چرا چین خواهان پیوستن ایران به بریکس بود؟
به گزارش اکوایران، موافقت با پیوستن ایران به گروه بریکس، در روز پنجشنبه دوم شهریور، برای کشورمان یک روز تاریخی را رقم زد. فی‌الواقع عضویت در بریکس برای کشور دستاوردهایی به همراه دارد، اما در خصوص این دستاوردها و چشم‌انداز نباید اغراق کرد.
امین رضایی‌نژاد، کارشناس مسائل شبه‌قاره هند، در گفتگو با اکوایران توضیح داد که ایران در شرایطی به بریکس پیوست که تحت تحریم‌های شدید دلاری قرار دارد. در مقابل بریکس سازمانی اقتصادی با رویکرد ضدآمریکایی و ضدتحریمی است و احتمالا بنا دارد تا سال 2024 میلادی ارز جدید خود را به عنوان یک ارز واحد بین اعضای بریکس ارائه دهد و مبادلات درون سازمانی خود را با این ارز انجام دهد. به‌گفته این کارشناس در چنین شرایطی، تلاش جمهوری اسلامی ایران برای پیوستن به بریکس منطقی برآورد می‌شود.
رضایی‌نژاد درباره مختصات بریکس توضیح داد: «سازمان بریکس در حال حاضر تحت سلطه چین قرار دارد؛ زیرا این سازمان یک سازمان اقتصادی است که برتری ارز یوان را در آن شاهد هستیم.»
وی در ادامه افزود: «با توجه به اینکه روابط ایران و چین تبدیل به یک رابطه راهبردی شده است و با رویکرد به شرقی که اکنون در سیاست خارجی ایران وجود دارد، چین بدون شک خواهان پیوستن ایران به این گروه بوده است.»
کارشناس مسائل شبه‌قاره در ادامه به‌دلایلی که چین مایل به حضور ایران در بریکس بوده اشاره کرد و گفت: «از یک‌سو چین و هند در برخی موارد تعارض منافع دارند و ایران به‌عنوان یک مدیوم و موازنه‌گر بین این دو ابرقدرت منطقه‌ای می‌تواند نقش کمک‌کننده در بریکس داشته باشد.»
رضایی‌نژاد به عیان‌تر شدن روابط راهبردی ایران و روسیه بعد از جنگ اوکراین پرداخت و گفت: «باتوجه به رابطه دوجانبه چین و روسیه، حضور ایران در بریکس می‌تواند مثلث قدرتی را برای موازنه‌کردن هند در این سازمان تشکیل دهد. چینی‌ها از این منظر به حضور ایران نگاه مثبتی دارند.»
رضایی‌نژاد همچنین با تاکید بر نفوذ ایران در منطقه آمریکای جنوبی، عضویت برزیل در این سازمان و احتمال پیوستن کشورهای دیگر از آمریکای جنوبی به بریکس گفت: «با درنظر گرفتن ضریب نفوذ ایران در منطقه آفریقای جنوبی، حضور ایران در بریکس می‌تواند برای پکن یک نکته مثبت باشد. زیرا چینی‌ها علاوه بر اینکه می‌توانند از منافع حضور ایران از منظر دستیابی به منابع هیدروکربنی به شکل راحت‌تر استفاده کنند این امکان را هم دارند که از ابزار دیپلماسی ایران برای تقویت نفوذ خود بهره ببرند.»
