعدی در یک گیلام دیگر بود، رفت و از او خواست که به نشانه اعتراض از شرکت در آن مسابقه خودداری کند.