.svg)
همه‌چیز دربارهٔ رجعت
پارسینه: الفاظ مختلفى براى اين اصل اعتقادی در قرآن مجید و روایات اسلامی به كار رفته است، مانند: رجعت، كره، رد، حشر، كه همه در معناى بازگشت مشتركند...
معنای رجعت
الفاظ مختلفى براى اين اصل اعتقادی در قرآن مجید و روایات اسلامی به كار رفته است، مانند: رجعت ، كره، رد، حشر، كه همه در معناى بازگشت مشتركند - ثُمَّ رَدَدْنا لَكُمُ الْكَرَّةَعَلَيْهِمْ، [۲] : قالُوا تِلْكَ إِذاً كَرَّةٌ خاسِرَةٌ [۳] وآیه:ِانَّهُ عَلى رَجْعِهِ لَقادِرٌ ، [۴] وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً
مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآياتِنا فَهُمْ يُوزَعُونَ، [۵] اما لفظ رجعت مشهورتر است. رجعت مصدرمره به معنی يكبار بازگشت است، چنانچه درلسانالعرب آمدهاست: رجعت مصدر مره از ماده رجوع است. [۶] فیومی میگوید: رجعة به فتح عین به معنی رجوع نمودن است و کسی که قائل به رجعت است ایمان به بازگشت به دنیا دارد. [۷] در معارف دینی رجعت به معناى زنده شدن بعضى انسانهای نيكوكار و بدکار خاص، در زمان ظهورامام‌زمان(عج) است که از روایات و بعضى آیات استفاده مىشود و لزوما یک مرتبه بودن رجعت که از معنی لغوی آن استفاده میشود در این اعتقاد شرط نشدهاست.
سیدمرتضی در این باره میگوید: شیعه امامیه بر آن است كه خداوند در زمان ظهور حضرت مهدی(عج) ،گروهى از مومنان را بر مىانگيزد تا از ظهور دولت حق بهره برده و به ثواب نصرت و يارى آن حضرت نائل گردند و نيز گروهى از دشمنان را برگردانده تا ازآنان انتقام گرفتهشود و مومنان از آن و ظهور دولت حق و برتری اهل حق خشنود شوند. [۸]
رجعت در باور شیعه
اعتقاد به رجعت از باورهای ضروري و تردید ناپذیر شیعه است [۹] که بر آیات قرآن و احادیث معصومین(ع) استوار میباشد.
مأمون به حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) عرض كرد يا ابا‌الحسن درباره رجعت چه مىفرمایید؟ حضرت فرمود: رجعت حق است و در امتهاى پيشين بوده است. قرآن هم از آن سخن گفته و پیامبر(ص) نيز فرمود: پس مىآيد براى اين امت هر آنچه براى امتهاى گذشته پيش آمد،بدون كم و زياد و فرمود هنگامى كه مهدی(عج) ازفرزندان من ظهور نمايد، عیسی از آسمان پايين آمده پشت سر آن حضرت نماز مىگذارد. مأمون عرض كردسرانجام چه مىشود؟ فرمود: حق به اهل خودش بر مىگردد. [۱۰]
رجعت و علمای شیعه
علامه مجلسی در بحارالانوار به بیش از صد و شصت آیه و روایت در باب رجعت اشاره میکند و میگوید:براى كسانى كه به گفتار ائمه‌اطهار(ع) ایمان دارند، جاى شك و ترديد باقى نمىماند كه مساله رجعت ، حق است. زيرا روایات وارده در اين باب ازائمه‌اطهار(ع) در حد تواتر است و نزديك به دويست روایت وارد شدهاست كه در اين امر صراحت دارند واين روایات را بیش چهل تن از بزرگان علماء و محدثین عاليقدر در بيش از پنجاه كتاب معتبر روايت كردهاند. آنگاه يك به يك نام اين بزرگان رابرمىشمرد مانند: صدوق، كلينى، طوسى، علم الهدى،نجاشى، كشى، عياشى، قمى، مفيد، كراجكى، نعمانى،صفار، ابنقولويه، ابنطاووس، طبرسى، ابنشهرآشوب و راوندى،... سپس از كتابهايى كه در خصوص مسأله رجعت نگاشتهشده ياد مىكند. [۱۱] سيدمرتضي میگوید: ملاک در اثبات رجعت اتفاق علماء امامیه است بر اینکه خداوند تعالی برخی ازاولیاء و دشمنان را در هنگام قیام امام‌زمان(عج) زنده میکند. [۱۲] امام‌رضا(ع) یکی از عقاید مهم وموثر در ایمان را اعتقاد به رجعت بیان میکنند وآن را در راستای اعتقاد به توحید و نبوت و امامت و معراج و سوأل قبر و.....قرار
میدهند. [۱۳] امام‌باقر(ع) و امام‌صادق(ع) در تفسیرایام الله [۱۴]
فرموند: ایام الله روز قیام مهدی موعود و روز رجعت و روز قیامت است. [۱۵]
بطور کلی فرهنگ مذهب حقه شیعه به گونهایست که امید به رجعت را در دل شیعیان زنده نگه میدارد که در بسيارى از زیارات و ادعیه وارد شده است، از جمله زیارت جامعه و زیارت وارث و اربعین و آل یاسین و رجبیه و وداع و عهد و..... [۱۶]
یک نکته درباره اعتقاد به مسئله رجعت
نکته : شیعه در عين اعتقاد به رجعت ، منكران رجعت را كافر نمىشمرد؛ چرا كه رجعت از ضروریات مذهب شیعه است، نه از ضروریات اسلام و همانطور که از روایات برمیآید ایمان به رجعت از شرائط ایمان کامل و اسلام حقیقی است و منکران رجعت ایمانشان نقص خواهد داشت. [۱۷]
فلسفه وقوع رجعت
مهمترين سؤالى كه در برابر اين عقيده مطرح مىشود اين است كه هدف از رجعت قبل از رستاخیزعمومی انسانها در قیامت چيست؟ با توجه به اینکه رجعت جنبه همگانى ندارد، بلکه مختص به رهبران اصلی هدایت و کفر و پیروان خاص ایشان در بحبوحه سرنوشت سازترین زمانها یعنی آخرالزمان صورت میگیرد، دلیل وقوع رجعت را اینگونه میتوان تصور نمود:
۱. رهبری جهانی و مدیریت بینقص دینی که باید با وجود برترین انسانها اداره شود.
۲. مظلومیت معصومین(ع) و مومنان حقیقی به حدی بوده است که باید برای دفاع از آن به این دنیا بازگردند.
۳.تحقق وعده الهی در پیروزی نهائی مستضعفین.
۴. توفیق خداوند به مومنان حقیقی برای برپائی حکومت عدل جهانی .
۵. کفر و عناد دشمنان اصلی و پایهگزاران موثر درانحراف بشریت به حدی است که باید به جهانیان معرفی شده و مجازات شوند.
۶. نشان دادن بطلان و هدررفتن تمام فعالیتهای مشرکانه و منافقانه به سران آن.
۷. اثبات قیامت و امکان آن برای مردم آخرالزمان .
۸. ا عجاز مهم الهی برای اتمام حجت با مردم آخرالزمان .
۹. انتقام از ظالمین خاصی چون ابوبکر و عمر وعایشه و حفصه و یزید و اصحابش و چشیدن عذاب دنیائی قبل از عذاب آخرت . [۱۸]
رجعت کنندگان
بطورکلی رجعت کنندگان به دو دسته تقسیم میشوند: [۱۹]
۱.انسانهائی که نهایت ایمان را درک نمودهاندبطوریکه لیاقت حضور در دولت حق و جهانی را دارند.این عده یا در حکومت جهانی منجی بشریت به عزت دنیایی نیز میرسند و یا اینکه در جهت استقرارحکومت جهانی حق به فوز شهادت نائل میشوند.
۲. کفار و دشمنانی که گناهان و صدمات بیشماری رابه اهل ایمان وارد کردهاند و در کفر و نفاق به نهایت خود رسیده باشند. این عده مجازات و حدودالهی را بعد از قیام جهانی منجی و قبل از عذاب قیامت دریافت میکنند.
خداوند در سوره سجده میفرماید:به آنان از عذاب نزدیک (عذاب این دنیا) پیش از عذاب بزرگ (آخرت)میچشانیم،شاید بازگردند. [۲۰] امام صادق(ع) درمورد این آیه فرمود: عذاب نزدیک عذاب در رجعت است و عذاب اکبر عذاب روز قیامت است. [۲۱]
← رجعت کنندگان خاص
در برخی روایات بطور مشخص نام افرادي كه رجعت ميكنند ذکر شده است، از پیامبران ، حضرت اسماعیل بن حزقیل و دانیال و یوشع و عیسی و خضر و حضرت رسول‌اکرم(ص) و نیز ائمه‌اطهار(ع) و جمعی از اصحاب چون سلمان، مقداد، جابربن عبدالله انصاری،مالکاشتر، مفضل بن عمر و حمران بن اعين و ميسر بن عبدالعزیز و نیز اصحاب کهف و .... ذکر شدهاند. [۲۲] امام‌صادق(ع) میفرماید: نخستین کسی که زمین برای او شکافته میشود و روی زمین باز
میگردد، حسین بن علی(ع) است و به قدری حکومت میکند که از کثرت سن ابروهایش روی دیدگانش میریزد. [۲۳]
تکرار رجعت
از روایاتی که در زمینه رجعت وارد شدهاست به دوصورت میتوان در زمینه تکرار و عدم تکرار رجعت برداشت نمود. برای برخی رجعت یکبار اتفاق میافتداما تکرار رجعت برای عدهای نیز ثابت شدهاست. امیرالمومنین علی(ع) رجعتهای مختلف و متعددی خواهدداشت همانطور که فرمودند: انا صاحب الرجعات والکرات. [۲۴]
همچنین از دشمنان اهل‌بیت(ع) ابوبکر و عمر نیز به کرات زنده میشوند و با عذاب کشته خواهند شد. [۲۵]
ادله رجعت
ادله مختلفی را میتوان برای رجعت بیان نمود:
۱- آیاتی که به صراحت دلات بر رجعت دارند.
۲- روایات مختلفی که درمورد رجعت بیان شده اند.
آیات رجعت
الف.روزى خواهد آمد كه از هر گروهى دستهاى رابر مىانگيزيم، از كسانى كه آیات ما را مورد تكذيب قرار مىدهند. [۲۶]
اين آیه صراحت دارد كه دسته هايى از ستمكاران برانگيخته مىشوند، نه همه آنها، و منظور از آن برانگيخته شدن در روز قیامت نيست؛ زیرا حشر قیامت،رستاخیزی همگانى است . [۲۷] امام‌باقر(ع) فرمودند:اهل عراق (پیروان ابوحنیفه و بنی امیه) که منکر رجعت هستند مگر این آیه را نخواندهاند: و روزی که از هر امتی گروهی را محشور کنیم (ازکسانی که آیات ما را تکذیب میکردند)
ب.بارالها، دو بار ما را میراندی و دوبار زنده کردی [۲۸] تصریح بر رجعت دارد، زيرا از دو مرگ و دوزنده شدن خبر مىدهد. ميراندن نخست، پس از حيات نخست و ميراندن دوم، پس از حيات در رجعت است. [۲۹]
روایات رجعت
۱- تکرار سنتهای پیشینیان: رسول‌خدا(ص) کلامی به این مضمون فرمودند: به آن خدایی که جانم به دست اوست، شما مسلمانان با هر سنتی که در امتهای گذشته جریان داشته رو به روخواهيد شد و آن چه در آن امتها جریان یافته مو به مو در این امت جریان خواهد یافت به طوری که نه شما از آن سنتها منحرف میشوید و نه آن سنتهاکه در بنیاسرائیل بود شما را نادیده میگیرد. [۳۰] این روایت دلالت میکند که آنچه درامتهای گذشته رخ داده در این امت نیز رخ خواهد
داد و یکی از آن وقایع مساله رجعت و زنده شدن مردگانی است که اتفاق افتاده و باید در این امت نیز اتفاق بیفتد.
۲. رجعت امام براي تجهيز و غسل امام : رجعت امام‌حسین(ع) در روزگار ظهور، مبتنی بریکی دیگر از اصول مسلم و قطعی نزد شیعه است به این بیان که امام را امام غسل میدهد و بر او نماز میخواند. بنابراین باید یکی از امامان رجعت نموده مراسم تغسیل و نماز و خاکسپاری امام‌عصر (عج) رابر عهده بگیرد که طبق روایات رسیده امام‌حسین(ع) این مهم را انجام میدهند. در تفسیر عیاشی ذیل آیه شریفه ثم رددنا لکم الکره علیه، ازامام‌صادق(ع) نقل شدهاست که: مقصود از زنده شدن دوباره امام‌حسین (ع) و هفتاد نفر از اصحابش در عصر‌امام‌زمان(ع) است، در حالی که کلاهخودهای طلایی بر سر دارند و به مردم رجعت و زنده شدن دوباره حضرت حسین(ع) را اطلاع میدهند تا مومنان به شک وشبهه نیفتند و این در حالی است که حضرت مهدی(ع) در میان مردم است. هنگامی که همه مومنان ،امام‌حسین(ع) را شناختند و تأیید کردند که اوحسین(ع) است، رحلت حضرت مهدی(ع) فرا خواهد رسید.آنگاه امام‌حسین(ع) وی را غسل و کفن و حنوط میکند. [۳۱] ۳.
باقي بودن حجج الهی تا قیامت:از اعتقادات شیعه این است که حجت خداوند در زمین
باقی میماند تا قیامت شود و از سوئی میدانیم که امام‌زمان(عج) وفات میکنند. در نتیجه ائمه‌اطهار(ع) به دنیا باز خواهند گشت و تا قیامت حکومت میکنند تا سلسله حجج الهی قطع نشود. [۳۲]
پانویس
منبع: پژوهه سيد حسين ميرنور الهي
الفاظ مختلفى براى اين اصل اعتقادی در قرآن مجید و روایات اسلامی به كار رفته است، مانند: رجعت ، كره، رد، حشر، كه همه در معناى بازگشت مشتركند - ثُمَّ رَدَدْنا لَكُمُ الْكَرَّةَعَلَيْهِمْ، [۲] : قالُوا تِلْكَ إِذاً كَرَّةٌ خاسِرَةٌ [۳] وآیه:ِانَّهُ عَلى رَجْعِهِ لَقادِرٌ ، [۴] وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً
مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآياتِنا فَهُمْ يُوزَعُونَ، [۵] اما لفظ رجعت مشهورتر است. رجعت مصدرمره به معنی يكبار بازگشت است، چنانچه درلسانالعرب آمدهاست: رجعت مصدر مره از ماده رجوع است. [۶] فیومی میگوید: رجعة به فتح عین به معنی رجوع نمودن است و کسی که قائل به رجعت است ایمان به بازگشت به دنیا دارد. [۷] در معارف دینی رجعت به معناى زنده شدن بعضى انسانهای نيكوكار و بدکار خاص، در زمان ظهورامام‌زمان(عج) است که از روایات و بعضى آیات استفاده مىشود و لزوما یک مرتبه بودن رجعت که از معنی لغوی آن استفاده میشود در این اعتقاد شرط نشدهاست.
سیدمرتضی در این باره میگوید: شیعه امامیه بر آن است كه خداوند در زمان ظهور حضرت مهدی(عج) ،گروهى از مومنان را بر مىانگيزد تا از ظهور دولت حق بهره برده و به ثواب نصرت و يارى آن حضرت نائل گردند و نيز گروهى از دشمنان را برگردانده تا ازآنان انتقام گرفتهشود و مومنان از آن و ظهور دولت حق و برتری اهل حق خشنود شوند. [۸]
رجعت در باور شیعه
اعتقاد به رجعت از باورهای ضروري و تردید ناپذیر شیعه است [۹] که بر آیات قرآن و احادیث معصومین(ع) استوار میباشد.
مأمون به حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) عرض كرد يا ابا‌الحسن درباره رجعت چه مىفرمایید؟ حضرت فرمود: رجعت حق است و در امتهاى پيشين بوده است. قرآن هم از آن سخن گفته و پیامبر(ص) نيز فرمود: پس مىآيد براى اين امت هر آنچه براى امتهاى گذشته پيش آمد،بدون كم و زياد و فرمود هنگامى كه مهدی(عج) ازفرزندان من ظهور نمايد، عیسی از آسمان پايين آمده پشت سر آن حضرت نماز مىگذارد. مأمون عرض كردسرانجام چه مىشود؟ فرمود: حق به اهل خودش بر مىگردد. [۱۰]
رجعت و علمای شیعه
علامه مجلسی در بحارالانوار به بیش از صد و شصت آیه و روایت در باب رجعت اشاره میکند و میگوید:براى كسانى كه به گفتار ائمه‌اطهار(ع) ایمان دارند، جاى شك و ترديد باقى نمىماند كه مساله رجعت ، حق است. زيرا روایات وارده در اين باب ازائمه‌اطهار(ع) در حد تواتر است و نزديك به دويست روایت وارد شدهاست كه در اين امر صراحت دارند واين روایات را بیش چهل تن از بزرگان علماء و محدثین عاليقدر در بيش از پنجاه كتاب معتبر روايت كردهاند. آنگاه يك به يك نام اين بزرگان رابرمىشمرد مانند: صدوق، كلينى، طوسى، علم الهدى،نجاشى، كشى، عياشى، قمى، مفيد، كراجكى، نعمانى،صفار، ابنقولويه، ابنطاووس، طبرسى، ابنشهرآشوب و راوندى،... سپس از كتابهايى كه در خصوص مسأله رجعت نگاشتهشده ياد مىكند. [۱۱] سيدمرتضي میگوید: ملاک در اثبات رجعت اتفاق علماء امامیه است بر اینکه خداوند تعالی برخی ازاولیاء و دشمنان را در هنگام قیام امام‌زمان(عج) زنده میکند. [۱۲] امام‌رضا(ع) یکی از عقاید مهم وموثر در ایمان را اعتقاد به رجعت بیان میکنند وآن را در راستای اعتقاد به توحید و نبوت و امامت و معراج و سوأل قبر و.....قرار
میدهند. [۱۳] امام‌باقر(ع) و امام‌صادق(ع) در تفسیرایام الله [۱۴]
فرموند: ایام الله روز قیام مهدی موعود و روز رجعت و روز قیامت است. [۱۵]
بطور کلی فرهنگ مذهب حقه شیعه به گونهایست که امید به رجعت را در دل شیعیان زنده نگه میدارد که در بسيارى از زیارات و ادعیه وارد شده است، از جمله زیارت جامعه و زیارت وارث و اربعین و آل یاسین و رجبیه و وداع و عهد و..... [۱۶]
یک نکته درباره اعتقاد به مسئله رجعت
نکته : شیعه در عين اعتقاد به رجعت ، منكران رجعت را كافر نمىشمرد؛ چرا كه رجعت از ضروریات مذهب شیعه است، نه از ضروریات اسلام و همانطور که از روایات برمیآید ایمان به رجعت از شرائط ایمان کامل و اسلام حقیقی است و منکران رجعت ایمانشان نقص خواهد داشت. [۱۷]
فلسفه وقوع رجعت
مهمترين سؤالى كه در برابر اين عقيده مطرح مىشود اين است كه هدف از رجعت قبل از رستاخیزعمومی انسانها در قیامت چيست؟ با توجه به اینکه رجعت جنبه همگانى ندارد، بلکه مختص به رهبران اصلی هدایت و کفر و پیروان خاص ایشان در بحبوحه سرنوشت سازترین زمانها یعنی آخرالزمان صورت میگیرد، دلیل وقوع رجعت را اینگونه میتوان تصور نمود:
۱. رهبری جهانی و مدیریت بینقص دینی که باید با وجود برترین انسانها اداره شود.
۲. مظلومیت معصومین(ع) و مومنان حقیقی به حدی بوده است که باید برای دفاع از آن به این دنیا بازگردند.
۳.تحقق وعده الهی در پیروزی نهائی مستضعفین.
۴. توفیق خداوند به مومنان حقیقی برای برپائی حکومت عدل جهانی .
۵. کفر و عناد دشمنان اصلی و پایهگزاران موثر درانحراف بشریت به حدی است که باید به جهانیان معرفی شده و مجازات شوند.
۶. نشان دادن بطلان و هدررفتن تمام فعالیتهای مشرکانه و منافقانه به سران آن.
۷. اثبات قیامت و امکان آن برای مردم آخرالزمان .
۸. ا عجاز مهم الهی برای اتمام حجت با مردم آخرالزمان .
۹. انتقام از ظالمین خاصی چون ابوبکر و عمر وعایشه و حفصه و یزید و اصحابش و چشیدن عذاب دنیائی قبل از عذاب آخرت . [۱۸]
رجعت کنندگان
بطورکلی رجعت کنندگان به دو دسته تقسیم میشوند: [۱۹]
۱.انسانهائی که نهایت ایمان را درک نمودهاندبطوریکه لیاقت حضور در دولت حق و جهانی را دارند.این عده یا در حکومت جهانی منجی بشریت به عزت دنیایی نیز میرسند و یا اینکه در جهت استقرارحکومت جهانی حق به فوز شهادت نائل میشوند.
۲. کفار و دشمنانی که گناهان و صدمات بیشماری رابه اهل ایمان وارد کردهاند و در کفر و نفاق به نهایت خود رسیده باشند. این عده مجازات و حدودالهی را بعد از قیام جهانی منجی و قبل از عذاب قیامت دریافت میکنند.
خداوند در سوره سجده میفرماید:به آنان از عذاب نزدیک (عذاب این دنیا) پیش از عذاب بزرگ (آخرت)میچشانیم،شاید بازگردند. [۲۰] امام صادق(ع) درمورد این آیه فرمود: عذاب نزدیک عذاب در رجعت است و عذاب اکبر عذاب روز قیامت است. [۲۱]
← رجعت کنندگان خاص
در برخی روایات بطور مشخص نام افرادي كه رجعت ميكنند ذکر شده است، از پیامبران ، حضرت اسماعیل بن حزقیل و دانیال و یوشع و عیسی و خضر و حضرت رسول‌اکرم(ص) و نیز ائمه‌اطهار(ع) و جمعی از اصحاب چون سلمان، مقداد، جابربن عبدالله انصاری،مالکاشتر، مفضل بن عمر و حمران بن اعين و ميسر بن عبدالعزیز و نیز اصحاب کهف و .... ذکر شدهاند. [۲۲] امام‌صادق(ع) میفرماید: نخستین کسی که زمین برای او شکافته میشود و روی زمین باز
میگردد، حسین بن علی(ع) است و به قدری حکومت میکند که از کثرت سن ابروهایش روی دیدگانش میریزد. [۲۳]
تکرار رجعت
از روایاتی که در زمینه رجعت وارد شدهاست به دوصورت میتوان در زمینه تکرار و عدم تکرار رجعت برداشت نمود. برای برخی رجعت یکبار اتفاق میافتداما تکرار رجعت برای عدهای نیز ثابت شدهاست. امیرالمومنین علی(ع) رجعتهای مختلف و متعددی خواهدداشت همانطور که فرمودند: انا صاحب الرجعات والکرات. [۲۴]
همچنین از دشمنان اهل‌بیت(ع) ابوبکر و عمر نیز به کرات زنده میشوند و با عذاب کشته خواهند شد. [۲۵]
ادله رجعت
ادله مختلفی را میتوان برای رجعت بیان نمود:
۱- آیاتی که به صراحت دلات بر رجعت دارند.
۲- روایات مختلفی که درمورد رجعت بیان شده اند.
آیات رجعت
الف.روزى خواهد آمد كه از هر گروهى دستهاى رابر مىانگيزيم، از كسانى كه آیات ما را مورد تكذيب قرار مىدهند. [۲۶]
اين آیه صراحت دارد كه دسته هايى از ستمكاران برانگيخته مىشوند، نه همه آنها، و منظور از آن برانگيخته شدن در روز قیامت نيست؛ زیرا حشر قیامت،رستاخیزی همگانى است . [۲۷] امام‌باقر(ع) فرمودند:اهل عراق (پیروان ابوحنیفه و بنی امیه) که منکر رجعت هستند مگر این آیه را نخواندهاند: و روزی که از هر امتی گروهی را محشور کنیم (ازکسانی که آیات ما را تکذیب میکردند)
ب.بارالها، دو بار ما را میراندی و دوبار زنده کردی [۲۸] تصریح بر رجعت دارد، زيرا از دو مرگ و دوزنده شدن خبر مىدهد. ميراندن نخست، پس از حيات نخست و ميراندن دوم، پس از حيات در رجعت است. [۲۹]
روایات رجعت
۱- تکرار سنتهای پیشینیان: رسول‌خدا(ص) کلامی به این مضمون فرمودند: به آن خدایی که جانم به دست اوست، شما مسلمانان با هر سنتی که در امتهای گذشته جریان داشته رو به روخواهيد شد و آن چه در آن امتها جریان یافته مو به مو در این امت جریان خواهد یافت به طوری که نه شما از آن سنتها منحرف میشوید و نه آن سنتهاکه در بنیاسرائیل بود شما را نادیده میگیرد. [۳۰] این روایت دلالت میکند که آنچه درامتهای گذشته رخ داده در این امت نیز رخ خواهد
داد و یکی از آن وقایع مساله رجعت و زنده شدن مردگانی است که اتفاق افتاده و باید در این امت نیز اتفاق بیفتد.
۲. رجعت امام براي تجهيز و غسل امام : رجعت امام‌حسین(ع) در روزگار ظهور، مبتنی بریکی دیگر از اصول مسلم و قطعی نزد شیعه است به این بیان که امام را امام غسل میدهد و بر او نماز میخواند. بنابراین باید یکی از امامان رجعت نموده مراسم تغسیل و نماز و خاکسپاری امام‌عصر (عج) رابر عهده بگیرد که طبق روایات رسیده امام‌حسین(ع) این مهم را انجام میدهند. در تفسیر عیاشی ذیل آیه شریفه ثم رددنا لکم الکره علیه، ازامام‌صادق(ع) نقل شدهاست که: مقصود از زنده شدن دوباره امام‌حسین (ع) و هفتاد نفر از اصحابش در عصر‌امام‌زمان(ع) است، در حالی که کلاهخودهای طلایی بر سر دارند و به مردم رجعت و زنده شدن دوباره حضرت حسین(ع) را اطلاع میدهند تا مومنان به شک وشبهه نیفتند و این در حالی است که حضرت مهدی(ع) در میان مردم است. هنگامی که همه مومنان ،امام‌حسین(ع) را شناختند و تأیید کردند که اوحسین(ع) است، رحلت حضرت مهدی(ع) فرا خواهد رسید.آنگاه امام‌حسین(ع) وی را غسل و کفن و حنوط میکند. [۳۱] ۳.
باقي بودن حجج الهی تا قیامت:از اعتقادات شیعه این است که حجت خداوند در زمین
باقی میماند تا قیامت شود و از سوئی میدانیم که امام‌زمان(عج) وفات میکنند. در نتیجه ائمه‌اطهار(ع) به دنیا باز خواهند گشت و تا قیامت حکومت میکنند تا سلسله حجج الهی قطع نشود. [۳۲]
پانویس
| ۱. | ↑ كلينى، محمد بن يعقوب؛ الكافي، تهران، دارالكتب الإسلامية، ۱۳۶۵ هـ ش، ج۱، ص ۳۳۸ |
| ۲. | ↑ اسراء، آیه ۶ و آیه |
| ۳. | ↑ ،نازعات ،آیه ۱۲ |
| ۴. | ↑ طارق ،آیه ۸ |
| ۵. | ↑ نمل، آیه ۸۳ |
| ۶. | ↑ الأفريقي المصري، محمد بن مكرم بن منظور؛لسان العرب، بيروت، دار صادر، بیتا، ج ۸، ص ۱۱۴ |
| ۷. | ↑ الفیومی المقری، احمد بن محمد بن علی؛مصباح المنیر، القاهره، دارالحدیث، الطبعه الاولی،۱۴۲۱هـ ق - ۲۰۰۰م، ص ۱۳۴ |
| ۸. | ↑ مجلسي، محمد باقر؛ بحار الانوار ، بيروت،موسسة الوفا، ۱۴۰۴ هـ ق، ج۵۳، ص۱۳۸ |
| ۹. | ↑ حسینی، سید عبدالله؛ داستانهائى از بازگشت ائمه عليهم السلام به اين دنيا، بیتا، ص ۴ |
| ۱۰. | ↑ صدوق، محمد بن علي بن الحسين؛ عيون أخبارالرضا(ع)، انتشارات جهان، ۱۳۷۸ هـ ق، ج۲، ص ۲۰۲ |
| ۱۱. | ↑ مجلسي، محمد باقر؛ پیشین، بيروت، موسسة الوفا،۱۴۰۴هـ ق، ج۵۳ ،ص ۱۲۲ |
| ۱۲. | ↑ همان، ص ۱۳۹ |
| ۱۳. | ↑ صدوق، محمد بن علي بن الحسين؛ صفات الشيعة،تهران، انتشارات اعلمى،بیتا، ص ۵۰ |
| ۱۴. | ↑ ابراهیم، آیه ۵ |
| ۱۵. | ↑ مجلسي، محمد باقر؛ پیشین، بيروت، موسسة الوفا، ۱۴۰۴ هـ ق، ج ۵۳، ص ۶۳ و ج ۵۱، ص۵۰و۴۵ |
| ۱۶. | ↑ حسینی، سید عبدالله؛ پیشین، بیتا، ص ۵۰ |
| ۱۷. | ↑ ناصر، مکارم شیرازی؛ تفسیر نمونه،تهران،دارالکتب الاسلامیه،۱۳۷۴ش، ج ۱۵، ص ۵۶۱ |
| ۱۸. | ↑ عياشى، محمد بن مسعود؛ تفسير العياشي،تهران، چاپخانه علميه، ۱۳۸۰ هـ ق ،ج۲، ص ۲۸۲ ومجلسي، محمد باقر؛ پیشین، بيروت، موسسة الوفا ،۱۴۰۴ هـ ق، ج۵۳، ۱۰۵و۱۳ - ج۲۲،ص ۲۳۹ |
| ۱۹. | ↑ همان، ج ۲۵،ص ۶ و ج ۵۳، ص۵۶ |
| ۲۰. | ↑ سجده، آیه ۲۱ |
| ۲۱. | ↑ مجلسي، محمد باقر؛ پیشین، بيروت، موسسةالوفا ، ۱۴۰۴ هـ ق، ج ۵۳، ص ۲۴ |
| ۲۲. | ↑ مجلسي ، محمد باقر؛ پیشین ، بيروت ،موسسةالوفا ،۱۴۰۴ هـ ق ، ج ۵۳،ص ۶۱ و ۱۰۵و۱۰۸ |
| ۲۳. | ↑ همان ،ص ۳۹ و۴۴ |
| ۲۴. | ↑ صفار، محمد بن حسن بن فروخ؛ بصائر الدرجات،قم ، انتشارات كتابخانه آيت الله مرعشى، ۱۴۰۴ هـق، ص ۲۰۲ و كلينى، محمد بن يعقوب؛ پیشین، تهران،دار الكتب الإسلامية، ۱۳۶۵ هـ ش ،ج۱، ص ۳۳۸ |
| ۲۵. | ↑ مجلسي، محمد باقر؛ پیشین، بيروت، موسسة الوفا، ۱۴۰۴هـ ق، ج ۵۳، ص۱۳ |
| ۲۶. | ↑ نمل، آیه ۸۳ |
| ۲۷. | ↑ كهف، آیه ۴۷ |
| ۲۸. | ↑ غافر، آیه ۱۱ |
| ۲۹. | ↑ مجلسي، محمد باقر؛ پیشین، بيروت، موسسة الوفا، ۱۴۰۴ هـ ق، ج۵۳ ، ص۵۶و۱۱۶ و۱۴۴ |
| ۳۰. | ↑ صدوق، محمد بن علي بن الحسين؛ پیشین ،انتشارات جهان، ۱۳۷۸ هـ ق، ج ۲ ،ص ۲۰۰عياشى، محمد بن مسعود ؛ پیشین، تهران، چاپخانهعلميه، ۱۳۸۰ هـ ق، ج ۱، ص ۳۰۳ و قمى، على بن ابراهيم بن هاشم؛ پیشین، قم ، مؤسسه دارالكتاب،۱۴۰۴ هـ ق، ج ۲،ص ۴۱۳ |
| ۳۱. | ↑ عياشى، محمد بن مسعود؛ پیشین، تهران،چاپخانه علميه، ۱۳۸۰ هـ ق،ج۱، ص۲۸۱ |
| ۳۲. | ↑ كلينى، محمد بن يعقوب؛ پیشین، تهران ، دارالكتب الإسلامية ، ۱۳۶۵ هـ ش، ج۱ ص ۱۷۸و۱۷۹ |
منبع: پژوهه سيد حسين ميرنور الهي
ارسال نظر