.svg)
تاثیرات استامینوفن بر خلق و رفتار
پارسینه: توانایی عاطفی افراد برای درک و ارزیابی خطرات ممکن است هنگام مصرف استامینوفن مختل شود
بر اساس یافته های مطالعات اخیر مشخص شد، یکی از پرمصرف ترین و رایج ترین داروهای مسکن در سراسر جهان می تواند بسیار بیشتر از رفع سردرد در بدن نقش داشته باشد.
بر اساس نتایج مطالعه ای که تغییرات رفتار افراد را تحت تأثیر داروهای رایج اندازه گیری کرد، استامینوفن که با عنوان پاراستامول نیز شناخته می شود و به طور گسترده با نام های تجاری تیلنول و پانادول به فروش می رسد، ریسک پذیری را افزایش می دهد.
بالدوین وی (Baldwin Way) عصب شناس دانشگاه ایالتی اوهایو و پژوهشگر ارشد این مطالعه در هنگام انتشار این یافته ها توضیح داد: به نظر می رسد استامینوفن باعث می شود افراد وقتی فعالیت های مخاطره آمیز را در انجام می دهد، احساسات منفی کمتری داشته باشند.
با توجه به اینکه درصد بالایی از جمعیت جهان استامینوفن مصرف می کنند، کاهش ادراک خطر و افزایش ریسک پذیری می تواند تأثیرات مهمی بر جامعه داشته باشد.
این یافته ها نشان می دهد: اثرات استامینوفن بر کاهش درد به فرآیندهای روان شناختی مختلف نیز از جمله کاهش پذیرش افراد برای آسیب دیدگی، کاهش همدلی و حتی کاهش عملکردهای شناختی می رسد. این تحقیق نشان می دهد که توانایی عاطفی افراد برای درک و ارزیابی خطرات ممکن است هنگام مصرف استامینوفن مختل شود.
در حالی که اثرات آن ممکن است جزئی باشد، قطعاً ارزش توجه دارند.
در مجموعه ای از آزمایش ها محققان اندازه گیری کردند که چگونه یک دوز هزار میلی گرمی استامینوفن در مقایسه با دارونماها، بر رفتار ریسک پذیر شرکت کنندگان تأثیر گذاشت. در هر یک از آزمایش‌ها، شرکت کنندگان مجبور بودند یک بادکنک را باد کنند و از میزان باد کردن آن پول خیالی به دست آورند. دستورات آنها این بود که تا حد امکان با باد کردن بادکنک پول خیالی به دست بیاورند، اما مطمئن شوند که بادکنک نمی ترکد که در این صورت پول را از دست می دهند.
نتایج نشان داد:شرکت کنندگانی که استامینوفن مصرف می کردند، در مقایسه با گروه دارونما به طور قابل توجهی ریسک پذیری بیشتری داشتند. در مجموع، کسانی که استامینوفن مصرف می کردند، بالون های خود را بیشتر از نیاز باد کردند که موجب ترکیدن و از دست رفتن پاداش آنها شد.
بالدوین وی در این باره گفت: اگر ریسک گریز هستید، ممکن است چند بار بادکنک را باد کنید و سپس تصمیم بگیرید که پول را نقد کنید زیرا نمی خواهید بادکنک بترکد و پول از دست برود. اما برای کسانی که استامینوفن مصرف می کنند، با بزرگتر شدن بادکنک اضطراب کمتری داشته و احساسات منفی کمتری در مورد بزرگ شدن و احتمال ترکیدن آن دارند.
با این حال، به طور کلی، بر اساس میانگین نتایج در آزمایش‌های مختلف، تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسیدند که بین مصرف استامینوفن و ریسک پذیری بیشتر، رابطه معناداری وجود دارد. پژوهشگران اذعان دارند که اثرات آشکار دارو بر رفتار ریسک پذیر را می توان از طریق انواع دیگری از فرآیندهای روان شناختی، مانند کاهش اضطراب تفسیر کرد.
علیرغم جدی بودن این یافته ها، استامینوفن یکی از پرمصرف ترین داروها در جهان است که توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک داروی ضروری در نظر گرفته می شود. با توجه به یافته های مربوط به استامینوفن محققان اعلام کردند که بهتر است در برخی از نسخه ها و توصیه ها، در مصرف این دارو تجدید نظر شود شرح کامل این پژوهش و یافته های آن در مجله Social Cognitive and Affective Neuroscience منتشر شده است.
بر اساس نتایج مطالعه ای که تغییرات رفتار افراد را تحت تأثیر داروهای رایج اندازه گیری کرد، استامینوفن که با عنوان پاراستامول نیز شناخته می شود و به طور گسترده با نام های تجاری تیلنول و پانادول به فروش می رسد، ریسک پذیری را افزایش می دهد.
بالدوین وی (Baldwin Way) عصب شناس دانشگاه ایالتی اوهایو و پژوهشگر ارشد این مطالعه در هنگام انتشار این یافته ها توضیح داد: به نظر می رسد استامینوفن باعث می شود افراد وقتی فعالیت های مخاطره آمیز را در انجام می دهد، احساسات منفی کمتری داشته باشند.
با توجه به اینکه درصد بالایی از جمعیت جهان استامینوفن مصرف می کنند، کاهش ادراک خطر و افزایش ریسک پذیری می تواند تأثیرات مهمی بر جامعه داشته باشد.
این یافته ها نشان می دهد: اثرات استامینوفن بر کاهش درد به فرآیندهای روان شناختی مختلف نیز از جمله کاهش پذیرش افراد برای آسیب دیدگی، کاهش همدلی و حتی کاهش عملکردهای شناختی می رسد. این تحقیق نشان می دهد که توانایی عاطفی افراد برای درک و ارزیابی خطرات ممکن است هنگام مصرف استامینوفن مختل شود.
در حالی که اثرات آن ممکن است جزئی باشد، قطعاً ارزش توجه دارند.
در مجموعه ای از آزمایش ها محققان اندازه گیری کردند که چگونه یک دوز هزار میلی گرمی استامینوفن در مقایسه با دارونماها، بر رفتار ریسک پذیر شرکت کنندگان تأثیر گذاشت. در هر یک از آزمایش‌ها، شرکت کنندگان مجبور بودند یک بادکنک را باد کنند و از میزان باد کردن آن پول خیالی به دست آورند. دستورات آنها این بود که تا حد امکان با باد کردن بادکنک پول خیالی به دست بیاورند، اما مطمئن شوند که بادکنک نمی ترکد که در این صورت پول را از دست می دهند.
نتایج نشان داد:شرکت کنندگانی که استامینوفن مصرف می کردند، در مقایسه با گروه دارونما به طور قابل توجهی ریسک پذیری بیشتری داشتند. در مجموع، کسانی که استامینوفن مصرف می کردند، بالون های خود را بیشتر از نیاز باد کردند که موجب ترکیدن و از دست رفتن پاداش آنها شد.
بالدوین وی در این باره گفت: اگر ریسک گریز هستید، ممکن است چند بار بادکنک را باد کنید و سپس تصمیم بگیرید که پول را نقد کنید زیرا نمی خواهید بادکنک بترکد و پول از دست برود. اما برای کسانی که استامینوفن مصرف می کنند، با بزرگتر شدن بادکنک اضطراب کمتری داشته و احساسات منفی کمتری در مورد بزرگ شدن و احتمال ترکیدن آن دارند.
با این حال، به طور کلی، بر اساس میانگین نتایج در آزمایش‌های مختلف، تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسیدند که بین مصرف استامینوفن و ریسک پذیری بیشتر، رابطه معناداری وجود دارد. پژوهشگران اذعان دارند که اثرات آشکار دارو بر رفتار ریسک پذیر را می توان از طریق انواع دیگری از فرآیندهای روان شناختی، مانند کاهش اضطراب تفسیر کرد.
علیرغم جدی بودن این یافته ها، استامینوفن یکی از پرمصرف ترین داروها در جهان است که توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک داروی ضروری در نظر گرفته می شود. با توجه به یافته های مربوط به استامینوفن محققان اعلام کردند که بهتر است در برخی از نسخه ها و توصیه ها، در مصرف این دارو تجدید نظر شود شرح کامل این پژوهش و یافته های آن در مجله Social Cognitive and Affective Neuroscience منتشر شده است.
منبع: سینا پرس
ارسال نظر