گوناگون

دعاهای مخصوص روز شانزدهم ماه مبارک رمضان+ صوت

پارسینه: رمضان ماه فرصت آشتی با خدا، ازدیاد تقوا و تقویت اراده است که دعا و مناجات در آن باعث آمرزش گناهان و مقابله با بدی‌ها می‌شود.

دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان

دعای سید بن باقی در روز شانزدهم رمضان

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیستم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز شانزدهم ماه، فصل اول دعاهایی که مختص روز شانزدهم ماه می‌باشد (دعای دوم) از کتاب اختیار نوشته سید ابن الباقی:

اللَّهُمَّ یَا مَنْ أَنْزَلَ الْقُرْآنَ مُصَدِّقاً لِمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَ أَنْزَلَ التَّوْرَاهَ وَ الْإِنْجِیلَ مِنْ قَبْلُ هُدًی لِلنَّاسِ وَ بَیِّنَاتٍ
خداوندا، ای کسی که قرآن را به عنوان تصدیق‌کننده‌ی کتاب‌های پیش از آن، فروفرستادی و تورات و انجیل را پیش از آن رأی هدایت مردم فروفرستادی،

وَ أَنْزَلَ الْفُرْقَانَ یَا مَنْ یُصَوِّرُ فِی الْأَرْحَامِ مَا یَشَاءُ کَیْفَ یَشَاءُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ‏
ای خدایی که فرقان را فروفرستادی، ای خدایی که آنچه را بخواهی و به هر صورت که بخواهی در رحم مادران نگارگری می‌کنی، معبودی جز تو که سرفراز و فرزانه‌ای وجود ندارد،

یَا مَالِکَ الْمُلْکِ‏ (تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ
ای دارنده‌ی سلطنت که به هر کس بخواهی سلطنت ارزانی می‌داری و از هرکس بخواهی بازمی‌گیری

وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ
و هرکس را بخواهی سرافراز گردانیده و هرکس را بخواهی خوار می‌کنی و خیر و خوبی منحصراً به دست تو است و بر هر چیز توانایی،

تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ
شب را در روز و روز را در شب داخل می‌کنی و زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون می‌آوری

وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ ‏) یَا مَنِ‏ (اصْطَفی‏ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِیمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَی الْعالَمِینَ
و هرکس را بخواهی بدون حسابرسی و فراوانی روزی می‌دهی، ای خدایی که حضرت آدم و نوح و خاندان ابراهیم و عمران را بر جهانیان برگزیدی،

ذُرِّیَّهً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ‏)
فرزندانی که برخی از برخی دیگر هستند و خداوند شنوا و آگاه است،

یَا مَنْ‏ (إِنْ تَکُ حَسَنَهً یُضاعِفْها وَ یُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظِیماً )
ای خدایی که کار نیک را دوچندان کرده و از نزد خود پاداش بزرگ عطا می‌کنی،

یَا مَنْ‏ (لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّری )‏ (وَ کانَ اللَّهُ غَنِیًّا حَمِیداً )
ای خدایی که آنچه در آسمان‌ها و زمین و میان آن دو و زیر خاک است، برای تو است و خداوند بی‌نیاز و ستوده است،

یَا مَنْ یَشْهَدُ بِمَا أَنْزَلَ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَ الْمَلَائِکَهُ یَشْهَدُونَ‏ وَ کَفی‏ بِاللَّهِ شَهِیداً
ای خدایی که بر آنچه فروفرستادی، گواهی می‌دهی که به آگاهی فروفرستادی و فرشتگان نیز گواهی می‌دهند و خداوند به عنوان گواه کافی است،

یَا مَنْ‏ (یَداهُ مَبْسُوطَتانِ یُنْفِقُ کَیْفَ یَشاءُ ) لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ‏
ای خدایی که دو دست تو گشوده است و به هر صورت بخواهی عطا می‌کنی و معبودی جز تو که سربلند و فرزانه‌ای وجود ندارد.

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَا مَدَحْتَ بِهِ نَفْسَکَ وَ بِعَظِیمِ أَسْمَائِکَ
خدایا، به آنچه تو خود را ستوده‌ای و به نام‌های بزرگت از تو می‌خواهم

أَنْ تَتَقَبَّلَ صَلَاتِی وَ نُسُکِی وَ قِیَامِی وَ صَدَقَتِی وَ تَضَرُّعِی إِلَیْکَ
که نماز و عبادات و شب‌خیزی و صدقه و تضرّعم به درگاهت

وَ خُضُوعِی بَیْنَ یَدَیْکَ فِی یَوْمِی هَذَا وَ فِی شَهْرِی هَذَا وَ فِیمَا قَبْلَهُ وَ فِیمَا بَعْدَهُ
و فروتنی‌ام در پیشگاهت را در این روز و این ماه و پیش و بعد از آن بیامرزی

وَ تَرْزُقَنِی خَیْرَ مَا رَزَقْتَ عِبَادَکَ الصَّالِحِینَ
و بهترین چیزهایی را که به بندگان شایسته‌ات روزی کرده‌ای، روزی‌ام کنی،

بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین‏
به رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.

دعای محمد بن ابی قره در شب شانزدهم رمضان

به نقل از کتاب «عمل شهر رمضان» دعای «ابن ابی قرّه» در شب شانزدهم:

اللَّهُمَّ أَنْتَ إِلَهِی وَ لِی إِلَیْکَ حَاجَهٌ وَ بِی إِلَیْکَ فَاقَهٌ وَ لَا أَجِدُ إِلَیْکَ شَافِعاً
خداوندا، تو معبود منی و من به تو حاجت و نیاز دارم و در دل خود شفاعت‌کننده‌ای به درگاه تو

وَ لَا مُتَقَرِّباً أَوْجَهُ فِی نَفْسِی وَ لَا أَعْظَمُ رَجَاءً عِنْدِی مِنْکَ وَ قَدْ نَصَبْتُ یَدِی إِلَیْکَ فِی تَعْظِیمِ ذِکْرِکَ
و وسیله‌ی تقرّبی بلندمرتبه‌تر و پرامیدتر از تو نمی‌یابم و اکنون برای تعظیم یاد و بزرگداشت اسمائت، دست به‌سوی تو بلند کرده‌ام

وَ تَفْخِیمِ أَسْمَائِکَ وَ إِنِّی أُقَدِّمُ إِلَیْکَ بَیْنَ یَدَیْ حَوَائِجِی بَعْدَ ذِکْرِی نَعْمَاءَکَ عَلَیَّ بِإِقْرَارِی لَکَ
و پیشاپیش خواسته‌های خود و بعد از به یاد آوردن نعمت‌هایت بر من، اعتراف به درگاهت

وَ مَدْحِی إِیَّاکَ وَ ثَنَائِی عَلَیْکَ وَ تَقْدِیسِی مَجْدَکَ وَ تَسْبِیحِی قُدْسَکَ الْحَمْدُ لَکَ بِمَا أَوْجَبْتَ عَلَیَّ مِنَ الشُّکْرِ [شُکْرَکَ ‏]
و مدح و ثنا و به پاکی ستودن بزرگی و تسبیح مقام قدست را مقدم می‌دارم. ستایش تو را که سپاسگزاری از خود را بر من واجب نمودی

وَ عَرَّفْتَنِی مِنْ نَعْمَائِکَ وَ أَلْبَسْتَنِی مِنْ عَافِیَتِکَ وَ أَفْضَلْتَ عَلَیَّ مِنْ جَزِیلِ عَطِیَّتِکَ
و نعمتت را به من شناساندی و عافیتت را به من پوشاندی و عطایای بزرگ و برترت را به من ارزانی داشتی؛

فَإِنَّکَ قُلْتَ سَیِّدِی‏ (لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ) وَ قَوْلُکَ صِدْقٌ وَ وَعْدُکَ حَقٌّ
زیراای آقای من فرمودی: «اگر سپاسگزاری کنید، قطعاً [نعمت خود را] افزون می‌کنم و اگر ناسپاسی کنید، کیفر من بسیار سخت است.» و سخن تو راست و وعده‌ات حق است

وَ قُلْتَ سَیِّدِی‏ (وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها) وَ قُلْتَ ‏ (ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَهً)
و نیزای آقای من فرمودی: «اگر بخواهید نعمت خدا را به شماره درآورید، نمی‌توانید.» و نیز فرمودی: «خدا را از رویتضرّع و به‌صورت نهانی بخوانی.»

وَ قُلْتَ ‏ (ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ‏)
و فرمودی: «خدا را از روی بیم و آزمندی بخوانید، که رحمت او به نیکوکاران نزدیک است.»

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ قَلِیلًا مِنْ کَثِیرٍ مَعَ حَاجَهٍ بِی إِلَیْهِ عَظِیمَهٌ
خدایا، من اندک از بسیار را درخواست می‌کنم با این‌که نیاز من به آن بسیار و بی‌نیازی تو از آن دیرینه است

وَ غِنَاکَ عَنْهُ قَدِیمٌ وَ هُوَ عِنْدِی کَثِیرٌ وَ هُوَ عَلَیْکَ سَهْلٌ یَسِیرٌ
و آن نزد من بسیار، و برآوردن آن برای تو آسان و راحت است.

اللَّهُمَّ إِنَّ عَفْوَکَ عَنْ ذَنْبِی وَ تَجَاوُزَکَ عَنْ خَطِیئَتِی وَ صَفْحَکَ عَنْ ظُلْمِی وَ سَتْرَکَ عَلَی قَبِیحِ عَمَلِی
خداوندا، این‌که گناه مرا عفو کردی و از خطایم درگذشتی و ستم مرا نادیده گرفتی و عمل زشتم را پوشیدی

وَ حِلْمَکَ عَنْ کَبِیرٍ جُرْمِی عِنْدَ مَا کَانَ مِنْ خَطَئِی وَ عَمْدِی أَطْمَعَنِی فِی أَنْ أَسْأَلَکَ مَا لَا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْکَ فَصِرْتُ
و در برابر جرم بزرگ [بسیار] من بردباری نمودی، خواه خطا بوده و یا به عمد، مرا آزمند نموده که چیزی را از تو بخواهم که مستحق آن نیستم.

أَدْعُوکَ آمِناً وَ أَسْأَلُکَ مُسْتَأْنِساً لَا خَائِفاً وَ لَا وَجِلًا مُدِلًّا عَلَیْکَ فِیمَا قَصَدْتُ فِیهِ إِلَیْکَ
از این‌رو، اکنون چنان گردیده‌ام که با ایمنی، تو را می‌خوانم و با دلبستگی و انس تو را از تو تقاضا می‌کنم، نه با بیم و هراس و در آنچه آهنگ تو را نموده‌ام، بر تو اعتماد دارم

فَإِنْ أَبْطَأَ عَنِّی عَتَبْتُ بِجَهْلِی عَلَیْکَ وَ لَعَلَّ الَّذِی أَبْطَأَ عَنِّی هُوَ خَیْرٌ لِی
و اگر خواسته‌ام به تأخیر افتد، با جهل خود تو را سرزنش می‌کنم، درحالی‌که شاید تأخیر آن به خیر من بوده است،

لِعِلْمِکَ بِعَاقِبَهِ الْأُمُورِ فَلَمْ أَرَ مَوْلًی کَرِیماً أَصْبَرَ عَلَی عَبْدٍ لَئِیمٍ مِنْکَ عَلَیَّ
زیرا تو از عاقبت همه چیز آگاهی. بنابراین، ای پروردگار من، آقایی بزرگوارتر و شکیباتر از تو که بر [نادانی] بنده‌ی فرومایه‌اش صبر کند، ندیده‌ام؛

یَا رَبِّ إِنَّکَ تَدْعُونِی فَأُوَلِّی عَنْکَ وَ تَتَحَبَّبُ إِلَیَّ فَأَتَبَغَّضُ إِلَیْکَ وَ تَتَوَدَّدُ إِلَیَّ فَلَا أَقْبَلُ مِنْکَ
زیرا ای پروردگار من، تو مرا می‌خوانی و من از تو رو برمی‌گردانم و با من اظهار دوستی می‌کنی و من اظهار خشم می‌کنم و تو به من مهربانی می‌کنی و من نمی‌پذیرم،

کَأَنَّ لِی التَّطَوُّلَ عَلَیْکَ ثُمَّ لَا یَمْنَعُکَ ذَلِکَ مِنَ الرَّحْمَهِ لِی وَ الْإِحْسَانِ إِلَیَّ وَ التَّفَضُّلِ عَلَیَّ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ
به‌گونه‌ای که گویی من بر تو منّت گذارده و چیزی بخشیده‌ام، ولی این همه مانع از رحمت و نیکوکاری و تفضّل تو به جود و کرمت بر من نشد،

فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ارْحَمْ عَبْدَکَ الْجَاهِلَ وَ عُدْ عَلَیْهِ بِفَضْلِ إِحْسَانِکَ وَ جُودِکَ إِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیم‏
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و بر این بنده‌ی نادانت رحم آر و با فضل نیکوکاری‌ات بر او ببخش، به راستی که تو بخشنده و بزرگواری.

دعای پیامبر (ص) در شب شانزدهم ماه رمضان (اقبال الاعمال)

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیستم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز شانزدهم ماه از تعدادی روایات دعاهای شب شانزدهم (دعای سوم) دعای منقول از رسول اکرم (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) در این شب:

یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ
ای خدا ای خدا، ای خدا ای خدا، ای خدا ای خدا، ای خدا ای خدا،

یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یا رَحْمَانُ
ای رحمت‌گستر ای رحمت‌گستر، ای رحمت‌گستر ای رحمت‌گستر، ای رحمت‌گستر ای رحمت‌گستر، ای رحمت‌گستر ای رحمت‌گستر،

یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ
ای مهربان ای مهربان، ای مهربان مهربان، ای مهربان ای مهربان، ای مهربان ای مهربان،

یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ
ای بسیار آمرزنده‌ای بسیار آمرزنده، ای بسیار آمرزنده‌ای بسیار آمرزنده، ای بسیار آمرزنده‌ای بسیار آمرزنده، ای بسیار آمرزنده‌ای بسیار آمرزنده،

یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ
ای بسیار مهربان ای بسیار مهربان، ای بسیار مهربان ای بسیار مهربان، ای بسیار مهربان ای بسیار مهربان، ای بسیار مهربان ای بسیار مهربان.

یَا حَنَّانُ یَا حَنَّانُ یَا حَنَّانُ یَا حَنَّانُ یَا حَنَّانُ یَا حَنَّانُ یَا حَنَّانُ یَا حَنَّانُ
ای بسیار مهرورز ای بسیار مهرورز، ای بسیار مهرورز ای بسیار مهرورز، ای بسیار مهرورز ای بسیار

یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ
ای بلندپایه ای بلند پایه، ای بلندپایه ای بلندپایه، ای بلندپایه ای بلندپایه، ای بلندپایه ای بلندپایه،

صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ لِی إِنَّکَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیم‏
بر محمّد و آل محمّد درود فرست، به راستی که تو بسیار آمرزنده و مهربانی.

دعای پیامبر (ص) در شب شانزدهم رمضان (بلدالامین)

در کتاب‌ های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که پیامبر صلی الله علیه و آله به این دعاها را در شب‌های ماه رمضان می‌خواندند. شب شانزدهم:

یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ

یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ

یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ

یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ

یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ

یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ

یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ

صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اِغْفِرْ لِی إِنَّکَ أَنْتَ اَلْغَفُورُ اَلرَّحِیمُ