تنها ورزش کنیم یا گروهی؟
محققان ژاپنی در مطالعه جدیدی که به ورزش انفرادی و گروهی پرداخته بود، متوجه این ارتباط شدند.
«توموهیرو اوکورا»، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه تسوکوبا در ژاپن، گفت: «ورزش برای بسیاری از افراد مسن قابل مدیریت است و ما در مقایسه با کسانی که ورزش نمی‌کنند، مزایای شناختی آن را مشاهده کردیم.»
اوکورا در بیانیه خبری دانشگاه افزود: «اما ما متوجه شدیم که مزایای ورزش زمانی که با دیگران و حداقل دو بار در هفته انجام شود، ۱۴.۱ درصد بیشتر است.»
از سال ۲۰۱۷، این مطالعه داده‌های مربوط به حدود ۴۴۰۰ سالمند را به مدت چهار سال جمع‌آوری کرد.
محققان داده ها را برای یافتن رابطه بین زوال شناختی (یا ذهنی) با ورزش به طور کلی و ورزش با دیگران بررسی کردند
در افرادی که به تنهایی دو بار یا بیشتر در هفته ورزش می کردند، خطر ابتلا به اختلال در تفکر یا مهارت های یادگیری تا بیش از ۱۵ درصد کاهش یافت.
کسانی که دو بار یا بیشتر در هفته با دیگران ورزش می کردند حدود ۲۹ درصد با این کاهش روبرو بودند.
نویسندگان این مطالعه تاکید می کنند که ورزش مزایای جسمی و روحی دیگری مانند کاهش بیماری‌های مزمن از جمله فشار خون بالا و دیابت را به همراه دارد.
محققان خاطرنشان کردند که اجتماعی بودن برای کاهش اختلالات شناختی مهم است.
با توجه به اینکه انتظار می رود تعداد جهانی بیماران مبتلا به زوال عقل تا سال ۲۰۵۰ از ۱۵۰ میلیون نفر فراتر رود، علاقه به فعالیت هایی که می تواند به کاهش موارد زوال عقل کمک کند، مانند ورزش و معاشرت، در حال افزایش است.
