شهر گمشده قرآنی چگونه پیدا شد؟+ فیلم

به گزارش پارسینه، شهر خارق العاده‌ای هزاران سال پیش وجود داشت که الان جزئی از تاریخ است. اشتباه نکنید چرا که راجع به آتلانتیست نمیگوییم. این شهر مربوط به تمدن دیگری است که زیر شن‌های بیابان‌های وسیع مدفون شده است. قد آدم‌های این شهر بین ۵ تا ۱۰ متر و نام شهرشان ارم بود. این قوم پس از طوفان نوح خلق شدند و نوادگان نوح بودند. مردم این شهر ویژگی‌ها و نیرو‌هایی داشتند که موجب تفاوتشان با ما بود. در قرآن کریم نیز به قوم عاد اشاره شده و گفته می‌شود که قومی عرب بودند و از ۲۳ قبیله تشکیل شده بودند و طبق برآورد‌ها هزاران سال پس از قوم حضرت نوح زندگی میکردند.
شهر این قوم یا همان شهر ارم به باغ هایش شهرت داشت و از زیبایی آن در قرآن کریم نیز گفته شده است، اما موضوع حائز توجه این است که چه اتفاقی برای این شهر و ساکنینش افتاد؟

در قرآن کریم به چگونگی نابودی قوم عاد اشاره شده است. «این قوم بر زمین تکبر ورزیدند و گفتند چه کسی از ما نیرومند‌تر است؟ آیا نمی‌دانستند خداوندی که آنان را آفریده است از آن‌ها قوی‌تر است؟ و به سبب این پندار پیوسته آیات مارا انکار می‌کردند.»

این قوم قد بلندی داستند و قوی بودند و به خاطر همین قدرت بدنی، بنا‌های با شکوهی ساختند و همه جا پر از باغچه، حوض و باغ زیبا بود. قوم عاد بسیار ثروتمند بودند و به همین خاطر فریب نعمت‌های دنیایی را خوردند و روز به روز مغرور و متکبر شدند و به مروز زمان ظالم و بی رحم شدند و به مردم ضعیف‌تر زور گفتند و کم کم بت‌هایی برای پرستش ساختند و به همین خاطر خداوند حضرت هود را به عنوان پیامبر بر آنان نازل کرد تا به آن‌ها هشدار دهد.

خداوند به حضرت هود فرمودند: «ای هودمن تو را از میان قوم عاد برگزیدم، به سراغ آن‌ها برو و از آن‌ها نترس. من به واسطه تو به آنان معجزاتی نشان خواهم داد.»

حضرت هود به سراغ آن‌ها رفت و با نشان دادن معجزات نتوانست آن‌ها را به راه راست هدایت کند. زمان این قوم که اسیر دنیا و ظلم شدند رو به پایان بود. خداوند ابتدا آنان را از نعمت باران محروم کرد و دچار خشک سالی شدند و سال‌ها بود که قطره‌ای باران به شهر ارم نبارید تا اینکه یک روز ابری سیاه در آسمان پدیدار شد.

در آیه ۱۹ سوره قمر در این رابطه گفته شده: «ما بر آنان در روزی شوم که شومی اش استمرار داشت تندبادی سخت و بسیار سرد (به عنوان عذاب) فرستادیم.»

همچنین در آیه ۴۱ و ۴۲ سوره ذاریات آمده که: «بر سر آن‌ها آن باد مهلک را فرستادیم. به هر چه می‌وزید آن را، چون خاکستر استخوان مرده می‌گردانید.»

این باد زمانی که وزید مردم قوم عاد را به خاکستر تبدیل کرد و شهر ارم زیر شن‌ها دفن شد. تئوری جالبی وجود دارد که می‌گوید مردم قوم عاد با قد بلندشان در ساخت اهرم مصر نقش داشتند و مدارکی نیز در این رابطه وجود دارد.
اهرم مصر با محاسبه زاویه ستاره‌ها ساخته شده و یکی از این ستاره ها، ستاره شباهنگ (شعرا) بود که نامش در قرآن آمده و گفته شده «و اوست خداوند ستاره شعرا» بر این اساس می‌توان احتمال داد که مردم قوم عاد به جای خداوند ستاره شعرا را می‌پرستیدند و در اینجا بین قوم عاد و مصر ارتباط ایجاد می‌شود.

چند سال قبل انگشت قول پیکری در مصر پیدا شده که ده برابر انگشت انسان است و در سال ۱۹۸۸ این عکس گرفته شد و بر تئوری ساخت اهرم مصر توسط قوم عاد دامن زد.
تصاویر روی اهرم مصر مردی را نشان می‌دهد که دو سنگ را روی شانه هایش حمل می‌کند. قسمت جالب قضیه این است که اگر منظور همان سنگ ههای اهرم باشد وزن هر سنگ حدود سه تن است و انسان‌های امروزی نمی‌توانند چنین چیزی را حمل کنند. علاوه بر این در سایر عکس‌های روی اهرم مصر ابعاد انسان‌ها بزرگ‌تر از آن چیزی است ما می‌دانیم و نکته جالب انسان‌های کوچک‌تر در کنار آنهاست.

شهر ارم اخیرا پیدا شده و باستان شناسی به نام نیکولاس ادعا کرده که ویرانه‌های شهر ارم را یافته. نیکولاس؛ باستان شناس، تاریخ دان و مستند ساز عرب است که حین تحقیقاتش کتابی را پیدا میکند که در آن نقشه‌ای وجود داشت. برخی تصاویر بسیار جالب بودند و او که به دنبال شهر قرآنی ارم می‌گشت این نقشه را به مرکز تحقیقات فضایی آمریکا یعنی ناسا می‌برد و از آن‌ها کمک می‌خواهد. این تحقیقات قبلا با نام ناسا به دنبال شهر قرآنی است چاپ شده.
نیکولاس از ناسا خواست تا عکس‌های منطقه مشخص شده در نقشه را از فضا برای او بگیرند و ناسا هم عکس‌های آن منطقه را در اختیار نیکولاس می‌گذارد. نیکولاس عکس‌ها را با نقشه‌ای دیگر و نوشته‌هایی که در کتابخانه هاینگ تینگ تون بود مقایسه کرد و نتایج جالبی می‌گیرد. او با پیدا کردن نقشه‌های قدیمی شهری را میبیند که در منطقه مورد انتظارش وجود داشته و راه‌های ارتباطی زیادی به آن شهر بود و در نهایت شهر ارم را کشف کرد. او بلافاصله حفاری را شروع کرد و معلوم شد که درست حدس زده بود و بخشی از شهر نابود شده کشف شد. ستون‌های بلند این خرابه‌ها نشان می‌دهد که شهر پیدا شده همان شهر ارم است