روغن کنجد؛ روغنی خارق العاده برای جلوگیری از فشارخون

روغن کنجد ، یک روغن گیاهی است که از دانه‌های کنجد گرفته می‌شود. از آن گذشته به عنوان یک روغن آشپزی در هند جنوبی استفاده می‌شود و به عنوان طعم دهنده خوش مزه در غذا‌های خاور میانه، آفریقا و جنوب شرقی آسیا به کار می‌رود. یک عطر و مزه معطر متمایزی دارد. روغن استخراج شده از دانه کنجد در علم پزشکی نیز محبوبیت خاصی دارد. این روغن در آسیا محبوب است و یکی از قدیمی‌ترین روغن‌ها بر پایه چیدنی است، اما تولید انبوه در سراسر جهان به دلیل فرآیند برداشت دستی نامناسب که برای استخراج روغن مورد نیاز است، همچنان محدود است.

یک قاشق سوپ خوری روغن کنجد (۱۳.۶ گرم) حاوی ۱۲۰.۲ کالریکل مقدار چربی، ۱۳.۶ g است، که از آن مقدار چربی اشباع شده ۱ / ۹ گرم بوده و تک چربی اشباع نشده، ۴.۵ گرم است. روغن کنجد غنی از لینولئیک اسید و اولئیک اسید است.

مقدار ویتامین E ۰.۲ میلی گرم (۲ %) و ویتامین K ۱.۸ میکروگرم (۲ %) است. غلظت گاما توکوفرول بیش از سایر ایزومر‌های ویتامین E است. این روغن حاوی هیچ کربوهیدرات، پروتئین و فیبری نیست. مقدار کلوئین در این روغن ۱ % است.

روغن کنجد را می‌توانید به دو شکل روغن کنجد بو داده و روغن کنجد معمولی پیدا کنید. روغن کنجد بو داده را از دانه‌های بو داده کنجد درست می‌کنند و تیره رنگ‌تر است و برای افزودن طعم آجیلی و دودی غذا‌ها به کار می‌رود. روغن کنجد معمولی را هم با استفاده از دانه‌های کنجد غیر بو داده تولید می‌کنند. هر دوی این روغن‌ها را باید در یخچال نگهداری کرد تا از فاسد شدنشان جلوگیری شود، مخصوصا اگر مرتب استفاده شان نمی‌کنید.