آیا کاهش تحریم‌ها بر سفره‌های مردم هم تاثیر خواهد گذاشت؟

پارسینه - محمد شاطری: در روزهای اخیر شاهد برگزاری دور دیگری از مذاکرات ایران و 1+5 در خصوص فعالیت های هسته ای کشورمان بودیم. مذاکراتی که پس از بغداد و آنکارا این بار در آلماآتی و به میزبانی دولت قزاقستان برگزار شد.

بر خلاف دوره های گذشته که بازخورد مقامات دیپلماسی کشورمان نسبت به عکس العمل طرف اروپایی بیشتر بار منفی داشت اینبار اما بازخورد مقامات رسمی کشورمان به این مذاکرات و رفتار طرف مقابل بازخوردی بسیار مثبت و خوشبینانه بود.

تیم مذاکره کننده و مسئولان سیاست خارجی کشور پس از این مذاکرات با اعلام اینکه طرف اروپایی مسیر خوبی را در پیش گرفته است خبر از رفع تدریجی تحریم ها دادند. البته بلافاصله پس از اعلام این خبر توسط مقامات کشورمان، مقامات اروپایی و امریکایی هرگونه تغییر در شرایط تحریم ها را موکول به تغییر رفتار ایران و اعتمادسازی دانسته و لغو تدریجی تحریم ها را تکذیب کردند.

در داخل کشور اما اعلام رسمی خبر برداشته شدن تدریجی تحریم ها از سوی صالحی و حسینی وزرای امور خارجه و اقتصاد، باعث شوک در بازار شده و قیمت دلار و سکه را به میزان قابل توجهی کاهش داد. دلالان و صاحبان خانگی دلار هم به سرعت اقدام به فروش دلارهای خود کردند که این مساله حتی باعث تشکیل صف برای فروش دلار در مقابل صرافی ها شد.

منابع غیر رسمی همچنین خبر از رفع تحریم سوئیفت می دهند. تحریمی که با برداشته شدن آن امکان تبادلات مالی بین المللی برای تجار و بخش خصوصی آسان تر خواهد شد. فارغ از اینکه مساله رفع تدریجی تحریم ها یک حقیقت باشد یا مانوری تبلیغاتی از سوی دولتی ها برای شوک به بازار؛ آنچه که باید مد نظر قراربگیرد تاثیر تحریم ها و رفع آن بر زندگی مردم است. امروز اما کشور شرایط حساسی را سپری می کند.

در اثر سیاست های اقتصادی نامناسب و تحریم ها ارزش پول ملی به نزدیک یک سوم کاهش پیدا کرده و از سوی دیگر حتی کالاهای داخلی و تولید داخل هم در اثر تورم و بالارفتن هزینه های تولید به طرز سرسام آوری افزایش قیمت داشته اند. قیمت مرغ تقریبا سه برابر شده، برنج دو برابر شده، قیمت شیر و لبنیات علیرغم همه هیاهوها و اعتراض ها به شدت بالا رفته، قیمت مسکن و اجاره بها افزایش پیدا کرده و به طور خلاصه در بهترین حالت قدرت خرید مردم به نصف یا حتی یک سوم رسیده است.

این درحالی است که بسیاری از مشاغل خصوصی و تولیدی و موسسات نیمه دولتی و غیرانتفاعی هم به دلیل مشکلات مالی، کاهش و قطع بودجه ها بسیاری از کارکنان را اخراج کرده یا با سیاست های تعدیل حقوق و اضافه کاری باعث کاهش درآمدهای خانوار ایرانی شده اند. همه این مسائل در کنار هم باعث مشکلات شدید اقتصادی و فشار شدید بر مردم شده، فشاری که باعث هشدار چند باره دلسوزان و حتی مراجع تقلید نسبت به این گرانی ها شده است.

حافظه تاریخی ایرانیان شهادت می دهد که در طول تاریخ به بهانه‌های بیهوده یا واقعی قیمت‌ها بالا رفته و گرانی اتفاق افتاده ولی بعدتر که با مرور زمان یا تلاش دولت و مردم آن عوامل برطرف شده، قیمت ها پایین نیامده اند. در حقیقت اتوبان بالا رفتن قیمت‌ها در کشور ما اتوبانی عریض و چند بانده اما یکطرفه است.

کاهش تدریجی تحریم ها مانور تبلیغاتی باشد یا حقیقت، سریع باشد یا کند، عملیاتی باشد یا بر روی کاغذ، وقتی به درد مردم مرهم خواهد شد که اثری واقعی بر قدرت خرید آنها بگذارد. وقتی موثر خواهد بود که برخلاف عادت همیشگی و بیماری مزمن بازار ایران، قیمت های بی لجام بالا رفته را لجام بزند و پایین بیاورد و این مهم محقق نخواهد شد مگر با مدیریت صحیح اقتصادی و جهاد اقتصادی. چنان که مقام معظم رهبری ماه ها پیش آن را پیش بینی کرده و هشدار داده بودند.

حالا تحریم ها کم شده باشند یا نشده باشند توپ در زمین مسئولان اقتصادی کشور است تا برای گرانی و جیب خالی و قدرت خرید اندک شده مردم چاره ای بیندیشند. چاره ای فراتر از عیدانه هشتاد و پنج هزار تومانی یا توزیع یارانه ای پسته.