آغاز جنگ ابرها در برابر پدیده «اَبردزدی»

پارسینه: با خشک شدن خاورمیانه و شمال آفریقا، کشورهای این منطقه مسابقهای را برای توسعه مواد شیمیایی و تکنیکهایی آغاز کردهاند که امیدوارند بتوانند قطرات باران را از ابرهایی که در غیر این صورت بیثمر در بالای سرشان شناور میشوند، بیرون بیاورند.
با توجه به کاهش ۲۰ درصدی بارندگی در طول سه دهه گذشته و گران بودن روشهای شیرین کردن آب، دولتهای منطقه بارورسازی ابرها را راهی سریع برای دسترسی به آب به منظور مقابله با مشکل کاهش بارندگی و کم آبی میدانند.
در سال ۲۰۱۸ میلادی یک مقام ایرانی در سخنرانیای گفته بود: «هم رژیم صهیونیستی و هم یک کشور دیگر در تلاش هستند تا ابرهای ایران نبارند». کشوری که ناماش فاش نشد امارات متحده عربی بود که یک برنامه جاه طلبانه بارورسازی ابرها را آغاز کرده بود و مواد شیمیایی را به ابرها تزریق میکرد تا ابرها را وادار به بارندگی سازد. اما آنچه که خیلیها نمیدانند این است که هدف واقعی این تلاشها تنها دزدی آب نیست بلکه صرفا باریدن باران در زمینهای خشک است.
با توجه به اینکه کشور ثروتمندی مثل امارات صدها میلیون دلار به این نوع تلاشها اختصاص داده است، کشورهای دیگر نیز به این رقابت پیوسته و تلاش میکنند تا آنها هم سهمی از این قضیه داشته باشند.
مراکش، اتیوپی، ایران و عربستان سعودی برنامههای بارورسازی ابرها را در دستور کار قرار داده اند. اما در این میان چین بلندپروازانهترین برنامه را در این زمینه در سراسر جهان دارد که هدف آن تحریک باران یا توقف بارش تگرگ در نیمی از آن کشور است. چین در تلاش است تا ابرها را وادار به باریدن بر روی رودخانه یانگ تسه کند رودخانهای که در برخی نقاط در حال خشک شدن است.
دانش بارورسازی ابرها سابقهای ۷۵ ساله دارد، ولی هنوز بسیاری از کارشناسان میگویند این علم به اثبات نرسیده است. آنان به طور خاص نگران بارورسازی ابرها توسط یک کشور و هزینه آن برای سایر کشورها به خصوص در دورههای وزش باد هستند و معتقدند کشورهایی که در راستای بارورسازی ابرها گام بر میدارند به تاثیر اقداماتشان بر سایر کشورها توجهی ندارند.

نزدیک به ۲۰ سال پیش خاندان حاکم بر امارات دریافتند که حفظ ذخایر فراوان آب به اندازه ذخایر عظیم نفت و گاز برای حفظ جایگاه آن کشور به عنوان قطب سرمایه مالی و تجاری خلیج فارس اهمیت دارد.
در حالی که علم زیربنایی باروری ابرها ساده به نظر میرسد در عمل مشکلات متعددی در مسیر آن وجود دارد. تمام ابرها ظرفیت بالقوه تولید باران را ندارند و حتی ابری که به ظاهر برای بارور شدن مناسب به نظر میرسد ممکن است فاقد رطوبت کافی باشد. چالش دیگر در آب و هوای گرم آن است که قطرات باران ممکن است پیش از رسیدن به زمین تبخیر شوند. گاهی اوقات تاثیر بارورسازی ابر میتواند بیش از حد انتظار باشد و باران یا برف بیش از حد تولید کند.

به نظر میرسد این همان چیزی است که در تابستان ۲۰۱۹ میلادی در امارات اتفاق افتاد زمانی که ظاهرا بارورسازی ابرها چنان بارانهای شدیدی را در دبی ایجاد کرد که نیروهای امدادرسان اماراتی مجبور شدند آب را از محلههای مسکونی سیل زده و مراکز خرید لوکس دبی خارج کنند.
با توجه به مشکلات مرتبط با جمع آوری دادهها در مورد کارایی بارورسازی ابرها دانشمندان میگویند که روشهای به کار گرفته شده توسط امارات در بارورسازی ابرها دست کم ۵ درصد افزایش بارندگی در سال را برای آن کشور به همراه داشته اند.
پس میتوان امیدوار بود در کشور خشک و بی آبی مثل ایران که از گذشته دیرین با مساله کم آبی دست به گریبان بوده است روش بارور کردن ابرها میتواند راه فراری برای مواجه نشدن با آینده تیره و تار تمام شدن منابع آب شیرین در کشور باشد.
ارسال نظر