فال حافظ امروز یکشنبه ۲۴ مهر ۱۴۰۱ با تفسیر زیبا و دقیق

غزل شماره ۲۲۵ دیوان حافظ: ساقی حدیث سرو و گل و لاله می‌رود

ساقی حدیث سرو و گل و لاله می‌رود
وین بحث با ثلاثه غساله می‌رود

می ده که نوعروس چمن حد حسن یافت
کار این زمان ز صنعت دلاله می‌رود

شکرشکن شوند همه طوطیان هند
زین قند پارسی که به بنگاله می‌رود

طی مکان ببین و زمان در سلوک شعر
کاین طفل یک شبه ره یک ساله می‌رود

آن چشم جادوانه عابدفریب بین
کش کاروان سحر ز دنباله می‌رود

از ره مرو به عشوه دنیا که این عجوز
مکاره می‌نشیند و محتاله می‌رود

باد بهار می‌وزد از گلستان شاه
وز ژاله باده در قدح لاله می‌رود

حافظ ز شوق مجلس سلطان غیاث دین
غافل مشو که کار تو از ناله می‌رود

تفسیر این غزل در فال حافظ شما

شانس در خانه تو را زده است و به زودی دست تقدیر موقعیتی را در اختیارت قرار می‌دهد تا بتوانی در زمانی کوتاه به موفقیت بزرگ دست پیدا کنی؛ تا می‌توانی از این فرصت طلایی بهره ببر. روزگار مثل پیرزنی است که انسان‌های مختلفی در آن آمده و رفته‌اند پس گول ظواهر دنیا را مخور و هرگز مغرور مباش چرا که ممکن است عقل و ذهن تو را از بین ببرد و گمراه شوی. مراقبت خودت باش و در کارها از راه صواب غفلت مکن. خدا را همواره در نظر بگیر، چراکه یاد خدا باعث انرژی و نشاط در زندگی می‌شود.

تعبیر غزل شماره ۲۲۵ حافظ در فال شما:

فرصت های خوبی در راه است و بخت و اقبال به شما روی آورده، از این موقعیت کمال استفاده را ببرید. غرور و خودبزرگ بینی را کنار بگذارید زیرا گمراه کننده است و شما را به بیراهه می کشاند.

در کارها جهالت و غفلت نورزید. همواره به یاد خداوند باشید و نذر خود را ادا کنید تا دستیابی به اهداف سریع تر اتفاق بیفتد. انشاالله بیمار به زودی شفا پیدا می کند. با افراد شیطان صفت نشست و برخاست نکنید که نتیجه خوبی نخواهد داشت.

معنی و تفسیر غزل شماره ۲۲۵ حافظ

ساقی حدیث سرو و گل و لاله می‌رود
وین بحث با ثلاثه غساله می‌رود‌

ای ساقی، آگاه باش که سخن از سرو، گل سرخ و گل لاله در میان است و به دنبال آن گفتگو درباره سه جام باده شوینده صبحگاهی است.

✦✦✦✦

می‌ ده که نوعروس چمن حد حسن یافت
کار این زمان ز صنعت دلاله می‌رود

در این زمان که گل سرخ، این نوعروس چمن به حدّ اعلای زیبایی و شکوفایی رسیده و کار به دست کارسازی و دلاّلگی داده است؛ شراب بیاور (تا چهره‌ام را گلگون و مرا آماده رسیدن به وصال او کند).

✦✦✦✦

بیت سوم

شکرشکن شوند همه طوطیان هند
زین قند پارسی که به بنگاله می‌رود

با این قند پارسی (استعاره از غزل شیرین حافظ) که به بنگال می‌رود، همه طوطیان سخنگوی هندوستان شیرین سخن خواهند شد.

✦✦✦✦

بیت چهارم

طی مکان ببین و زمان در سلوک شعر
کاین طفل یک شبه ره یک ساله می‌رود

بنگر که شعر چگونه مدارج پیشرفت را در زمان و مکان می‌پیماید که این نوزاد، راهی را که در یکسال باید پیموده شود، در یک شب درمی‌نوردد.

✦✦✦✦

آن چشم جادوانه عابدفریب بین
کش کاروان سحر ز دنباله می‌رود

آن چشمان سحرانگیز فریبنده زاهد را تماشا کن که کاروانی از افسونگری و دلربایی به دنبالش روان است.

✦✦✦✦

از ره مرو به عشوه دنیا که این عجوز
مکاره می‌نشیند و محتاله می‌رود

توسط نیرنگ دنیا گمراه و منحرف مشو که این پیرزن فرتوت در نشستن مکر می‌ورزد و در راه رفتن حیله‌گری می‌کند.

✦✦✦✦

بیت هفتم

باد بهار می‌وزد از گلستان شاه
وز ژاله باده در قدح لاله می‌رود

از سوی باغ پر گلِ شاه، نسیم بهاری وزان است و قطرات شبنم بامدادی همچون شراب است که در پیاله گل لاله می‌ریزد.

✦✦✦✦

بیت هشتم

حافظ ز شوق مجلس سلطان غیاث دین
غافل مشو که کار تو از ناله می‌رود‌

ای حافظ، از شور و شوق حضور در مجلس سلطان غیاث الدین غافل مباش و بدانکه پیشرفت کار تو به ناله ترانه‌های شعر تو وابسته است.

منظور از سلطان غیاث دین «سلطان غیاث الدین بن اسکندر بنگالی معروف به اعظم شاه پادشاه هند» است که فاضل و دوستدار ادب فارسی و هم‌عصر حافظ بود و با او مکاتبات شعری داشت.