۱۰ عامل خطر حاملگی خارج از رحم

یکی دیگر از دلایل رایج مسدود شدن لوله‌ها، آندومتریوز (Endometriosis) است. این زمانی است که سلول‌های پوشش داخلی رحم در خارج از رحم رشد می‌کنند. سلول‌ها می‌توانند در داخل لوله فالوپ رشد کنند و باعث انسداد شوند. بافت اسکار ناشی از جراحی قبلی شکم یا جراحی لوله فالوپ نیز می‌تواند لوله را مسدود کند.

عوامل خطر بارداری خارج از رحمی

در اینجا ۱۰ عامل خطر احتمالی برای بارداری خارج از رحم آورده شده است.

سن: بارداری خارج از رحمی ممکن است در هر زنی در هر سنی که در حال تخمک گذاری است و با شریک مرد خود از نظر جنسی فعال است رخ دهد. بیشترین احتمال حاملگی خارج از رحم در زنان ۳۵ تا ۴۴ ساله رخ می‌دهد.

سابقه: بزرگ‌ترین عامل خطر برای حاملگی خارج از رحم، سابقه قبلی حاملگی خارج از رحم است.

ناهنجاری‌های لوله فالوپ: هر گونه اختلال در ساختار طبیعی لوله‌های فالوپ می‌تواند یک عامل خطر برای حاملگی لوله‌ای یا حاملگی خارج رحمی در نقاط دیگر باشد.

جراحی‌های قبلی زنان: جراحی قبلی روی لوله‌های فالوپ مانند: عقیم‌سازی لوله‌ها یا عمل‌های بازسازی می‌تواند منجر به زخم و اختلال در آناتومی طبیعی لوله‌ها شود و خطر حاملگی خارج از رحم را افزایش دهد.

عفونت‌ها: عفونت در لگن (بیماری التهابی لگن) (Inflammatory pelvic disease) یکی دیگر از عوامل خطر حاملگی خارج از رحم است. عفونت‌های لگن معمولاً توسط ارگانیسم‌های مقاربتی مانند: کلامیدیا یا باکتری‌هایی که باعث سوزاک می‌شوند، ایجاد شوند. با این‌حال، باکتری‌های غیر‌مقاربتی نیز می‌توانند باعث عفونت لگن شوند و خطر حاملگی خارج از رحم را افزایش دهند. این عفونت با آسیب رساندن یا انسداد لوله‌های فالوپ باعث حاملگی خارج رحمی می‌شود. به‌طور معمول، پوشش داخلی لوله‌های فالوپ با برآمدگی‌های کوچک مو مانندی به نام مژک پوشیده شده است. این مژک‌ها برای انتقال هموار تخمک از تخمدان از طریق لوله فالوپ و به داخل رحم مهم هستند. اگر این مژک‌ها در اثر عفونت آسیب ببینند، حمل و نقل تخمک مختل می‌شود. تخمک بارور شده می‌تواند بدون رسیدن به رحم در لوله فالوپ مستقر شود و در نتیجه به یک حاملگی خارج از رحم تبدیل شود. به همین ترتیب، اسکار ناشی از عفونت و انسداد جزئی لوله‌های فالوپ نیز می‌تواند از رسیدن تخمک به رحم جلوگیری کند.
چند شریک جنسی: از آن‌جایی که داشتن چند شریک جنسی خطر عفونت لگنی را در زنان افزایش می‌دهد، شرکای جنسی متعدد نیز با افزایش خطر حاملگی خارج از رحم همراه هستند.

شرایط زنان و زایمان: مانند: عفونت‌های لگن، شرایطی مانند: آندومتریوز، تومور‌های فیبروئید یا بافت اسکار لگن (چسبندگی لگن)، می‌توانند لوله‌های فالوپ را باریک کرده و حمل و نقل تخمک را مختل کنند و در نتیجه احتمال حاملگی خارج از رحم را افزایش دهند.

استفاده از IUD: تقریباً نیمی از بارداری‌های زنانی که از دستگاه‌های داخل رحمی (IUD) استفاده می‌کنند، خارج از رحم قرار می‌گیرند. با این‌حال، تعداد کل زنان باردار با استفاده از IUD بسیار کم است. بنابراین، تعداد کلی حاملگی‌های خارج از رحم مربوط به IUD بسیار کم است.

استعمال دخانیات: سیگار کشیدن در حوالی زمان لقاح نیز با افزایش خطر حاملگی خارج از رحم مرتبط است. به این معنی که خطر بستگی به عادات هر زن دارد و با تعداد سیگار‌های مصرفی افزایش می‌یابد.

ناباروری: سابقه ناباروری برای دو سال یا بیشتر نیز با افزایش خطر حاملگی خارج از رحم همراه است.
علل دیگر: عفونت، ناهنجاری‌های مادرزادی یا تومور‌های لوله‌های فالوپ می‌تواند خطر حاملگی خارج از رحم را در زنان افزایش دهد.

عوارض احتمالی بارداری خارج از رحمی

بارداری اغلب پس از چند روز از بین می‌رود. حدود نیمی از بارداری خارج از رحمی احتمالاً به این شکل پایان می‌یابد. شما ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید و ممکن است هرگز متوجه بارداری خود نشده باشید.

گاهی اوقات درد خفیف و مقداری خونریزی واژینال شبیه سقط جنین وجود دارد. اگر این اتفاق بیفتد دیگر نیازی به انجام کار دیگری نیست. بارداری ممکن است برای مدتی در لوله باریک فالوپ رشد کند. این می‌تواند لوله را کشیده و علائم ایجاد کند. این زمانی است که معمولاً بارداری خارج از رحمی تشخیص داده می‌شود. لوله باریک فالوپ فقط می‌تواند کمی کشیده شود. اگر حاملگی بیشتر رشد کند، معمولاً لوله فالوپ شکافته می‌شود (پارگی). این می‌تواند باعث خونریزی داخلی و درد شدید شود. این یک اورژانس پزشکی است.