آشنایی با بیماری‌ های مقاربتی و راه های درمان آنها

احتمالا خیلی از شما‌ها ممکنه این فکر به ذهنتون رسیده باشه که به یکی از انواع بیماری‌ های مقاربتی مبتلا شدین. شاید یه شب مست کردین و با اینکه کاندوم نداشتین کاری که نباید می‌کردین رو کردین یا شایدم با کسی خوابیدین که رقابت سر خوابیدن باهاش از رقابت توی دوی صد متر سرعت المپیک بیشتر بوده و فردای اون شب نیلوفری، وحشت‌زده از خو‌اب پریدین و از ترس مریض شدن صبح اول وقت رفتین آزمایش دادین. یا شاید واسه اینکه به خودتون ثابت کنین همه چی اوکی هست، شروع کردین به چرخیدن تو اینترنت، اما یه سری عکس و آمار ترسناک از انواع بیماری‌های مقاربتی و بیمارانی پیدا کردین که دیگه هرگز نمی‌تونن رابطه جنسی داشته باشن. مغزتون پوکید، نفس‌تون بالا نمیومد... واقعا حق دارید چرا که آموزش در خصوص بیماری‌های مقاربتی عموما روی علائم، درمان و بدترین سناریو‌ها متمرکزه! بین این اطلاعات جای تجربیات واقعی و احتمالات به شدت خالیه، تنها چیزی که میگن اینه که از روابط جنسی پر خطر بپرهیزید که البته واقعا درسته و از کاندوم استفاده کنین، ولی همه واقعیت اینایی که میگن نیست. خود من یکی وقتی بیشتر مطالعه کردم و با متخصصان بیشتری صحبت کردم، فهمیدم بیماری‌های مقاربتی خیلی پیچیده‌تر از اون چیزیه که فکر می‌کردم و خیلی از اونا به اون شدتی که من تصور می‌کردم نیستن. مثلا بیشتر از صد نوع HPV وجود داره، ولی فقط تعداد بسیار بسیار محدودش می‌تونن منجر به سرطان رحم بشن و این اتفاق هم در صورتی میفته که برای سال‌ها یا حتی دهه‌ها درمانی انجام نشه و تازه اگه منجر به سرطان هم بشه با پیشرفت‌های پزشکی امروز احتمالش کمه که منجر به مرگ بشه.

به نقل از ارگانیک مایندد؛ هر چی بیشتر درباره این بیماری‌ها یاد گرفتم، بیشتر آدما رو تشویق کردم آرامش خودشون رو حفظ کنن. می‌دونم دیوانه‌وار به نظر می‌رسه، اما جدی، آرامش خودتون رو حفظ کنین. از کاندوم استفاده کنین، به صورت منظم آزمایش بدین و از آدمایی که روابط جنسی پر خطر دارن پرهیز کنین. این کار‌ها رو انجام بدین، اتفاقی براتون قرار نیست بیفته. علت اینکه اطلاعاتی که درباره بیماری‌های مقاربتی منتشر میشه ترسناکه اینه که: اولا پول خوبی از اطلاعات ترسناک بدست میاد و دوما بعضی‌ها دوست ندارن هیچ کسی تو زندگی لذت ببره!

کاری که امروز من قراره انجام بدم اینه که درباره علائم و درمان متدوال‌ترین بیماری‌های مقاربتی و تجربه هر بیماری صحبت کنم. پس همین الان برید سراغ ادامه مطلب، اونجا چیزایی بهتون یادتون میدم که محاله تا الان کسی بهتون گفته باشه!

کلامیدیا Chlamydia

اگه بهش مبتلا بشی تجربه ناراحت‌کننده‌ایه، ولی چند تا قرص مصرف می‌کنی و کلکش کنده میشه. قابلیت درمان داره و دوره درمانش دو‌تا چهار هفته بیشتر طول نمی‌کشه. کاندوم هم از ابتلا بهش محافظت می‌کنه.

کلامیدیا یه عفونت باکتریاییه و معمولا از طریق سکس منتقل میشه. با اینکه در مردان آزاردهنده است و در زنان در صورتی که درمان نشه می‌تونه منجر به بیماری‌های رحمی و در نهایت مشکل در بارداری یا حتی نازایی بشه. علائمی مثل سوزش ادرار و درد در بیضه‌ها رو داره، اما بیست و پنج درصد آقایون و هفتاد درصد خانوم‌ها هیچ علائمی رو تجربه نمی‌کنن که البته این برای زنان اصلا خوب نیست، چون ممکنه متوجه‌اش نشن. به همین دلیل متخصصان پیشنهاد می‌کنن خانوم‌ها سالی یک بار آزمایش بدن تا خیالشون آسوده بشه.

سوزاک Gonorrhea

تجربه دردناکیه، اما بعد مصرف چند تا قرص آنتی بیوتیک میره پی کارش. قابلیت درمان داره، ولی یه ماه کار می‌بره! کاندوم هم مانع از ابتلا به سوزاک میشه. سوزاک برادر بزرگه کلامیدیاست. در واقع این دو تا معمولا با هم بروز می‌کنن، اما تفاوتشون در اینه که سوزاک با روش‌های مختلفی منتقل میشه: آلت تناسلی، واژن، مقعد، دهان و معمولا چند هفته زمان می‌بره تا علائم بروز کنن. سوزش ادرار، خارش بیضه‌ها در مردان، تورم مجرای ادرار، گلودرد، خروج چرک از اندام تناسلی از مشخصات سوزاکه.

اگه به سوزاک مبتلا هستین هم یه خبر خوب دارم هم یه خبر بد: خبر خوب اینه که از اون جاییکه سوزاک یه عفونت باکتریایی هست، با آنتی بیوتیک درمان میشه. خبر بد اینه طی چند سال اخیر مقاومت بدن افراد در برابر آنتی بیوتیک زیاد شده. در حال حاضر فقط دو تا آنتی بیوتیک هست که می‌تونن درمانش کنن و همین متخصصان سلامت رو نگران کرده که ممکنه در آینده نه چندان دور این‌ها هم اثری نداشته باشن، پس مراقب باشین.

سیفلیس Syphilis

خارش خارش خارش ناشی از سیفیلیس پونزده سال بعد ابتلا می‌تونه شما رو به مرز خودکشی بکشونه! خوشبختانه قابلیت درمان داره، اما کاندوم در مقابل این بیماری از شما محافظت نمی‌کنه. پس از گذشت چند هفته از ابتلا به این عفونت زخم یا زخم‌هایی ایجاد میشن که عموما بدون دردن. بعد از چند ماه لکه‌هایی روی پوست ایجاد میشن و برای چند هفته تا چند ماه ادامه پیدا می‌کنن و در نهایت فروکش می‌کنن. در این مرحله بیمار هیچ علائمی نداره، اما بعد از ۱۵ تا ۲۰ سال اندام‌های داخلی شروع به خونریزی می‌کنن، به بافت‌های نرم و استخوان‌ها آسیب میرسه و کم کم شروع می‌کنین به از دست دادن عقلتون؛ بنابراین نکته اخلاقی داستان چیه؟ طی پانزده سال آینده آزمایش بدین... آره، می‌دونین، هر وقت که فرصت کردین!

HPV (نوع پر خطر و کم خطر)

تجربه سختیه! متاسفانه قابلیت درمان نداره، اما عموما ظرف چند سال خودش میره پی کارش، اما برخلاف قبلی‌ها واکسن داره. کاندوم، کاملا محافظت نمی‌کنه، چون HPV از طریق تماس پوستی که با کاندوم پوشیده نمیشه هم منتقل میشه. این بیماری یکی از ترسناک‌ترین بیماری‌هایی هست که درباره‌اش در رسانه‌ها صحبت میشه. مدام تو رسانه‌ها میگن اکثر مردان و زنانی که از نظر جنسی فعالن یه جایی در طول زندگی جنسی به این بیماری مبتلا میشن، منجر به سرطان میشه، کاندوم از شما در مقابل این بیماری به صورت کامل محافظت نمی‌کنه، زگیل‌ها قراره کل صورتتون رو بگیرن. خب همه اینا درسته، البته به غیر از اون قسمت زگیل روی صورت که از خودم در آوردم! اما یه سری چیز‌ها هست که اصلا به گوشتون نخورده. بیشتر از صد نوع از این ویروس وجود داره و حدودا ۴۰ نوع از اون می‌تونن از طریق ارتباط جنسی منتقل بشن. انواع پرخطر اون می‌تونن منجر به سرطان بشن و انواع کم خطر اون تنها منجر به بروز زگیل میشن. میگن کم‌خطر، چون فقط باعث زگیل میشن و احتمال ابتلا فرد به سرطان وجود نداره. زگیل‌ها معمولا کوچیک و بدون درد هستن و برای خلاص شدن ازشون میشه از لیزر استفاده کرد. بسیاری از افراد حتی وقتی در تماس با این ویروس قرار می‌گیرن، هیچ علائمی نشون نمیدن و در بیش از نود درصد افراد، سیستم ایمنی ظرف مدت دو سال این ویروس رو در بدن از بین می‌بره.

نوع پرخطر اون می‌تونه منجر به سرطان دهانه رحم در زنان یا سرطان‌هایی مثل گلو یا مقعد بشه. اما یادتون نره حتی پرخطرترین انواع HPV ظرف مدت یکی دو سال از بین میره و منجر به سرطان نمیشه، فقط وقتی نوع پرخطر اون چندین سال ادامه پیدا کنه و باعث تغییر سلولی بشه، می‌تونه منجر به سرطان بشه. خوشبختانه الان دیگه خانم‌ها اغلب سالی یک بار تست پاپ اسمیر انجام میدن و در صورت ابتلا خیلی زود تشخیص داده میشه. سیستم ایمنی نقش مهمی در مواجهه با این ویروس بازی می‌کنه. این یعنی اگه مراقب سلامتی‌تون باشین، الکل نخورید، سیگار نکشین، غذا‌های سالم و سبزیجات میل کنین و از مکمل‌هایی که سیستم ایمنی شما رو ارتقا میدن استفاده کنین، کمتر احتمال داره به این ویروس مبتلا بشین و در صورتی هم که مبتلا بشین سریع‌تر می‌تونین از شرش خلاص بشین.

واکسن HPV رو هم تا قبل از ۲۶ سالگی می‌تونین تزریق کنین، ولی دیرتر هم شد بزنیدش، اسم این واکسن گارداسیل هست و از شما در برابر انواع پرخطر HPV که مسبب هفتاد درصد سرطان‌های دهانه رحم هست و دو نوع کم‌خطر که مسبب نود درصد زگیل‌های تناسلی هست، محافظت می‌کنه.

تبخال تناسلی HSV

احتمال اینکه همین الان هم داشته باشین خیلی زیاده! قابلیت درمان نداره، اما کی اهمیت میده؟! کاندومم ازش محافظت نمی‌کنه! خب هم خبر خوب دارم و هم خبر بد. خبر بد اینه که خیلی از آدما به این بیماری مبتلا هستن، خبر خوب اینه که تعداد زیادی از افراد مبتلا هرگز هیچ علائمی بروز نمیدن.

این بیماری دو نوع مختلف داره: HSV-۱ و HSV-۲. نوع یک معمولا باعث زدن تبخال اطراف دهان میشه و نوع دو باعث زدن تبخال در نواحی تناسلی میشه. گاهی انقدر کوچکه که تعداد خیلی زیادی از مبتلایان هرگز متوجه نمیشن تبخال تناسلی هست. این بیماری هرگز از بدن بیرون نمیره، اما تقریبا بی‌آزار هست. بسیاری از بیماران بعد از چند سال دیگه تبخال نمی‌زنن. حتی اگه شما جز اون دسته از آدمای بدشانس باشین که هر از گاهی تبخال می‌زنین، جای نگرانی نیست، با مصرف دارو می‌تونین از بین ببرینش.

HIV

هزینه‌های گزافی داره و بیماری پر استرسیه. قابلیت درمان نداره، ولی خوشبختانه کاندوم از شما در مقابل این ویروس محافظت می‌کنه. ‏HIV دیگه مثل گذشته بیماری کشنده‌ای نیست. اشتباه برداشت نکنین، زندگی با این بیماری خیلی سخته، اما شما می‌تونین سال‌ها باهاش زندگی کنین. همجنس‌گرایان مرد و معتادان بیشتر احتمال داره به این بیماری مبتلا بشن. هشتاد درصد مبتلایان همجنس‌گرایان مرد و معتادانی هستن که از سوزن آلوده مشترک استفاده می‌کنن. احتمال اینکه این بیماری از زن به مرد انتقال پیدا کنه خیلی خیلی کمتر از احتمال ابتلای زنان از مردان هست. راستی، سکس مقعدی احتمال ابتلا رو به شدت افزایش میده.

علائم این بیماری مثل علائم آنفولانزاست و معمولا فرد مبتلا تا دو هفته بعد از انتقال این ویروس علائم آنفولانزا داره. کم کم سیستم ایمنی ضعیف میشه، البته این فرایند سال‌ها طول می‌کشه. درمان‌های بسیاری برای این بیماری وجود داره و اکثر افراد مبتلا می‌تونن سال‌ها زندگی نرمالی داشته باشن. با این وجود، از اون کاندوم لعنتی استفاده کنین...