این خورشت را هم می توان با رب و هم بدون رب شبیه خورش کرفس تهیه کرد. در واقع این غذا شباهت زیادی به خورش کرفس دارد. فقط از لحاظ نوع پخت و نوع گیاه متفاوت است. شهر قزوین نوع دیگری از پخت خورش کنگر را در صفحه خود به شما آموزش می دهد. کنگر گیاهی ست خودرو که معمولا در فصل بهار در نقاط کوهستانی رشد می کند. این گیاه علاوه بر ارزش غذایی ارزش دارویی نیز دارد. این گیاه دارای برگهای خاردار با ساقه ای ضخیم شبیه به کرفس می باشد. از این گیاه در پخت سوپ و خورش و حتی سالاد نیز می توانید استفاده کنید. کنگر طبیعتی گرم و خشک دارد. منبع غنی پتاسیم است. کنگر کوهی برای اولین بار در اتیوپی کشت شد و بعد از آن در بقیه نقاط جهان گسترش یافت. محل اصلی رویش این سبزی مدیترانه، جزایر قناری و آمریکای جنوبی است. در ایران نیز این گیاه به وفور در استان ایلام، لرستان، طالقان و کوه‌های شمال تهران یافت می‌شود. این گیاه، طبع گرمی دارد و بسیار نیروبخش و مقوی قلب است. برگ‌های این سبزی، موجب کاهش چربی خون شده و به دلیل فیبر نامحلول، بسیار ملین و برای پایین آوردن قند خون سودمند است. سینارین موجود در عصاره برگ کنگر، باعث کاهش کلسترول و تری‌گلیسیرید خون می‌شود و استفاده از عصاره برگ و ریشه کنگر برای جلوگیری از رسوب چربی در جدار رگ‌ها مفید است. آنتی اکسیدان‌های موجود در کنگر کوهی، پوست را در برابر سرطان محافظت می‌کند. از دیگر خواص کنگر کوهی، افزایش نیروی جنسی بوده، این گیاه به دلیل دارا بودن هورمون‌های گیاهی، ترشحات غدد را تقویت می‌کند. کنگر کوهی، ضدعفونی ‌کننده، اشتها آور، تب‌ بر و هضم ‌کننده غذاست و درضمن، مصرف آن باعث تقویت دستگاه گوارش می‌شود. بهتر است زنان باردار، کودکان، بیماران مبتلا به بیماری شدید ک بدی یا کلیوی از مصرف برگ کنگر کوهی پرهیز کنند.