.svg)
صدای ارکستر سمفونیک تهران در آمد
پارسینه: پس از ماه‌ها سکوت و بی‌خبری، ارکستر سمفونیک تهران در آخرین شب جشنواره موسیقی فجر به روی صحنه رفت.
پس از ماه‌ها سکوت و بی‌خبری، ارکستر سمفونیک تهران در آخرین شب جشنواره موسیقی فجر به روی صحنه رفت.
شامگاه 30 بهمن‌ماه وقت آن رسیده بود که شایعاتی که مدت‌ها دامنگیر ارکسترسمفونیک شده بود، خاتمه یابد.
جمعیت زیادی به تالار وحدت آمده بود و از صحبت‌های حاضران می‌شد فهمید که دلیل این حضور گسترده، خوانندگی سالار عقیلی برای ارکستر است.
به هر حال سالار عقیلی از خوانندگان محبوب مردم تلقی می‌شود و بهترین گزینه برای ارکستری بود که مدت‌ها در سکوت به سر می‌برده است و باید مخاطب از دست‌رفته را دوباره جذب کند.
نوازندگان بر روی صحنه حاضر شدند و ارسلان کامکار همچنان به عنوان کنسرت‌مایستر بر صندلی همیشگی‌اش نشست. نوازندگان قدیمی هم در ارکستر به چشم می‌آمدند و کر دفتر موسیقی هم از ابتدا روی صحنه حاضر شد.
دقایقی بعد نادر مرتضی‌پور(رهبر ثابت ارکستر سمونیک) بر روی صحنه آمد و چوب رهبری‌اش را به حرکت درآورد.
به فرمان مرتضی‌پور، ارکستر قطعه انقلابی «خمینی ای امام» را نواخت و بخش اول اجرا با قطعاتی چون «اورتور کوریولان» اثر بتهوون، «دو کنسرتو برای ویلن و ویولا» از ماکس بروخ، اپرای «پنس ایگور» اثر الکساندر برودین، «کارمینا بورانا» از کارل ارف سپری شد.
همچنین، قطعه معروف آرام خاچاطوریان یعنی«لزگینا» بدون حضور رهبر بر روی صحنه نواخته شد.
بنا به پچ پچه‌هایی که از مخاطبان شنیده می‌شد، طولانی بودن بخش اول، کسانی را که برای شنیدن صدای سالار عقیلی آمده بودند، کمی خسته کرده بود.
پس از دقایقی نادر مرتضی‌پور با سالار عقیلی به روی صحنه بازگشت.
تشویق‌های مردم بالا گرفت و قطعه «خاک مهرآیین» توسط این خواننده خوانده شد.
در واقع تنها سه قطعه برای این خواننده در نظر گرفته شده بود که قطعه «تبریز در مه» ساخته حسین فاضل و «خوشه چین» اثر زنده‌یاد روح الله خالقی از دیگر قطعات باکلام ارکستر بودند که به شدت مورد استقبال مخاطبان قرار گرفتند.
علی‌رغم تشویق‌های پی در پی برای اجرای قطعه «بیز»، ارکستر صحنه را ترک کرد و تعدادی از مخاطبان از کوتاه بودن این بخش گلایه داشتند.
ارکستر سمفونیک تهران در این بخش قطعاتی را نواخت که پیش از این توسط ارکستر موسیقی ملی ایران و در کنار سازهای ملی نواخته می‌شد و مشخص نشد که این اجرا از تلفیق دو ارکستر حکایت داشت و یا برنامه‌هایی از سوی موسسه ارکستر ایران است؟
شامگاه 30 بهمن‌ماه وقت آن رسیده بود که شایعاتی که مدت‌ها دامنگیر ارکسترسمفونیک شده بود، خاتمه یابد.
جمعیت زیادی به تالار وحدت آمده بود و از صحبت‌های حاضران می‌شد فهمید که دلیل این حضور گسترده، خوانندگی سالار عقیلی برای ارکستر است.
به هر حال سالار عقیلی از خوانندگان محبوب مردم تلقی می‌شود و بهترین گزینه برای ارکستری بود که مدت‌ها در سکوت به سر می‌برده است و باید مخاطب از دست‌رفته را دوباره جذب کند.
نوازندگان بر روی صحنه حاضر شدند و ارسلان کامکار همچنان به عنوان کنسرت‌مایستر بر صندلی همیشگی‌اش نشست. نوازندگان قدیمی هم در ارکستر به چشم می‌آمدند و کر دفتر موسیقی هم از ابتدا روی صحنه حاضر شد.
دقایقی بعد نادر مرتضی‌پور(رهبر ثابت ارکستر سمونیک) بر روی صحنه آمد و چوب رهبری‌اش را به حرکت درآورد.
به فرمان مرتضی‌پور، ارکستر قطعه انقلابی «خمینی ای امام» را نواخت و بخش اول اجرا با قطعاتی چون «اورتور کوریولان» اثر بتهوون، «دو کنسرتو برای ویلن و ویولا» از ماکس بروخ، اپرای «پنس ایگور» اثر الکساندر برودین، «کارمینا بورانا» از کارل ارف سپری شد.
همچنین، قطعه معروف آرام خاچاطوریان یعنی«لزگینا» بدون حضور رهبر بر روی صحنه نواخته شد.
بنا به پچ پچه‌هایی که از مخاطبان شنیده می‌شد، طولانی بودن بخش اول، کسانی را که برای شنیدن صدای سالار عقیلی آمده بودند، کمی خسته کرده بود.
پس از دقایقی نادر مرتضی‌پور با سالار عقیلی به روی صحنه بازگشت.
تشویق‌های مردم بالا گرفت و قطعه «خاک مهرآیین» توسط این خواننده خوانده شد.
در واقع تنها سه قطعه برای این خواننده در نظر گرفته شده بود که قطعه «تبریز در مه» ساخته حسین فاضل و «خوشه چین» اثر زنده‌یاد روح الله خالقی از دیگر قطعات باکلام ارکستر بودند که به شدت مورد استقبال مخاطبان قرار گرفتند.
علی‌رغم تشویق‌های پی در پی برای اجرای قطعه «بیز»، ارکستر صحنه را ترک کرد و تعدادی از مخاطبان از کوتاه بودن این بخش گلایه داشتند.
ارکستر سمفونیک تهران در این بخش قطعاتی را نواخت که پیش از این توسط ارکستر موسیقی ملی ایران و در کنار سازهای ملی نواخته می‌شد و مشخص نشد که این اجرا از تلفیق دو ارکستر حکایت داشت و یا برنامه‌هایی از سوی موسسه ارکستر ایران است؟
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر