فال حافظ امروز پنجشنبه ۱ دی ۱۴۰۱ با تفسیر زیبا و دقیق

غزل شماره ۲۸۱ حافظ در تعریف و تمجید شاه شجاع بوده و به غیر از کنایه‌ای که شاعر در بیت دوم این غزل دارد سخنی شکایت‌آمیز بر زبان نرانده است. در مطلع غزل محبوب را تعویذ می‌کند و او را از چشم حسودان به خداوند می‌سپارد. در بیت دوم با حالت دعایی می‌خواهد که آفات روزگار از ممدوح دور باشند، هرچند که او با شاعر وفاداری نمی‌کند.

غزل شماره ۲۸۱ از دیوان حافظ - یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش

گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا
چشم دارم که سلامی برسانی ز منش

به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
جای دل‌های عزیز است به هم برمزنش

گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد
محترم دار در آن طره عنبرشکنش

در مقامی که به یاد لب او می نوشند
سفله آن مست که باشد خبر از خویشتنش

عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت
هر که این آب خورد رخت به دریا فکنش

هر که ترسد ز ملال انده عشقش نه حلال
سر ما و قدمش یا لب ما و دهنش

شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است
آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش

تفسیر این غزل در فال حافظ شما

از دوست بی‌وفایی دیده‌ای اما همچنان برای سلامتی او دعا می‌کنی و او را از چشم بد حسودان به خدا می‌سپاری. رسیدن به آرزوها برای تو محال نیست. به زودی خبری بسیار خوش و دلنشین به تو خواهد رسید. بی‌قرار و بی‌تاب شده‌ای. شکیبا باش که با صبوری به آنچه می‌خواهی می‌رسی. هر کسی را که می‌بینی خبری از مقصود خود می‌گیری. شاید این انتظار بسیار تلخ باشد ولی وصال فردا بی‌نهایت شیرین است. کسی که به خدا توکل می‌کند، هراسی به دل راه نمی‌دهد. خودت را به دست سرنوشت بسپار و مطمئن باش هرچه پیش آید رضای حق در اوست.