هدفمندی یارانه ها به نفع کیست؟/هزینه انرژی فقرا بیشتر از ثروتمندان شد+جدول

متوسط هزینه سالانه انرژی خانوارهای شهری و سهم آن در مجموع هزینه های خانوار در سال 1389 نشان می دهد که خانواده هایی که در دهک های ضعیف جامعه قرار گرفته اند پرداخت قبوض انرژی سهم بیشتری در هزینه های سالانه آنها داشته است.

به طوریکه نزدیک به 4 درصد هزینه های سالانه یک خانوار ضعیف جامعه را پرداخت پول برق و گاز تشکیل می دهد در حالیکه این رقم در دهک دهم جامعه نزدیک به 3 درصد است.
این درحالی است که هدفمندی یارانه ها در آذرماه 1389 با هدف نزدیک کردن سطح رفاهی دهک های ضعیف جامعه نسبت به دهک های بالاتر اجرایی شد.
براساس اظهارات رئیس دولت این طرح قرار بود که فاصله میان فقیر و غنی را کم کند اما آمارها از مصرف انرژی در سال 1389 که تنها سه ماه هدفمندی یارانه ها اجرایی شده بود نشان می دهد که دهک های ضعیف جامعه به دلیل سهم زیاد انرژی در سبد هزینه های آنها نسبت به دهک های بالاتر از هدفمندی یارانه ها ضرر کرده اند. بنابراین براساس آمار رسمی ترازنامه انرژی سال 1389، در این سال دهک های ضعیف جامعه نسبت به دهک های ثروتمند جامعه برای پرداخت قبوض انرژی خود با مشکلات بیشتری همراه بوده اند.

براساس آمارهای موجود، در سال 1389، هزینه های انرژی حدود 3 درصد از کل هزینه های خانوارهای شهری و 4.5 درصد از کل هزینه های خانوارهای روستایی را به خود اختصاص داده است. این درحالی است که ارقام مشابه برای خانوارهای مزبوردر سال 1388 به ترتیب 2.2 و 3.4 درصد بوده است. بررسی ها نشان می دهد هر چه سطح درآمد(دهک هزینه ای) پایین تر باشد، سهم هزینه انرژی در مجموع هزینه های خانوار افزایش می یابد.
به عبارت دیگر سهم هزینه انرژی در کل هزینه های خانوار برای خانواده های فقیرتر بالاتر است. به عنوان نمونه یک خانواده فقیر شهری(دهک اول) حدود 3.8 درصد از کل هزینه های مصرفی و یک خانواده ثروتمند شهری(دهک هزینه ای نهم دهم) حدود 2.6 درصد از کل هزینه های مصرفی خود را صرف تامین انرژی می کند. این ارقام برای فقیرترین و ثروتمندترین خانوارهای روستایی به ترتیب 6.2 و 3.6 درصد است.

بدین ترتیب نتیجه دیگری که حاصل می شود این است که سهم هزینه های انرژی برای خانوارهای روستایی از ارقام مشابه برای خانوارهای شهری بیشتراست.



همچنین آمارهای موجود نشان می دهد 37.5 درصد هزینه های فقیرترین دهک کشور به هزینه های خوراکی اختصاص دارد در حالیکه این رقم در ثروتمندترین دهک به 14.6 درصد می رسد.
درعین حال سهم هزینه های غیرخوراکی در هزینه های سالانه فقیرترین دهک شهری کشور 58.6 درصد است در حالیکه این رقم در ثروتمندترین دهک کشور به 82.8 درصد می رسد.
در خصوص هزینه های روستایی نیز فقیرترین دهک روستایی کشور بیش از 47 درصد از هزینه های خود را به خوراک اختصاص داده در حالیکه ثروتمندترین دهک روستایی 30 درصد هزینه های خود را به هزینه های خوراکی اختصاص داده است.

درعین حال سهم هزینه های غیرخوراکی در هزینه های سالانه فقیرترین دهک روستایی کشور 46درصد است در حالیکه این رقم در ثروتمندترین دهک روستایی کشور به 65.9 درصد می رسد.