اولين گام خواستگاري!
نويسنده: حميده زماني
جدا از اينکه طريقه آشنايي سنتي يا مدرن باشد، مراسم رسمي خواستگاري تقريبا در همه خانوادههاي ايراني انجام ميشود. خواستگاري هم مثل خيلي از کارهاي ديگرمان آداب خاص خودش را دارد. شرط لازم خواستگاري به طور رسمي، حضور بزرگترهاي خانوادههاي دختر و پسر در مراسم است. اولين گام اين است که خانواده دختر به وسيله خانواده پسر از اين موضوع باخبر شوند، حالا به هر طريقي! اما مرسومترين روش خبردار کردن خانواده دختر و تعيين وقت براي انجام مراسم خواستگاري در جامعه ما از طريق تلفن است. اينکه خانواده دختر به وسيله خانواده پسر خبر دار شوند نشان دهنده احترام دو طرف به هم است، اينجوري خانواده دختر با آمادگي کامل براي پذيرايي خانواده پسر حاضر ميشوند و در ذهن دو طرف تصوير اوليه خوبي از هم نقش ميبندد.از نکاتي که بايد خانواده پسر و دختر به آن توجه داشته باشند مخصوصا در اولين تماس و اولين ديدار:
خانواده پسر! بهتر است اول خودتان و شرايط عمومي پسر را کاملا توضيح دهيد( نام خانوادگي، سن، تحصيلات، شغل، شغل پدر و مادر، تعداد اعضاي خانواده و در صورت نياز وضعيت تاهل و شغل و تحصيلاتشان) بعد سوالاتتان از خانواده دختر در همين حدود باشد.
اگر زمينه خاصي برايتان اهميت دارد مثل اعتقادات ميتوانيد در مورد آن سوال کلي بپرسيد و باقي سوالات را حضوري بپرسيد.
اگر شرايط دختر با ملاکهايتان سازگار نبود، خيلي محترمانه و طوري صحبت را به پايان برسانيد که خانواده دختر را چشم به راه تماس بعديتان نگذاريد. اين موضوع براي خانواده دختر هم صدق ميکند، اگر شرايط پسر را نپسنديدند خيلي محترمانه و ترجيحا با توجيه پاسخ منفيشان را بدهند که به شخصيت خانواده پسر بر نخورد.
"نه گفتن" و توجيه آن را به روشهاي متفاوتي ميتوان انجام داد. گاهي بيان نه توسط بعضي از خانوادهها توهين آميز است و اثرات نامطلوب رواني بر خانواده مقابل ميگذارد. مثلا ميگويند:«دختر ما از اينکه بگويد همسرش فلان شغل را دارد خجالت ميکشد، يا پسرمان ترجيح ميدهد پدر خانمش در قيد حيات باشد!» بايد حواسمان باشد که يک نه منطقي و محترمانه ميتواند از درگيريهاي ذهني خانواده مقابلمان کم کند. هم چنين به عنوان يک انسان براي شخصيت هم نوع خودمان بايد ارزش قايل باشيم و چند دقيقه از وقتمان را براي آماده کردن يک پاسخ مناسب اختصاص دهيم. يا حق...
ارسال نظر