.svg)
وال استریت ژورنال: سفر بایدن به عربستان مانند دیدار چمبرلین و هیتلر بود
پارسینه: سفر هفته گذشته جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، به خاورمیانه به اذعان قریب به اتفاق کارشناسان و رسانه‌های غربی و منطقه‌ای دستاورد قابل توجهی به همراه نداشت و حتی اوضاع را وخیم‌تر از قبل کرد.
به گزارش «پارسینه»، روزنامه آمریکایی « وال استریت ژورنال » در تحلیلی راجع به این سفر نوشت:
دیدار رهبران کشور‌های مهم معمولاً ارزشمند است حتی اگر هیچ نتیجه فوری نداشته باشد. اما استثنا‌هایی وجود دارد. یکی از آنها ملاقات نویل چمبرلین (نخست وزیر وقت انگلیس) در مونیخ با هیتلر در سال ۱۹۳۸ بود. دیگری: نشست رئیس جمهر بایدن با محمد بن سلمان ، ولیعهد عربستان سعودی در هفته گذشته.
۲۴ ساعت حضور رئیس‌جمهور در جده تحت تاثیر عکس‌هایی بود که از مشت زدن او با رهبر واقعی پادشاهی سعودی بود که آقای بایدن آن را منحوس خوانده بود. از آنجا به بعد همه چیز در سراشیبی قرار گرفت. بایدن اصرار داشت که در حضور هیئت‌های آمریکایی و سعودی، ولیعهد را قاتل جمال خاشقجی معرفی کرده است. عادل الجبیر، وزیر امور خارجه عربستان سعودی به سرعت گفت که به یاد نمی‌آورد که چنین چیزی را شنیده باشد. وقتی از آقای بایدن پرسیدند که آیا وزیر امور خارجه حقیقت را می‌گوید، او گفت نه - به این معنی که یکی از مقامات کلیدی سعودی دروغگو است. حتی نیویورک تایمز با اشاره به اینکه او سابقه توصیف رویداد‌هایی را دارد که سایر شرکت کنندگان جلسه به یاد نمی‌آورند، این سوال را مطرح کرد که آیا گزارش آقای بایدن درست است یا خیر.
این سفر بدتر از یک فرصت از دست رفته بود. این امر با تاکید بر اینکه نه عربستان سعودی و نه دیگر کشور‌های خلیج فارس به قدر کافی به آمریکا اعتماد ندارند که روابط به شدت از هم گسسته را بازسازی کند، به منافع امنیتی آمریکا در خاورمیانه آسیب زد. رئیس جمهور در یک سخنرانی خطاب به رهبران عرب اعلام کرد: ما از این جا دور نخواهیم شد و خلاء را برای پر کردن چین، روسیه یا ایران باقی نمی‌گذاریم.
گفتن این موضوع از طرف مردی که از افغانستان عقب نشسته بود، گوش شنوایی نداشت. امارات متحده عربی به سرعت اعلام کرد که برای بازگرداندن سفیر خود به تهران و حل و فصل اختلافات از طریق دیپلماتیک تلاش می‌کند. فیصل بن فرحان آل سعود، وزیر امور خارجه عربستان سعودی با ادعای آقای بایدن مبنی بر تقویت روابط عربستان و اسرائیل مخالفت کرد و تاکید کرد که افزایش تولید نفت تصمیم عربستان نیست، بلکه تصمیم اوپک پلاس، شامل روسیه خواهد بود. این روشی نه چندان ظریف برای گفتن این بود که عربستان سعودی روابط گرم خود با ولادیمیر پوتین را بدون توجه به نظر آمریکا حفظ خواهد کرد.
۲۴ ساعت حضور رئیس‌جمهور در جده تحت تاثیر عکس‌هایی بود که از مشت زدن او با رهبر واقعی پادشاهی سعودی بود که آقای بایدن آن را منحوس خوانده بود. از آنجا به بعد همه چیز در سراشیبی قرار گرفت. بایدن اصرار داشت که در حضور هیئت‌های آمریکایی و سعودی، ولیعهد را قاتل جمال خاشقجی معرفی کرده است. عادل الجبیر، وزیر امور خارجه عربستان سعودی به سرعت گفت که به یاد نمی‌آورد که چنین چیزی را شنیده باشد. وقتی از آقای بایدن پرسیدند که آیا وزیر امور خارجه حقیقت را می‌گوید، او گفت نه - به این معنی که یکی از مقامات کلیدی سعودی دروغگو است. حتی نیویورک تایمز با اشاره به اینکه او سابقه توصیف رویداد‌هایی را دارد که سایر شرکت کنندگان جلسه به یاد نمی‌آورند، این سوال را مطرح کرد که آیا گزارش آقای بایدن درست است یا خیر.
این سفر بدتر از یک فرصت از دست رفته بود. این امر با تاکید بر اینکه نه عربستان سعودی و نه دیگر کشور‌های خلیج فارس به قدر کافی به آمریکا اعتماد ندارند که روابط به شدت از هم گسسته را بازسازی کند، به منافع امنیتی آمریکا در خاورمیانه آسیب زد. رئیس جمهور در یک سخنرانی خطاب به رهبران عرب اعلام کرد: ما از این جا دور نخواهیم شد و خلاء را برای پر کردن چین، روسیه یا ایران باقی نمی‌گذاریم.
گفتن این موضوع از طرف مردی که از افغانستان عقب نشسته بود، گوش شنوایی نداشت. امارات متحده عربی به سرعت اعلام کرد که برای بازگرداندن سفیر خود به تهران و حل و فصل اختلافات از طریق دیپلماتیک تلاش می‌کند. فیصل بن فرحان آل سعود، وزیر امور خارجه عربستان سعودی با ادعای آقای بایدن مبنی بر تقویت روابط عربستان و اسرائیل مخالفت کرد و تاکید کرد که افزایش تولید نفت تصمیم عربستان نیست، بلکه تصمیم اوپک پلاس، شامل روسیه خواهد بود. این روشی نه چندان ظریف برای گفتن این بود که عربستان سعودی روابط گرم خود با ولادیمیر پوتین را بدون توجه به نظر آمریکا حفظ خواهد کرد.
به طور خلاصه، رئیس جمهور بدون هیچ پیشرفتی بازگشت - نه تنها در مورد نفت، بلکه در مورد صلح در یمن، مقابله با ایران و هر چیز دیگری. این ناکامی با شیوه نادرست کاخ سفید برای برگزاری دیدار همراه شد. کارمند کاخ سفید که فکر می‌کرد مشت به مشت زدن دوستانه بر یک دست دادن رسمی ارجحیت دارد، باید اخراج شود. این اتفاق هیچ ربطی به کووید نداشت؛ رئیس جمهور با سایر سعودی‌ها و همچنین پیش از آن با اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها دست داده بود. اگر او فکر می‌کرد که دست ندادن باعث دلجویی از هم حزبی‌های منتقد ضد سعودی می‌شود، اشتباه می‌کرد. آدام شیف، نماینده مجلس نمایندگان آمریکا، این مشت به مشت زدن را به عنوان «شاهد آشکاری از تسلط مستبدان نفت خیز بر سیاست خارجی ایالات متحده» محکوم کرد.
رسانه‌ها را به خاطر تأکید بر این شرمساری‌ها به راحتی می‌توان سرزنش کرد و آقای بایدن این کار را کرد. اما وقتی موضوعی برای گزارش دادن وجود نداشته نباشد، تعجب آور نیست که خبرنگاران بر وضعیت ناراحت کننده بایدن تمرکز کنند، آن هم در موضوعی که با لاف زنی قبلی خود در مورد تنبیه محمد بن سلمان درست کرده بود. و رئیس‌جمهور نمی‌توانست انتظار داشته باشد که آنها فریب تلاش‌های کاخ سفید را بخورند که می‌خواست تغییرات تدریجی در ترتیبات پروازی عربستان-اسرائیل یا انتقال دو جزیره کوچک از مصر به عربستان سعودی با موافقت اسرائیل را که مدت‌ها پیش مورد توافق قرار گرفته بود، به آنها قالب کند.
آقای بایدن زمانی به منطقه رفت که جهان با خطرات اقتصادی و امنیتی عظیمی مواجه است. تهاجم روسیه به اوکراین باعث کمبود و افزایش قیمت مواد غذایی شده است که با ناتوانی اوکراین در صادرات غلات و کاشت محصول جدید بدتر هم خواهد شد. این موضوع جریان‌های بی ثبات کننده مهاجرت از کشور‌های فقیر آفریقا و خاورمیانه مانند مصر، که به شدت به گندم اوکراین وابسته هستند را به دنبال خواهد داشت. تورم که در حال حاضر یک مشکل جهانی است، مطمئنا بدتر خواهد شد مگر اینکه کندی اقتصادی چین باعث رکود جهانی شود؛ چیزی که به هر کشوری از جمله ایالات متحده آسیب خواهد رساند.
به همه این‌ها باید ادامه تهدیدات هسته‌ای آقای پوتین را اضافه کرد. هر روز این خطر بیشتر می‌شود که متحد روسیه در تهران بمب خود را تکمیل کند. کارشناسان بین المللی بر این باورند که ایران در حال حاضر اورانیوم غنی شده کافی برای ساخت حداقل یک بمب را دارد. آقای بایدن و یائیر لاپید، نخست وزیر اسرائیل ، بار دیگر متعهد شدند که ایران اجازه دستیابی به سلاح هسته‌ای را نخواهد داشت. لاپید گفت: «تنها راه برای متوقف کردن آنها، قرار دادن یک تهدید نظامی معتبر روی میز است.»، اما آقای بایدن این کار را نکرده است. او به مدت ۱۸ ماه به تهران التماس کرده است که از تسلیحات هسته‌ای چشم پوشی کند و در عین حال چشم خود را بر نقض تحریم‌های اقتصادی و بدرفتاری هایش در کشور‌های همسایه و حمایتش از حملات شورشیان حوثی به عربستان سعودی بسته است. او در این سفر تاکید کرد که به دنبال مذاکرات واهی خواهد بود.
عزم او برای سازش با یک دشمن سرسخت شباهت دیگرش به چمبرلین است. بیایید امیدوار باشیم که در یک سال نتیجه مشابهی ایجاد نکند.
منبع:
پارسینه
ارسال نظر