عصای دست ونگر را بیشتر بشناسید

گزارش - تحریریه پارسینه | پیروزی آرسنال مقابل بورنموس نشان و نمونه‌ دیگری بود از فرم عجیب آن‌ها در هفته‌ها اخیر. آرسنال ۱۹ بازی بدون شکست را پشت سر گذاشته، اما در نیمی از این بازی‌ها به اندازه‌ کافی قانع‌کننده نبوده است. شاید نتیجه‌ ۱-۳ مقابل بورنموس پیروزی‌ای راحت به نظر بیاید، اما حقیقت اینجاست که در این بازی بعد از بیرون رفتن متیو دبوشی، خط دفاع آرسنال به شدت آسیب‌پذیر شد و هیچ حسی از کنترل بازی به دست توپچی‌ها دیده نمی‌شد؛ تا اینکه، نه برای اولین بار در این فصل، کیفیت بالای نیروهای هجومی تیم آرسن ونگر، مشخصا الکسیس سانچز، نجاتشان داد.

«ما ذهنیت قوی‌ای داشتیم.» این توصیف سانچز از پیروزی مقابل بورنموس بود، تمی که چند سال است برای آرسنالی‌ها تکرار می‌شود. حقیقت اینجاست که آرسنال در هفته‌های گذشته بارها خودش را از شرایطی سخت نجات داده است، برای نمونه گل‌ها دقایق آخر مقابل منچستر یونایتد و برنلی که برایشان یک تساوی و یک پیروزی به همراه داشت. آرسنال در چمپیونز لیگ هم شکست ۰-۲ مقابل لودوگورتس را با پیروزی عوض کرد و برابر پاریس سن ژرمن هم به هر شکلی بود یک تساوی به دست آورد. اما مسئله اینجاست که حتی در پیروزی ۱-۴ مقابل ساندرلند هم آرسنال تیمی کاملا مسلط بر بازی نشان نداد و اجازه‌ بازگشت به بازی حریف و گل تساوی را به تیمِ دیوید مویز داد.

این تضاد ذهنیت آرسنال است، تیمی که خودش را از شرایط سخت بیرون می‌کشد، که نشان دهنده‌ مقاومتشان است، اما از منظری دیگر مدام در چنین شرایطی قرار می‌گیرد که حاکی از ضعف و مشکلی در ساختار تیم است.

با این حال نکته‌ مثبت برای آرسنال رد شدن از نوامبر بدون متحمل شدن شکستی در لیگ بود. این ماه معمولا برای آرسنال پر دردسر بوده، و این فصل هم بازی‌های سختی در نوامبر داشت. توپچی‌ها از سه بازی نوامبرشان ۵ امتیاز گرفتند، عددی که نزدیک میانگین همیشگی‌شان با ونگر در این ماه است (۱.۵۹). این عدد ۰.۲۹ امتیاز کمتر از آگوست و ۰.۵۶ امتیاز کمتر از اکتبر است. اما با در نظر گرفتن اینکه دوتا از این بازی‌ها در زمین منچستر یونایتد و تاتنهام بوده‌اند، ۵ امتیاز از آن‌ها عددی منطقی جلوه می‌کند.

در این راه الکسیس نقشی کلیدی بازی کرده است. مقابل بورنموس مسئله تنها دو گل او نبود، بلکه کل حضورش در جریان بازی با انرژی بالایش. گل اول الکسیس نشانی کلاسیک بود از این حضور: آدام فدریچی توپ را برای استیو کوک فرستاد و کوک که سریع تحت فشار قرار گرفته بود با پاس رو به عقبی آرام توپ را به الکسیس لو داد. این کارکرد پرس کردن حریف در ساده‌ترین شکلش بود.

الکسیس این فصل ۸ گل زده و ۳ پاسِ گل داده (در کل لیگ برتر تنها دیگو کاستا است که نقش مستقیمِ بیشتری روی گل‌های تیمش داشته). اما نکته‌ مهم اینجاست که او میانگین ۱.۱ تکل و ۰.۵ قطع توپ در هر بازی هم داشته است. ونگر درباره‌ عملکرد و نقش ستاره‌ سابق بارسلونا می‌گوید: «حتی وقتی اون به نظر خسته میرسه یکهو، در یک لحظه انرژی‌ای برای انجام حرکتی عالی پیدا میکنه. اون شجاعتی خاص داره که میتونه یک دفعه یک دنده بالاتر بره و وقتی توپ بهش میرسه خطرناک باشه.»

اهمیت حیاتی الکسیس برای آرسنال از همینجا سرچشمه می‌گیرد. فصلِ پیش درست در همین هفته بود که در جریان بازی مقابل نوریچ سیتی رایان بنت او را به دوربین‌های تلویزیونی کوبید و باعث مصدومیت دو ماهه‌اش شد. وقتی الکسیس در ژانویه بازگشت شکست مقابل ساوتهمپتون و تساوی مقابل لیورپول و استوک، آرسنال را در راه قهرمانی به سرپایینی انداخته بود.

ونگر برای بازی در اولدترافورد با قرار دادن الکسیس در جریان بازی‌های مقدماتی جام جهانی در آمریکای جنوبی با مشکل کشیدگی همسترینگ مواجه شده بود، ریسک بزرگی را به جان خرید. این ریسک حالا به نظر می‌رسد برطرف شده است. با اینکه شاید اولیویه ژیرو، مهاجمی که ۲ گل و یک پاس گل به عنوانِ بازیکن تعویضی برای تیمش به همراه آورده، موافقت نکند، اما سلامتی الکسیس مهمترین مسئله در راه باقی ماندن آرسنال در جدال برای قهرمانی لیگ برتر است.

اما آرسنال نمی‌تواند به این روند بازی کردن ادامه بدهد و انتظار داشته باشد الکسیس پشت سر هم نجاتشان بدهد. تیم ونگر فعلا از مقطعی سخت خوب بیرون آمده و تنها ۳ امتیاز با صدر جدول فاصله دارد. پس چه کسی می‌داند آرسنالی که شروع به مسلط و مطمئن بازی کردن کند تا کجا پیش خواهد رفت.