آیا ایران نیازی به جاسوسی در کویت داشت
پارسینه: به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه العالم، دولت کویت به بهانه کشف آنچه که آنها شبکه جاسوسی وابسته به جمهوری اسلامی ایران خواندند، برخی از دیپلماتهای ایران را از این کشور اخراج کرده و گفتهاند بر آنند تا سه تن از افرادی که برای ایران کار کردهاند را اعدام کنند.
ادعای مقامات کویتی مبنی بر کشف یک شبکه جاسوسی وابسته به جمهوری اسلامی ایران در کویت، در میان هیاهوی خبری خاورمیانه، نشان داد طرح ایجاد موج خبری علیه ایران ادامه دارد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه العالم، دولت کویت به بهانه کشف آنچه که آنها شبکه جاسوسی وابسته به جمهوری اسلامی ایران خواندند، برخی از دیپلماتهای ایران را از این کشور اخراج کرده و گفتهاند بر آنند تا سه تن از افرادی که برای ایران کار کردهاند را اعدام کنند.
حال سوالی که مطرح میشود این است که آیا واقعاً جمهوری اسلامی ایران نیازی به جاسوسی از کویت داشت و واقعاً چه برنامهای پشت طرح چنین اتهام سنگینی نهفته است. برای بررسی این مساله باید به نکات ذیل توجه داشت:
1- مساله بحرین : سرکوب شدید قیام مردم بحرین توسط خاندان اقلیت آل خلیفه و اشغالگران کویتی، وهابیان سعودی و مزدوان آلنهیان که در نوع خود سبوعیت و درندهخویی این جماعت را نشان داد، نیاز به یک مساله اتهامی و انحرافی داشت. حمایت صریح مردم ایران و به تبع آن مسولان جمهوری اسلامی ایران از مردم بحرین و محکومیت شدید جنایات صورت گرفته به خصوص اشغالگری طوایف عرب علیه مردم بیدفاع آن، مشخص است چندان به مذاق این افراد چندان خوش نمیآید.
2- اقدام در یک طرح بزرگتر : با شروع انقلابهای مردمی در کشورهای عرب و تحکیم موقعیت جمهوری اسلامی ایران و همچنین ناامیدی غرب از فشارهای اقتصادی، طرح جامعتر حمله تبلیغی علیه جمهوری اسلامی ایران شروع شد. بر اساس این طرح اخباری مبنی بر توقیف کشتیهای حامل مواد ممنوعه در شرق آسیا، توقیف محموله اسلحه در نیجریه متعلق به ایران، توقیف کشتی تسلیحاتی در دریای مدیترانه، نشاندن هواپیماهای ایرانی توسط ترکیه و.... در صدر اخبار قرار گرفته است، حال دولت کویت نیز در برنامهای هماهنگ با کاخ سفید در صدد است تا از این ناحیه فشاری را متوجه جمهوری اسلامی ایران کند.
3- شکست در منطقه : فروپاشی رژیمهای مستبد در تونس و مصر و رسیدن دامنه انقلابهای به یمن و لیبی و بحرین به رژیمهای مستبد و خانوادگی عرب که حیات و ممات مردم این کشورها را در دست دارند یادآوری کرد که دیر یا زود نوبت به شما هم خواهد رسید و از این در تلاش برای توجیه هرگونه حرکت اعتراضی و سرکوب آنها، طرح نخنما شده کشف شبکه جاسوسی ایران مطرح میشود که خود بیانگر بهرهبرداری موفقیتآمیز ایرانیها از فرصتهای پیش آمده است.
4- مقابله با طرح گسترش روابط عربی ایرانی : جریانهای قدرتمند در ساختار سیاسی کشورهای عرب با هدایت لابیهای صهیونیستی و آمریکایی بر آن هستند تا مانع از گسترش روابط ایرانی-عربی شوند. سخنان آقای نبیل العربی وزیر خارجه دولت موقت مصر در مورد برقراری روابط گسترده با جمهوری اسلامی ایران و استقبال مقامات ایرانی باعث وحشت این کشورها - شما بخوانید عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی - از شکلگیری محور ایران-مصر در منطقه شده است. بنابراین طرح اتهامات ضدعربی به ایران برای جلوگیری از شکلگیری چنین پیوندی بسیار ضروری است.
با توجه به این چهار موضوع، مساله دیگری هم مطرح میشود و آن اینکه آیا ایران نیازی به جاسوسی در کویت داشته و دارد؟ کشور کوچک کویت که به اندازه یک درصد از خاک ایران نیست، به نظر میرسد چیزی برای ایران ندارد که کسی برآن باشد تا از آن جاسوسی کند. این کشور دو میلیونی که خود گرفتار اشغال نظامی آمریکاییها شده و مشغول بازی در زمین عربستان سعودی است، در قبال همسایه بزرگ خود نه تنها تاکنون حق همسایگی را رعایت نکرده، بلکه در بازی بزرگان تنها به موشدوانی پرداخته است.
حمایت خاندان آلصباح از رژیم بعث عراق در حمله به ایران و کشتار دهها هزار ایرانی با دلارهای کویتی را کسی فراموش نکرده است، اما محکومیت اشغال کویت توسط عراق از سوی ایران و ایستادن مردم ایران در کنار مردم کویت و کمک به این کشور برای خاموش کردن چاههای نفت و همراهی با این کشور به هر صورت ممکن، دستکم رفتار خلاف آنچه امروز از این کشور سراغ داریم را میطلبد.
بر اساس اسناد و مدارک متقن، دولت کویت و جریان قدرتمند وهابی در این کشور از جریانهای مسلح و جدایی طلب در ایران حمایت کرده و نه تنها به آنها پول و اطلاعات میدهد، بلکه هماهنگی برخی از جلسات و نشستهای آنها را هم بر عهده دارد و این برای جمهوری اسلامی ایران اظهر من الشمس است، حال ایران باید از همسایه کوچک خود که نمک میخورد نمکدان میشکند، گله داشته باشد یا خاندان آلصباح که بر ثروت نفتی مردم کویت نشستهاند و اسب فتنهگران منطقهای و بینالمللی شدهاند!!
هر چند جمهوری اسلامی ایران در طول سه دهه گذشته از این بازیهای بچهگانه بسیار دیده و شنیده و هشت سال جنگ و تحریم را تحمل کرده است، اما به نظر میرسد با همسایگان کوچک ایران در خلیج فارس که به واسطه سعهصدر ایران، قدر این همسایگی را نمیدانند باید به گونه دیگری سخن گفت و این را مقامات جمهوری اسلامی ایران بهتر از نویسنده این یادداشت میدانند.
ارسال نظر