گاهى در نمازهاى جماعت، صف اول می نشیندد تا اعتبار بازاريشان قوى شود!

انسان جاهل گاهى صد سال فعاليت مى كند، كارهاى خير انجام مى دهد، به گمان اين كه براى خداست؛ ولى چه بسا همه را براى جهات سياسى و شهرت بين مردم و جلب توجه نفوس انجام داده است. حتى گاهى در نمازهاى جماعت، صف اول را حيازت مى كنند تا اعتبار بازاريشان قوى شود. اينها را هم به حساب خدا مى گذارند، در صورتى كه چنين نيست.

البته ما هم مثل آنها هستيم، فرقى نمى كند. خلوص و شرك را بايد به وسيله انگيزه ها تشخيص داد. اگر عمل انسان به انگيزه هاى نفسانى يا بر اساس احساسات يا به جهتى از جهات دنيوى باشد، از امر خالص خارج مى شود، و اين، مانع افاضات الهى است. شهوات، تعصبات، دسته بندى ها و رقابتها، همه مانع افاضه است. ما هم اگر علوم خود را از شرك تطهير كنيم و اين موانع برطرف شود، چه بسا ـ فى الجمله ـ با افاضات الهى آشنا شويم.