دعا های مخصوص دهم ماه مبارک رمضان

دعای سید بن باقی در روز دهم رمضان

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب چهاردهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز دهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز دهم ماه رمضان (دعای دوم) به نقل از کتاب «اختیار» نوشته‌ی «سید علیّ بن حسین بن الباقی» رحمه اللّه:

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْهِ کَفَاهُ
ستایش خدایی را که هرکس بر او توکّل کند، کفایت می‌کند.

إِلَهِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَمْ أَشْکُرْ وَ بَصَّرْتَنِی فَلَمْ أَتَبَصَّرْ وَ وَعَیْتَنِی وَ وَعَظْتَنِی وَ رَغَّبْتَنِی فَلَمْ أَذَّکِّرْ
معبودا، نعمتت را بر من ارزانی داشتی و من سپاسگزاری ننمودم و بینایم کردی و من چشم بصیرتم را نگشودم و به یادم آوردی [پندم دادی، ترغیبم کردی] و من به یاد نیاوردم

وَ أَقَلْتَ الْعَثَرَاتِ فَلَمْ أَقْصُرْ وَ سَتَرْتَ الْعَوْرَاتِ فَلَمْ أَسْتُرْ وَ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ الصِّیَامِ
و لغزش‌هایم را نادیده گرفتی و کوتاه نیامدم و زشتی‌ هایم را پوشیدی و خود را نپوشیدم و این ماه رمضان و ماه روزه‌داری است.

فَیَا مَنْ عَجَّتْ إِلَیْهِ الْأَصْوَاتُ فِی الْمَحَافِلِ بِصُنُوفِ اللُّغَاتِ یَسْأَلُونَکَ الْعَفْوَ بِالمُنَاجَاهِ
پس ای خدایی که صداها با انواع زبان‌ها در انجمن‌ها به‌سوی تو بلند است و همه به‌صورت مناجات از تو طلب عفو می‌کنند.

اللَّهُمَّ وَ حَاجَتِیَ الْیَوْمَ إِلَیْکَ عِتْقُ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ أَنْ تُقِیلَنِی عَلَی مَا کَانَ مِنِّی یَا مَلْجَأَ کُلِّ لَاجٍ وَ وَلِیَّ کُلِّ نَاجٍ مَنْ أَحْسَنَ
خدایا، امروز خواسته‌ی من به درگاه تو این است که مرا از آتش جهنّم آزاد کنی و آنچه را که از من سرزده نادیده انگاری. ای پناهگاه تمام پناه‌جویان و سرپرست همه‌ی رهایی‌جویان

یَا مَوْلَایَ فَبِرَحْمَتِکَ فَازَ وَ مَنْ أَسَاءَ فَبِخَطِیئَتِهِ یَهْلِکُ یَا إِلَهِی فَلَا تُهْلِکْنِی وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ مِنْکَ کَانَ رَجَائِی یَا مَلْجَئِی
ای مولای من، هرکس نیکی کرد، به رحمت تو رستگار شد و هرکس بدی کرد، با خطای خود نابود گردید. ای معبود من، پس مرا دچار هلاکت مکن، که تو مولای من هستی و امید و پناهم به تو است.

إِلَهِی قَدْ یَرْحَمُ عَبْدٌ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍ مِثْلِهِ فَأَنَا عَبْدُکَ وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ خَالِقِی فَارْحَمْنِی یَا إِلَهِی کَمَا رَحِمَ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍ
ای معبود من، گاه بنده‌ی آفریده بر آفریده بر مانند خود رحم می‌کند و من بنده‌ی توأم و تو مولی و آفریدگار منی، پس همان گونه که آفریده‌ی مثل خود رحم می‌کند، بر من رحم آر.

اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَحْمِلَ عَنِّی خَطِیئَتِی وَ تَأْخُذَ إِلَی الْخَیْرِ بِنَاصِیَتِی
خداوندا، از تو خواستارم که بر محمّد و خاندان او درود فرستی و خطایم را از دوشم برداری و [موی] پیشانی مرا گرفته و به سوی خیر و خوبی بکشی.

اللَّهُمَّ أَعْطِنِی فِی یَوْمِی هَذَا أَفْضَلَ مَا أَعْطَیْتَ أَحَداً مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ وَ حُجَّاجَ بَیْتِکَ الْحَرَامِ وَ الْمُعْتَمِرِینَ إِنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
خدایا، در این روز برترین عطایایی را که به یکی از بندگان شایسته‌ات و حاجیان خانه‌ی محترم خود و عمره به‌ جاآورندگان عطا کرده‌ای، به من نیز عطا کن، که تو مهربان‌ ترین مهربانانی.

إِلَهِی وَ سَیِّدِی إِنِّی مُثْنٍ أَحْسَنَ الثَّنَاءِ لِأَنَّ بَلَاءَکَ عِنْدِی أَحْسَنُ الْبَلَاءِ
ای معبود و آقای من، من به بهترین صورت تو را می‌ستایم، زیرا گرفتاری و بلای تو نزد من بهترین بلا است.

إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَ أَنَا وَاقِفٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّنِی حُسْنُ التَّوَکُّلِ عَلَیْکَ
معبودا، گویا خود را می‌بینم که در پیشگاهت ایستاده‌ ام و توکّل زیبایم بر تو، بر من سایه افکنده است،

فَانْظُرْ إِلَیَّ بِرَحْمَتِکَ فِی ذَلِکَ الْوَقْتِ نَظْرَهً أَفُوزُ بِهَا بَیْنَ یَدَیْکَ مَغْفُوراً لِی
پس در آن وقت [روز قیامت] با رحمت خود چنان به من بنگر که به واسطه‌ ی یک نظر در پیشگاه تو آمرزیده گردم.

اللَّهُمَ‏ وَ هَذَا الدُّعَاءُ الَّذِی أَمَرْتَنَا بِهِ وَ عَلَیْکَ الْإِجَابَهُ کَمَا ضَمِنْتَ یَا عَدْلُ یَا وَفِیُّ
خدایا این دعایی است که دستور داده‌ای به درگاه تو بکنیم و اینک بر تو است که اجابت نمایی همان گونه که ضمانت کرده‌ای. ای دادگر ای وفاکننده،

عَلَیْنَا الْمَسْأَلَهُ وَ عَلَیْکَ الْعَطِیَّهُ وَ هَذَا الطَّلَبُ وَ عَلَیْکَ النَّجَاحُ وَ هَذَا الْجَهْدُ وَ عَلَیْکَ التُّکْلَانُ
از ما درخواست و از تو عطا و این درخواست ما است و بر تو است که آن را برآوری و این تلاش ما است و بر تو توکّل نموده‌ایم

یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ یَا مُنْتَهَی رَغْبَهِ الرَّاغِبِینَ وَ الطَّالِبِینَ وَ الْمُنِیبِینَ‏
ای مهربان‌ ترین مهربانان ای گرامی‌ ترین گرامی، ای منتهای مطلوب گرایندگان و درخواست‌ کنندگان و توبه‌ کنندگان،

إِنَّکَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ‏
به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.

دعای اللهم یا من بطشه شدید و عفوه قدیم در روز دهم رمضان

جلد اول، باب‌ های احکام ماه رمضان؛ باب چهاردهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز دهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز دهم ماه رمضان (دعای اول):

اللَّهُمَّ یَا مَنْ بَطْشُهُ شَدِیدٌ وَ عَفْوُهُ قَدِیمٌ وَ مُلْکُهُ مُسْتَقِیمٌ وَ لُطْفُهُ شَدِیدٌ
یا خداوندا، ای کسی که گرفتن تو شدید و گذشتت دیرینه و سلطنتت استوار و لطفت سخت است،

یَا مَنْ سَتَرَ عَلَیَّ الْقَبِیحَ وَ ظَهَرَ بِالْجَمِیلِ وَ لَمْ یُعَجِّلْ بِالْعُقُوبَهِ وَ یَا مَنْ أَذِنَ لِلْعِبَادِ بِالتَّوْبَهِ
ای خدایی که زشتی‌ ام را پوشاندی و زیبایی‌ ام را آشکار کردی و در کیفر شتاب ننمودی و به بندگانت اجازه توبه دادی،

یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ لَدَی [لِذِی ‏] الْفَضِیحَهِ یَا مَنْ لَا یَعْلَمُ مَا فِی غَدٍ غَیْرُهُ [وَ] یَا جَابِرَ کُلِّ کَسِیرٍ
ای خدایی که هنگام رسوایی پرده‌ دری نکردی [پرده‌ی رسوایان را ندریدی]، ای خدایی که رخدادهای فردا را جز تو نمی‌ داند، ای به هم آورنده‌ ی شکست همه شکستگان،

یَا مَأْوَی کُلِّ هَارِبٍ یَا غَاذِیَ مَا فِی بُطُونِ الْأُمَّهَاتِ
ای پناهگاه تمام گریختگان، ای غذادهنده به جنین‌ ها در شکم مادران.

یَا سَیِّدِی أَنْتَ لِی فِی کُلِّ حَاجَهٍ نَزَلَتْ بِی صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
ای آقای من، تو برآورنده‌ ی تمام خواسته‌ هایی هستی که بر من فرو می‌آید، بر محمّد و آل محمّد درود فرست،

وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی وَ ارْزُقْنِی مِنْ رِزْقِکَ الْوَاسِعِ رِزْقاً حَلَالًا طَیِّباً یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ
و آنچه مورد اهتمام من است کفایت کن و از روزی گسترده‌ ی خود، روزی حلال و پاکیزه عطایم کن. ای زنده‌ ای پاینده،

بِرَحْمَتِکَ أَسْتَغِیثُ [اسْتَغَثْتُ ‏] فُکَّ أَسْرِی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی کُلَّهُ وَ لَا تَکِلْنِی إِلَی نَفْسِی طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏
از رحمتت یاری می‌ جویم، از اسارت رهایم کن و تا زمانی که زنده‌ ام داشته‌ ای، همه‌ ی امورم را سامان ده و هیچ‌ گاه حتی به اندازه‌ ی یک چشم برهم زدن مرا به خود واگذار مکن، به رحمتت ای مهربان‌ ترین مهربانان.

دعای پیامبر (ص) در شب دهم رمضان (اقبال الاعمال)

جلد اول، باب‌ های احکام ماه رمضان؛ باب چهاردهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز دهم ماه، (دعای دوم) منقول از پیامبر اکرم (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) در شب دهم:

اللَّهُمَّ یَا سَلَامُ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا جَبَّارُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ
خداوندا، ای ایمن ای ایمنی‌ بخش ای نگاه‌ بان چیره، ای شکوهمند چیره ای بزرگمنش، ای بی‌ همتا ای بی‌ نیاز،

یَا وَاحِدُ یَا فَرْدُ یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ یَا وَدُودُ یَا حَلِیمُ مَضَی مِنَ الشَّهْرِ الْمُبَارَکِ الثُّلُثُ وَ لَسْتُ أَدْرِی سَیِّدِی مَا صَنَعْتَ فِی حَاجَتِی
ای یگانه ای تک، ای بسیار آمرزنده‌ ای مهربان، ای بسیار مهرورز ای بردبار، یک سوم ماه مبارک سپری شد. ای آقای من، نمی‌ دانم که درباره‌ ی خواسته‌ ی من چه کردی.

هَلْ غَفَرْتَ لِی إِنْ أَنْتَ غَفَرْتَ لِی فَطُوبَی لِی وَ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لِی فَوَا سَوْأَتَاهْ‏
آیا مرا آمرزیدی؟ اگر آمرزیده باشی، خوشا به حال من؛ و اگر نیامرزیده باشی، وای بر حالم. ای آقای من،

فَمِنَ الْآنَ سَیِّدِی فَاغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ تُبْ عَلَیَّ وَ لَا تَخْذُلْنِی وَ أَقِلْنِی عَثْرَتِی
پس از هم‌ اکنون مرا ببخشای و بر من رحم کن و توبه‌ ام را بپذیر و خوارم مکن و لغزشم را نادیده بگیر

وَ اسْتُرْنِی بِسِتْرِکَ وَ اعْفُ عَنِّی بِعَفْوِکَ وَ ارْحَمْنِی بِرَحْمَتِکَ
و به پوشش خود بپوشان و به عفو خود از من گذشت کن و به رحمتت بر من رحم کن

وَ تَجَاوَزْ عَنِّی بِقُدْرَتِکَ إِنَّکَ تَقْضِی وَ لَا یُقْضَی عَلَیْکَ وَ أَنْتَ عَلَی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیر
و به قدرتت از من درگذر، زیرا تو فرمان می‌ رانی و هیچ‌ کس نمی‌ تواند بر تو فرمان براند و تو بر هر چیز توانایی.

دعای پیامبر (ص) در شب دهم رمضان (بلدالامین)

در کتاب‌های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که پیامبر صلی الله علیه و آله به این دعاها را در شب‌ های ماه رمضان می‌ خواندند. شب دهم:

اَللَّهُمَّ یَا سَلاَمُ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا عَزِیزُ یَا جَبَّارُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ

یَا وَاحِدُ یَا فَرْدُ یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ یَا وَدُودُ یَا حَلِیمُ لَسْتُ أَدْرِی مَا صَنَعْتَ بِحَاجَتِی

هَلْ غَفَرْتَ لِی أَمْ لاَ فَإِنْ کُنْتَ غَفَرْتَ لِی فَطُوبَی لِی وَ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لِی فَیَا سَوْأَتَاهْ

فَمِنَ اَلْآنَ سَیِّدِی فَاغْفِرْ لِی وَ اِرْحَمْنِی وَ تُبْ عَلَیَّ وَ لاَ تَخْذُلْنِی وَ أَقِلْنِی عَثْرَتِی

وَ اُسْتُرْنِی بِسِتْرِکَ وَ اِغْفِرْ لِی وَ اُعْفُ عَنِّی بِعَفْوِکَ وَ اِرْحَمْنِی بِرَحْمَتِکَ

وَ تَجَاوَزْ عَنِّی بِقُدْرَتِکَ إِنَّکَ تَقْضِی وَ لاَ یُقْضَی عَلَیْکَ وَ أَنْتَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ