علی دایی و کریم باقری ۱۰۰ میلیارد قیمت خوردند!
پارسینه: بازیکن اسبق تیم ملی و استقلال میگوید اگر باقری و دایی در حال حاضر بازی میکردند ۱۰۰ میلیارد قیمت داشتند.
سیروس دین محمدی در بازی ایران با آلمان در جام جهانی ۹۸ حاضر بود. دینمحمدی که در زمان حضور ایویچ به بازیکن فیکس تیم ملی تبدیل شده بود، اما با روی کار آمدن جلال طالبی نیمکتنشین شد. با دینمحمدی از جو بازی با آلمان تا تیم ملی این روزها و وضعیت عجیب بازار نقلوانتقالات ایران صحبت کردیم که مثل همیشه با پاسخهای جالب او همراه بود. گفتوگوی او را در ادامه بخوانید:
اگر آن سال خودمان را باور داشتیم، مطمئنا از گروهمان صعود میکردیم. برای حرفم دلیل دارم. آن سال ضعیف ترینِ تیم ملی آلمان بود. درست است که بازیکنانی مانند یرمیس، بیرهوف، هسلر، کلینزمن و... همه بودند، ولی سن تمام آنها بالا بود. آن دوندگی همیشگی را نداشتند. دیدید که پس از صعود از گروه ما، ۴ گل از کرواسی دریافت کردند و از دور رقابتها کنار رفتند.
* قبل از جام جهانی با کرواسی بازی کردیم؟
فکر میکنم بازی را دو بر یک باختیم که علی دایی از روی نقطه پنالتی گل زد. من هم در ۱۵ دقیقه آخر بازی وارد زمین شدم. قبل از آن من بازیکن ثابت بودم. ایویچ که رفت، من بازیکن ذخیره شدم (با خنده).
* با پاشازاده که صحبت کردیم میگفت صحبتهایی مبنی بر این بوده که در بازی با آمریکا سیاست حکم میکند یک مربی ایرانی روی نیمکت بنشیند و حتی اگر بازی تدارکاتی را هم نمیباختیم، ایویچ را تغییر میدادند. حتی آقای طالبی که پستی نداشت به اردوی ایتالیا آمد.
آقای طالبی به عنوان مدیرفنی آمده بود. هر کسی نظر خودش را دارد، ولی من با این فرضیه موافق نیستم. ما با نتیجه بدی به آ. اس. رم باختیم. آن شکست باعث وارد شدن فشار به فدراسیون شد. شاید اگر ایویچ را تغییر نمیدادند ما حتی از گروهمان صعود میکردیم. ولی آن نتیجه باعث شد سرمربی را تغییر دهند و به تیم شوک وارد کنند که به نظر من بد نبود. اگر ایویچ میدانست قصد دارند او را تغییر دهند، هرگز بازی را برگزار نمیکرد. چون ما قبل از بازی ۲۰ تا ۲۰۰ متر هوازی رفته بودیم. یعنی بدنمان تعطیل بود. این بازی نیز برای ایویچ مهم نبود. فقط میخواست بچهها در شرایط بازی باشند و با تیمهای بزرگ بازی کنند. بازی کردن جلوی بازیکنانی مانند توتی اعتماد به نفس را بالا میبرد.
* در نیمه اول بازی با آلمان با تساوی بدون گل به رختکن رفتیم و خودتان در نیمه دوم وارد زمین شدید و موقعیتهایی هم داشتیم. درباره نیمه دوم صحبت میکنید؟
البته زمانی که بازی ۲ بر صفر شده بود من وارد زمین شدم. اگر یادتان باشد یکی، دو ماه قبل از آغاز جام جهانی ما از ایران رفته بودیم. سبک زندگی ام به نوعی بود که دوست داشتیم در کنار خانواده باشیم. ما وقتی آمریکا را شکست دادیم، فکر کردیم همه چیز تمام شده است. اگر کمی خودباوری داشتیم، به آلمان نمیباختیم. صحبتهای آقای طالبی در رختکن هم تأثیرگذار بود. حالا گذشته، ولی اگر ایشان نیز کمی انرژی مثبت میداد فرق میکرد. آن جنگندگی و نترسیدن از بازیکنان آلمان را نتوانست به تیم تزریق کند. ما بازیکنانی مانند کلینزمن و هسلر را فقط در تلویزیون دیده بودیم. زمانی که کوهلر با دورتموند در فینال اروپا بازی میکرد، من ۲۱ سالم بودم. اگر برای بردن وارد زمین میشدیم، میتوانستیم نتیجه خوبی کسب کنیم و حتی از گروهمان صعود کنیم.
* اگر بازی با یوگسلاوی را مساوی میکردیم شاید شانسمان خیلی بیشتر میشد.
ایویچ گفته بود فقط از روی ضربات ایستگاهی ممکن است از آنها گل بخوریم که همینطور هم شد.
* به نظر شما اگر عابدزاده در آن بازی درون دروازه بود، آن گل را دریافت میکرد؟
به هر حال بعضی اوقات تجربه میتواند خیلی کمک کند. بالاخره فوتبال است و اشتباهات باعث میشود تیمها برنده یا بازنده شوند. اگر اشتباهات نبود، هیچ وقت فوتبال جذاب نمیشد. نمیخواهم بگویم اگر کس دیگری درون دروازه بود آن گل را نمیخورد. شرایط فرق میکند.
* کمی هم به شرایط کنونی فوتبال ایران بپردازیم. در بازار نقل و انتقالات صحبتهایی در مورد ارقام عجیب و غریب ۲۰ میلیاردی میشود و حتی قیمت برخی بازیکنان ایرانی به یک میلیون دلار میرسد. بازیکنان نسل شما اگر الان بازی میکردند چه قیمتی داشتند؟
بازیکنانی مانند دایی، خداداد، باقری و مهدوی کیا قیمت نداشتند.
* الآن گفته میشود بازیکنانی که در این پنجره پرطرفدار بودند قرارداد ۲۰ میلیاردی بستند! که حتی ملیپوش هم نبودند.
خود من از ۱۹ سالگی به تیم ملی دعوت شدم. در دوران مربیگری پروین، ایویچ، بلاژویچ، طالبی، مرحوم پورحیدری و ... بوده ام.
* در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه چند سال داشتید؟
فکر کنم حدود ۲۶ سال سن داشتم. ولی قبل از آن در جام ملتهای ۱۹۹۶ امارات حضور داشتم.
* برگردیم به بحث قبلی. میخواهم از بازیکنان نسل طلایی ۹۸ اسم ببرم و شما بگویید اگر آنها اکنون بازی میکردند قراردادشان چه قیمتی داشت؟ اگر علی دایی سال ۹۸ میخواست در فوتبال ایران بازی کند، باید چقدر میگرفت؟
با این شرایط اگر بخواهید حساب کنید باید قیمت علی دایی ۱۰۰ میلیارد میبود. شاید هم بیشتر.
* کریم باقری چی؟
تمام بازیکنان آن دوره در همین حد بودند. همه آن نسل ستاره بودند.
* به دور از شکست نفسی و این مسائل اگر خودتان بودید چقدر ارزش داشتید؟
- نه اصلا ارزش ندارد. من از دیگران تعریف میکنم. من دوست ندارم از خودم تعریف کنم (با خنده)
* البته ما گلهای زیبایی از شما را به یاد داریم. از جمله گل به جوبیلو ایواتا و گل به عربستان.
- من در فینال آسیا گل زدم که بهترین گل ماه آسیا شد. به نظرتان چقدر قرارداد من بود؟ (با خنده) حدس بزنید. حوالی سال ۷۷ و ۷۸ بود.
* شاید ۲۰ میلیون بوده باشد؟
- نزدیک گفتید. بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان بود. فکر کنم آن زمان خودرو رنو میدادند (با خنده)
* درباره تیم ملی فعلی چه نظری دارید. با اردوی اخیر و محدودیتهایی که برای برگزاری بازیهای تدارکاتی وجود دارد، به نظرتان میتوانیم آماده سازی خوبی برای جام جهانی داشته باشیم؟
من همیشه در وهله اول گفته ام که ابتدا نباید سرمربی را تغییر دهیم. اسکوچیچ بهترین گزینه برای حضور در جام جهانی است. در شرایط کنونی که چند ماه تا شروع جام جهانی مانده، تغییر سرمربی بدترین تصمیم ممکن است. چون تا سرمربی بیاید شکل تیم را پیدا کند و از بازیکنان شناخت پیدا کند و فیلم بازیها را نگاه کند و سبک بازی را بفهمد، خیلی زمان میبرد. بخش دوم نیز این است که باید به اسکوچیچ کمک کرد تا بازیهای تدارکاتی با تیمهای خیلی خوب برگزار کند. بله میدانم که در فیفا دی تمام بازیها از قبل انتخاب شده، ولی تیم ملی باید با یک تیم گردن کلفت بازی تدارکاتی برگزار کند و عیار تیم را بسنجیم. ما باید با تیم ملی انگلیس بازی کنیم. این دیدار شوخی نیست. ما با تیم ملی الجزایر بازی کردیم که راستش را بخواهید از این تیم خیلی خوشم نیامد. آنها خیلی قدرتمند نبودند. ما باید با تیمی بازی کنیم که کار دفاعی را بلد باشیم چگونه انجام دهیم. برابر انگلیس قطعا از جلو پرس نمیکنیم. باید اجازه بدهیم به یک سوم میانی بیایند و کار دفاعی انجام دهیم تا از ضدحملات استفاده کنیم. این واقعیت است و نمیتوانیم از واقعیت فرار کنیم. وزارت ورزش و فدراسیون باید کمک کنند تا یکی دو بازی خوب برای تیم ملی تدارک ببینیم. دیگر این مسئله به آنها بستگی دارد که میخواهند چقدر هزینه کنند. اگر آنها خوب هزینه کنند قطعا با تیمهای خوب بازی میکنیم.
* آقای دینمحمدی سالگرد بازی با آلمان بود. از این مسابقه برای ما صحبت کنید. شاید اگر بچهها بعد از برد برابر آمریکا قانع نمیشدند صعود هم میکردیم؟
اگر آن سال خودمان را باور داشتیم، مطمئنا از گروهمان صعود میکردیم. برای حرفم دلیل دارم. آن سال ضعیف ترینِ تیم ملی آلمان بود. درست است که بازیکنانی مانند یرمیس، بیرهوف، هسلر، کلینزمن و... همه بودند، ولی سن تمام آنها بالا بود. آن دوندگی همیشگی را نداشتند. دیدید که پس از صعود از گروه ما، ۴ گل از کرواسی دریافت کردند و از دور رقابتها کنار رفتند.
* قبل از جام جهانی با کرواسی بازی کردیم؟
فکر میکنم بازی را دو بر یک باختیم که علی دایی از روی نقطه پنالتی گل زد. من هم در ۱۵ دقیقه آخر بازی وارد زمین شدم. قبل از آن من بازیکن ثابت بودم. ایویچ که رفت، من بازیکن ذخیره شدم (با خنده).
* با پاشازاده که صحبت کردیم میگفت صحبتهایی مبنی بر این بوده که در بازی با آمریکا سیاست حکم میکند یک مربی ایرانی روی نیمکت بنشیند و حتی اگر بازی تدارکاتی را هم نمیباختیم، ایویچ را تغییر میدادند. حتی آقای طالبی که پستی نداشت به اردوی ایتالیا آمد.
آقای طالبی به عنوان مدیرفنی آمده بود. هر کسی نظر خودش را دارد، ولی من با این فرضیه موافق نیستم. ما با نتیجه بدی به آ. اس. رم باختیم. آن شکست باعث وارد شدن فشار به فدراسیون شد. شاید اگر ایویچ را تغییر نمیدادند ما حتی از گروهمان صعود میکردیم. ولی آن نتیجه باعث شد سرمربی را تغییر دهند و به تیم شوک وارد کنند که به نظر من بد نبود. اگر ایویچ میدانست قصد دارند او را تغییر دهند، هرگز بازی را برگزار نمیکرد. چون ما قبل از بازی ۲۰ تا ۲۰۰ متر هوازی رفته بودیم. یعنی بدنمان تعطیل بود. این بازی نیز برای ایویچ مهم نبود. فقط میخواست بچهها در شرایط بازی باشند و با تیمهای بزرگ بازی کنند. بازی کردن جلوی بازیکنانی مانند توتی اعتماد به نفس را بالا میبرد.
* در نیمه اول بازی با آلمان با تساوی بدون گل به رختکن رفتیم و خودتان در نیمه دوم وارد زمین شدید و موقعیتهایی هم داشتیم. درباره نیمه دوم صحبت میکنید؟
البته زمانی که بازی ۲ بر صفر شده بود من وارد زمین شدم. اگر یادتان باشد یکی، دو ماه قبل از آغاز جام جهانی ما از ایران رفته بودیم. سبک زندگی ام به نوعی بود که دوست داشتیم در کنار خانواده باشیم. ما وقتی آمریکا را شکست دادیم، فکر کردیم همه چیز تمام شده است. اگر کمی خودباوری داشتیم، به آلمان نمیباختیم. صحبتهای آقای طالبی در رختکن هم تأثیرگذار بود. حالا گذشته، ولی اگر ایشان نیز کمی انرژی مثبت میداد فرق میکرد. آن جنگندگی و نترسیدن از بازیکنان آلمان را نتوانست به تیم تزریق کند. ما بازیکنانی مانند کلینزمن و هسلر را فقط در تلویزیون دیده بودیم. زمانی که کوهلر با دورتموند در فینال اروپا بازی میکرد، من ۲۱ سالم بودم. اگر برای بردن وارد زمین میشدیم، میتوانستیم نتیجه خوبی کسب کنیم و حتی از گروهمان صعود کنیم.
* اگر بازی با یوگسلاوی را مساوی میکردیم شاید شانسمان خیلی بیشتر میشد.
ایویچ گفته بود فقط از روی ضربات ایستگاهی ممکن است از آنها گل بخوریم که همینطور هم شد.
* به نظر شما اگر عابدزاده در آن بازی درون دروازه بود، آن گل را دریافت میکرد؟
به هر حال بعضی اوقات تجربه میتواند خیلی کمک کند. بالاخره فوتبال است و اشتباهات باعث میشود تیمها برنده یا بازنده شوند. اگر اشتباهات نبود، هیچ وقت فوتبال جذاب نمیشد. نمیخواهم بگویم اگر کس دیگری درون دروازه بود آن گل را نمیخورد. شرایط فرق میکند.
* کمی هم به شرایط کنونی فوتبال ایران بپردازیم. در بازار نقل و انتقالات صحبتهایی در مورد ارقام عجیب و غریب ۲۰ میلیاردی میشود و حتی قیمت برخی بازیکنان ایرانی به یک میلیون دلار میرسد. بازیکنان نسل شما اگر الان بازی میکردند چه قیمتی داشتند؟
بازیکنانی مانند دایی، خداداد، باقری و مهدوی کیا قیمت نداشتند.
* الآن گفته میشود بازیکنانی که در این پنجره پرطرفدار بودند قرارداد ۲۰ میلیاردی بستند! که حتی ملیپوش هم نبودند.
خود من از ۱۹ سالگی به تیم ملی دعوت شدم. در دوران مربیگری پروین، ایویچ، بلاژویچ، طالبی، مرحوم پورحیدری و ... بوده ام.
* در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه چند سال داشتید؟
فکر کنم حدود ۲۶ سال سن داشتم. ولی قبل از آن در جام ملتهای ۱۹۹۶ امارات حضور داشتم.
* برگردیم به بحث قبلی. میخواهم از بازیکنان نسل طلایی ۹۸ اسم ببرم و شما بگویید اگر آنها اکنون بازی میکردند قراردادشان چه قیمتی داشت؟ اگر علی دایی سال ۹۸ میخواست در فوتبال ایران بازی کند، باید چقدر میگرفت؟
با این شرایط اگر بخواهید حساب کنید باید قیمت علی دایی ۱۰۰ میلیارد میبود. شاید هم بیشتر.
* کریم باقری چی؟
تمام بازیکنان آن دوره در همین حد بودند. همه آن نسل ستاره بودند.
* به دور از شکست نفسی و این مسائل اگر خودتان بودید چقدر ارزش داشتید؟
- نه اصلا ارزش ندارد. من از دیگران تعریف میکنم. من دوست ندارم از خودم تعریف کنم (با خنده)
* البته ما گلهای زیبایی از شما را به یاد داریم. از جمله گل به جوبیلو ایواتا و گل به عربستان.
- من در فینال آسیا گل زدم که بهترین گل ماه آسیا شد. به نظرتان چقدر قرارداد من بود؟ (با خنده) حدس بزنید. حوالی سال ۷۷ و ۷۸ بود.
* شاید ۲۰ میلیون بوده باشد؟
- نزدیک گفتید. بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان بود. فکر کنم آن زمان خودرو رنو میدادند (با خنده)
* درباره تیم ملی فعلی چه نظری دارید. با اردوی اخیر و محدودیتهایی که برای برگزاری بازیهای تدارکاتی وجود دارد، به نظرتان میتوانیم آماده سازی خوبی برای جام جهانی داشته باشیم؟
من همیشه در وهله اول گفته ام که ابتدا نباید سرمربی را تغییر دهیم. اسکوچیچ بهترین گزینه برای حضور در جام جهانی است. در شرایط کنونی که چند ماه تا شروع جام جهانی مانده، تغییر سرمربی بدترین تصمیم ممکن است. چون تا سرمربی بیاید شکل تیم را پیدا کند و از بازیکنان شناخت پیدا کند و فیلم بازیها را نگاه کند و سبک بازی را بفهمد، خیلی زمان میبرد. بخش دوم نیز این است که باید به اسکوچیچ کمک کرد تا بازیهای تدارکاتی با تیمهای خیلی خوب برگزار کند. بله میدانم که در فیفا دی تمام بازیها از قبل انتخاب شده، ولی تیم ملی باید با یک تیم گردن کلفت بازی تدارکاتی برگزار کند و عیار تیم را بسنجیم. ما باید با تیم ملی انگلیس بازی کنیم. این دیدار شوخی نیست. ما با تیم ملی الجزایر بازی کردیم که راستش را بخواهید از این تیم خیلی خوشم نیامد. آنها خیلی قدرتمند نبودند. ما باید با تیمی بازی کنیم که کار دفاعی را بلد باشیم چگونه انجام دهیم. برابر انگلیس قطعا از جلو پرس نمیکنیم. باید اجازه بدهیم به یک سوم میانی بیایند و کار دفاعی انجام دهیم تا از ضدحملات استفاده کنیم. این واقعیت است و نمیتوانیم از واقعیت فرار کنیم. وزارت ورزش و فدراسیون باید کمک کنند تا یکی دو بازی خوب برای تیم ملی تدارک ببینیم. دیگر این مسئله به آنها بستگی دارد که میخواهند چقدر هزینه کنند. اگر آنها خوب هزینه کنند قطعا با تیمهای خوب بازی میکنیم.
منبع:
ورزش سه
ارسال نظر