دولت احمدی نژاد با درآمدهای نفتی چه کرد؟
پارسینه: بالاخره عمر دولت محمود احمدی نژاد به پایان رسید تا پر در آمد ترین دولت تاریخ انقلاب به روزهای تحویل پاستور ...
پارسینه-گروه اقتصادی: بالاخره عمر دولت محمود احمدی نژاد به پایان رسید تا پر در آمد ترین دولت تاریخ انقلاب به روزهای تحویل پاستور به دولت جدید نزدیک شود.
شاید دولتی ها هرگز فکر نمی کردند دولت خود را اینگونه واگذار کنند چرا که در رسانههای دولتی همواره خبر ازپیروزی دولتی ها در انتخابات بود.
در هر حال، هشت سال، دوران طلایی درآمدهای نفتی و بیش از 578میلیارددلاری که تنها از طریق فروش نفت خام حاصل شد، گذشت؛ درآمدی که بهاحتساب میعانات گازی 800میلیارد دلار را نیزدر بر میگیرد اما صنعت نفت آنچنان که باید از این درآمدها بهره نبرد و میراث دولت دهم چیزی نیست جز انبوهی از پروژههای نیمهکاره که اغلب در اختیار نهادهای غیراقتصادی یا بعضا در اختیار پیمانکاران کوتاهقد آسیایی هستند.
براساس آمار و شواهد دولت نهم و دهم 3 برابر دولت های پیش از خود درآمدهای نفتی داشته است. این یعنی دولت محمود احمدی نژاد پول دارترین دولت پس از انقلاب بوده است.
مسلمااین حجم از درآمدهای دلاری پول زیادی را به جیب های دولت ریخت که با آن می شد زیرساخت های اقتصاد کشور را مستحکم تر کرد اما عملا این اتفاق رخ نداد نپتا حتی وضعیت صنعت نفت کشور هم چندان مناسب نباشد.
پول دارترین دولت در تاریخ ایران اما با این درآمدها چه کرد؟ پاسخ به این سوال را باید با بررسی وضعیت پروژه های عمرانی و سازندگی کشور به دست آورد.
شاید بهجرات بتوان گفت صنعت نفت ایران زمینگیر شده است چرا که نگاه سالهای اخیر به درآمدهای نفتی صرفا مصرفی بود و با خروج عقلانیت از مدیریت کلان این حوزه، آهنگ توسعه آن کند شد.
در این بین تحریمها نیز پوششی برای کاستیها و کمکاریهای مدیران نفتی شده تا در هر حال بهانه ای برای توجیه وضعیت موجود ،وجود داشته باشد.
در هر حال این روزها موعد تخویل دولت بهدولت جدید است و دولت دهم آخرین روزها سپری میکند.
براساس گفتههای اکبر ترکان، یکی از مشاوران اقتصادی رییسجمهوری منتخب مردم، دولتیها این روزها سرگرم ارائه گزارش عملکرد وزارتخانههای مختلف به تیم اقتصادی دولت بعدی هستند.
بیشک گزارش نفتی دولت یکی از سختترینها برای دولت دهم و یازدهم خواهد بود؛ سخت برای دولت دهم بهدلیل درآمدی بالغ بر 800میلیارد دلار و عملکردی نهچندان قابل دفاع و سختی مضاعف برای دولت یازدهم به دلیل شرایط حساس اقتصاد و سیاست در داخل و عرصههای بینالمللی.
این در حالی است که اگر در طول 8 سال گذشته پروژه های عمرانی کشور- از قبیل پروژه های راه سازی و جاده سازی، ریل گذاری و...- پیشرفتی از خود نشان میداد میشد گفت درآمدهای نفتی صرف اموری شده است که به مقاوم شدن اقتصاد کشور کمک کرده است.
این در حالی است که براساس گزارش ها بهرهبرداری از 20 پروژه عظیم افزایش تولید نفت و گاز بهویژه توسعه میادین مشترک در قالب طرحهای مهر ماندگار تا پایان فعالیت دولت منتفی شده که تاخیر در راهاندازی توسعه این طرحها برنامه افزایش تولید روزانه 200هزار بشکهای نفت و بیش از 300میلیون مترمکعبی گاز را مختل کرده است.
این اتفاق در حالی رخ داده است که یکی از برنامههای کوتاهمدت دولت دهم به منظور ساماندهی، تکمیل و راهاندازی پروژههای نیمهتمام صنعتی و عمرانی، تعریف و اجرای سیاستی به نام «پروژههای مهر ماندگار دولت» بود.
از سوی دیگر، بررسی پروژه هایی که در دولت دهم کلید خورده یا از دولت نهم به جای مانده بودند نشان می دهد که این روزها اکثر این پروژه ها نیمه کاره مانده و رها شده اند.
بنا بر گفته رئیس هیات مدیره کانون سراسری پیمانکاران عمرانی ایران که سه پیمانکار عمرانی بزرگ کشور را هدایت می کند، اکنون 85 درصد فعالیت های عمرانی کشور نیمه کاره رها شده اند و پیشرفتی در آنها احساس نمی شود.
در نگاه اول این تصور پیش می آید که شاید ناتوانی پیمانکاران دلیل رهاسازی و نیمه کاره ماند 85 درصد پروژهای عمرانی باشد اما بررسی های بیشتر نشان می دهد که تمام پروژه های راه سازی و عمرانی کشور از کاهش و یا کمبود اعتبارات و منابع مالی رنج می برند.
جالب اینجاست که پردرآمدترین دولت تاریخ، یعنی دولت دهم سال گذشته تنها در 14.2 درصد پروژههای عمرانی کشور فعال بوده است و درآمدهای نفتی سرشار فقط به ساخت و ساز همین مقدار از زیرساخت کشور رسیده است.
به این ترتیب به نظر می رسد دولت یازدهم نبرد سختی برای رونق اقتصادی کشور و وضعیت صنعت نفت در پیش دارد که گام نخست ان انتخاب یک وزیر کار آمد است.
باید منتظر ماند و دید چه آینده ای برای صنعت نفت و گاز کشور رقم خواهد خورد.
شاید دولتی ها هرگز فکر نمی کردند دولت خود را اینگونه واگذار کنند چرا که در رسانههای دولتی همواره خبر ازپیروزی دولتی ها در انتخابات بود.
در هر حال، هشت سال، دوران طلایی درآمدهای نفتی و بیش از 578میلیارددلاری که تنها از طریق فروش نفت خام حاصل شد، گذشت؛ درآمدی که بهاحتساب میعانات گازی 800میلیارد دلار را نیزدر بر میگیرد اما صنعت نفت آنچنان که باید از این درآمدها بهره نبرد و میراث دولت دهم چیزی نیست جز انبوهی از پروژههای نیمهکاره که اغلب در اختیار نهادهای غیراقتصادی یا بعضا در اختیار پیمانکاران کوتاهقد آسیایی هستند.
مسلمااین حجم از درآمدهای دلاری پول زیادی را به جیب های دولت ریخت که با آن می شد زیرساخت های اقتصاد کشور را مستحکم تر کرد اما عملا این اتفاق رخ نداد نپتا حتی وضعیت صنعت نفت کشور هم چندان مناسب نباشد.
پول دارترین دولت در تاریخ ایران اما با این درآمدها چه کرد؟ پاسخ به این سوال را باید با بررسی وضعیت پروژه های عمرانی و سازندگی کشور به دست آورد.
شاید بهجرات بتوان گفت صنعت نفت ایران زمینگیر شده است چرا که نگاه سالهای اخیر به درآمدهای نفتی صرفا مصرفی بود و با خروج عقلانیت از مدیریت کلان این حوزه، آهنگ توسعه آن کند شد.
در این بین تحریمها نیز پوششی برای کاستیها و کمکاریهای مدیران نفتی شده تا در هر حال بهانه ای برای توجیه وضعیت موجود ،وجود داشته باشد.
در هر حال این روزها موعد تخویل دولت بهدولت جدید است و دولت دهم آخرین روزها سپری میکند.
براساس گفتههای اکبر ترکان، یکی از مشاوران اقتصادی رییسجمهوری منتخب مردم، دولتیها این روزها سرگرم ارائه گزارش عملکرد وزارتخانههای مختلف به تیم اقتصادی دولت بعدی هستند.
بیشک گزارش نفتی دولت یکی از سختترینها برای دولت دهم و یازدهم خواهد بود؛ سخت برای دولت دهم بهدلیل درآمدی بالغ بر 800میلیارد دلار و عملکردی نهچندان قابل دفاع و سختی مضاعف برای دولت یازدهم به دلیل شرایط حساس اقتصاد و سیاست در داخل و عرصههای بینالمللی.
این در حالی است که اگر در طول 8 سال گذشته پروژه های عمرانی کشور- از قبیل پروژه های راه سازی و جاده سازی، ریل گذاری و...- پیشرفتی از خود نشان میداد میشد گفت درآمدهای نفتی صرف اموری شده است که به مقاوم شدن اقتصاد کشور کمک کرده است.
این در حالی است که براساس گزارش ها بهرهبرداری از 20 پروژه عظیم افزایش تولید نفت و گاز بهویژه توسعه میادین مشترک در قالب طرحهای مهر ماندگار تا پایان فعالیت دولت منتفی شده که تاخیر در راهاندازی توسعه این طرحها برنامه افزایش تولید روزانه 200هزار بشکهای نفت و بیش از 300میلیون مترمکعبی گاز را مختل کرده است.
این اتفاق در حالی رخ داده است که یکی از برنامههای کوتاهمدت دولت دهم به منظور ساماندهی، تکمیل و راهاندازی پروژههای نیمهتمام صنعتی و عمرانی، تعریف و اجرای سیاستی به نام «پروژههای مهر ماندگار دولت» بود.
از سوی دیگر، بررسی پروژه هایی که در دولت دهم کلید خورده یا از دولت نهم به جای مانده بودند نشان می دهد که این روزها اکثر این پروژه ها نیمه کاره مانده و رها شده اند.
بنا بر گفته رئیس هیات مدیره کانون سراسری پیمانکاران عمرانی ایران که سه پیمانکار عمرانی بزرگ کشور را هدایت می کند، اکنون 85 درصد فعالیت های عمرانی کشور نیمه کاره رها شده اند و پیشرفتی در آنها احساس نمی شود.
در نگاه اول این تصور پیش می آید که شاید ناتوانی پیمانکاران دلیل رهاسازی و نیمه کاره ماند 85 درصد پروژهای عمرانی باشد اما بررسی های بیشتر نشان می دهد که تمام پروژه های راه سازی و عمرانی کشور از کاهش و یا کمبود اعتبارات و منابع مالی رنج می برند.
جالب اینجاست که پردرآمدترین دولت تاریخ، یعنی دولت دهم سال گذشته تنها در 14.2 درصد پروژههای عمرانی کشور فعال بوده است و درآمدهای نفتی سرشار فقط به ساخت و ساز همین مقدار از زیرساخت کشور رسیده است.
به این ترتیب به نظر می رسد دولت یازدهم نبرد سختی برای رونق اقتصادی کشور و وضعیت صنعت نفت در پیش دارد که گام نخست ان انتخاب یک وزیر کار آمد است.
باید منتظر ماند و دید چه آینده ای برای صنعت نفت و گاز کشور رقم خواهد خورد.
امروز روز تلاش است روز اصلاح و صعود .بیائیم به تکرار مکررات مبادرت نورزیم داستانهای رنج اور چه کردند را فراموش کنیم و داستانهای چه باید بکنیم را جایگزین نمائیم .امروز جامعه ما نیازمند تدبیر و ترویج فرهنگ امید و نشاط است . نه اینکه تکرار خاطرات چه کردن مسئولین .بیائیم تحجرگرایی را کنار گذاریم .درست قضاوت کنیم نقاط مثبت و منفی را با هم ببینیم . با نگاهی مثبت و سازنده شرایط و موانع را در موقعیتهای مختلف زمانی با تصمیم مدیران بسنجیم .اری کینه را برداریم و تخم امید و تدبیر را جایگزین نمائیم .
ذره اي انصاف داشته باشيد هم پر كار ترين دولت بو د و هم بيشترين پيشرفت و آباداني را داشتيم