دروازه ابتلا به زوال عقل را بشناسید

قرص‌های خواب، دارویی مفید برای افرادی است که مشکل خواب دارند اما نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که این دارو جنبه منفی خود را نیز دارد.

به تازگی دانشمندان دریافتند که قرص‌های خواب رایج می‌توانند خطر ابتلا به زوال عقل را به میزان قابل توجهی افزایش دهند. آنان در مطالعه خود که در مجله بیماری آلزایمر منتشر شد، افزایش خطر ۷۹ درصدی هشدار دهنده را گزارش کردند.

محققان دانشگاه کالیفرنیا-سانفرانسیسکو این مطالعه را برای درک تأثیر قرص‌های خواب بر روی شناخت در افراد مسن انجام دادند. آنان می‌خواستند ارتباط بین مصرف داروهای خواب و زوال عقل را طی ۱۵ سال در بین کاربران مشخص کنند.

محققان ۳۰۶۸ فرد مسن (۴۲ درصد سیاه‌پوست و ۵۸ درصد سفیدپوست) بدون زوال عقل که خارج از خانه‌های سالمندان زندگی می‌کردند را دنبال کردند. آنان به مدت ۹ سال در مطالعه سلامت، پیری و ترکیب بدن ثبت‌نام کردند و میانگین سنی شرکت‌کنندگان ۷۴ سال بود.

در طول مطالعه، ۲۰ درصد از شرکت‌کنندگان به زوال عقل مبتلا شدند. با تجزیه و تحلیل داده‌ها، گروه تحقیق دریافت که شرکت‌کنندگان سفیدپوستی که اغلب یا تقریباً همیشه از قرص‌های خواب برای کمک به استراحت و خواب خود استفاده می‌کردند، ۷۹ درصد بیشتر از افرادی که داروی خواب‌آور مصرف نمی‌کردند، به زوال عقل مبتلا شدند.

اگرچه گروه تحقیقاتی احتمال مشابهی برای ابتلا به زوال عقل را در شرکت‌کنندگان سیاه‌پوست پیدا کرد اما آنها روی این موضوع تمرکز نکردند زیرا مصرف قرص‌های خواب‌ در بین آنها به‌طور قابل‌توجهی کم بود.

محقق ارشد این تحقیق، یو لنگ، دکترای بخش روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو (UCSF) گفت: تفاوت‌ها ممکن است به وضعیت اجتماعی-اقتصادی نسبت داده شود. شرکت‌کنندگان سیاه پوستی که به داروهای خواب دسترسی دارند ممکن است یک گروه منتخب با وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالا باشند همچنین ممکن است برخی از داروهای خواب با خطر بالاتر زوال عقل نسبت به سایرین مرتبط باشند.

در این تحقیق مشخص شد که شرکت‌کنندگان سفیدپوست سه برابر بیشتر از همتایان سیاه پوست خود احتمال دارد قرص‌های خواب‌آور حدود ۵ تا ۱۵ بار در ماه مصرف کنند.

قرص‌های خواب‌آوری که شرکت‌کنندگان استفاده کردند شامل آرام‌بخش-خواب‌آور امبین (Ambien)، بنزودیازپین‌ها ازجمله تریازولام (Halcion)، فلورازپام(Dalmane) و تمازپام (Restoril) همچنین داروهای ضدافسردگی ترازودون Oleptro و Desyrel بود.

از آنجایی که این یافته‌ها فقط در مورد افراد سفیدپوست اعمال می‌شود، محققان گفتند که می‌تواند عوامل محرک دیگری برای زوال شناختی در میان جمعیت عمومی وجود داشته باشد.

استفاده مکرر از داروهای خواب با افزایش خطر زوال عقل در بزرگسالان مسن سفیدپوست مرتبط بود بنابراین تحقیقات بیشتر برای تعیین مکانیسم‌های اساسی مورد نیاز است.

بر اساس آخرین آمار موجود در وب سایت مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، حدود ۸.۴ درصد از بزرگسالان آمریکایی هر روز یا بیشتر روزها در سال ۲۰۲۰ داروهای خواب مصرف می‌کردند. زنان (۱۰.۲درصد) نسبت به مردان (۶.۶ درصد) داروی خواب‌ بیشتری مصرف می‌کنند.

در همین حال، برآوردهای فعلی حاکی از آن است که حدود ۵.۸ میلیون نفر در ایالات‌متحده به بیماری آلزایمر و زوال عقل مرتبط هستند. از این رقم، طبق آمار مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، حدود ۵.۶ میلیون مورد مربوط به افراد ۶۵ سال و بالاتر است.

کارشناسان می‌گویند: داروهای خواب که اغلب به‌عنوان آرام بخش- خواب‌آور طبقه‌بندی می‌شوند فقط باید برای مقابله با بی‌خوابی کوتاه مدت استفاده شوند. درمان شناختی رفتاری ممکن است برای مشکلات خواب طولانی مدت بهتر عمل کند.