داستان سقوط اسرار آمیز پرواز ۵۲۲ هلیوس ایرویز+ فیلم

هواپیمای این حادثه که ابتدا با نام D-ADBQ ثبت شده بود اولین بار در ۲۹ دسامبر ۱۹۹۷ پرواز کرد و از سال ۱۹۹۸ توسط خطوط هوایی DBA اداره شد. در ۱۶ آوریل ۲۰۰۴ این هواپیما توسط هلیوس ایرویز اجاره شد و پس از آن مجدداً با رجیستر ۵B-DBY و با نام مستعار المپیا به ثبت رسید.

پرواز ۵۲۲ هلیوس ایرویز یک پرواز مسافربری برنامه‌ریزی شده از مبدا لارناکا، قبرس، به پراگ، جمهوری چک، با توقف در آتن، یونان بود که اندکی پس از برخاستن در ۱۴ آگوست ۲۰۰۵، ارتباطش با مرکز کنترل ترافیک هوایی (ATC) قطع شد و در نزدیکی Grammatiko، یونان سقوط کرد.

کاپیتان پرواز ۵۲۲ هلیوس ایرویز، هانس یورگن مرتن، یک خلبان آلمانی ۵۸ ساله بود که توسط هلیوس برای انجام پرواز‌های تعطیلات استخدام شده بود. این خلبان پیش از این پرواز ۳۵ سال برای شرکت اینترفلاگ پرواز کرده بود. پس از سقوط هواپیما تمام ۱۲۱ مسافر و خدمهٔ این هواپیما کشته شدند. این سانحه مرگبارترین سانحهٔ هوایی در تاریخ یونان است.

سابقه خرابی هواپیما

در ۱۶ دسامبر ۲۰۰۴، در طی یک پرواز قبلی از ورشو، همان هواپیما با کاهش سریع فشار کابین مواجه شد و خدمه فرود اضطراری را انجام دادند. خدمه کابین به کاپیتان گزارش دادند که صدای ضربه‌ای از درب سرویس عقب شنیده شده است و سوراخی به اندازه یک دست در مهر و موم در وجود دارد. هیئت بررسی حوادث و سوانح هوایی قبرس نتوانست به طور قطعی دلایل این حادثه را تعیین کند، اما دو احتمال را نشان داد: یک نقص الکتریکی که باعث باز شدن دریچه خروجی شده است، یا باز شدن ناخواسته درب سرویس عقب این دریچه را به وجود آورد.

برای پرواز ۵۲۲ هلیوس ایرویز هیئت بررسی سوانح هوایی و ایمنی هوانوردی یونان (AIASB) زنجیره مستقیم رویداد‌های علت و معلولی را که منجر به این سانحه شده است، فهرست کرده است که شامل، عدم تشخیص توسط خلبانان که سیستم فشار بر روی "دستی" تنظیم شده است، عدم شناسایی ماهیت واقعی مشکل توسط خدمه، ناتوانی خدمه به دلیل هیپوکسی، گرسنگی نهایی سوخت و برخورد با زمین می‌شد. کالبد شکافی قربانیان حادثه نشان داد که همه آن‌ها در زمان سقوط و برخورد با زمین زنده بودند، اما نمی‌توان مشخص کرد که آن‌ها هوشیار بودند یا خیر.


بازرسان یونانی علت سقوط پرواز ۵۲۲ هلیوس ایرویز در خارج از آتن را خطای انسانی عنوان کردند، زیرا هواپیما پس از برخاستن از فرودگاه لارناکا نتوانست تحت فشار قرار گیرد. دادستان‌های هر دو کشور مقامات خطوط هوایی را به دلیل کاهش عملیات ایمنی مقصر دانستند، در حالی که استدلال کردند که آن‌ها به توصیه‌هایی مبنی بر اینکه خلبانان استاندارد‌های لازم هوانوردی را برآورده نمی‌کنند عمل نکرده‌اند