علامت های هشدار دهنده برای کمبود آهن

آهن نقش مهمی در حمایت از رشد کودکان و نوجوانان ایفا می‌کند و کمبود آن وضعیتی است که با سطح پایین این ماده معدنی در بدن مشخص می‌شود که در صورت عدم درمان منجر به بیماری بالینی به نام کم خونی می‌شود.

انواع کم خونی چیست؟

کم خونی ناشی از فقر آهن شایع‌ترین نوع کم خونی است. انواع دیگری مانند کم خونی ناشی از کمبود ویتامین B۱۲ و کم خونی ناشی از کمبود اسید فولیک وجود دارد.

کم خونی ناشی از فقر آهن زمانی رخ می‌دهد که بدن قادر به تولید صحیح هموگلوبین نباشد که برای اطمینان از اکسیژن رسانی به بافت‌ها و سلول‌های بدن ضروری است.

علائم و نشانه‌های متعددی از کمبود آهن وجود دارد. خستگی مفرط یکی از علائم اصلی کم‌خونی اولیه ناشی از فقر آهن است.

کم خونی ناشی از فقر آهن می‌تواند آنقدر خفیف باشد که متوجه آن نشوید، اما با افزایش کمبود آهن در بدن و تشدید کم خونی، علائم و نشانه‌ها تشدید می‌شود.

علائم کم خونی چیست؟
ضعف.
پوست رنگ پریده؛
درد قفسه سینه، ضربان قلب سریع یا تنگی نفس.
سردرد وسرگیجه؛
دست و پا‌های سرد.
درد زبان.
ناخن‌های شکننده
اشتهای غیرمعمول برای اقلام غیر غذایی مانند یخ، خاک یا نشاسته.
کم اشتهایی به خصوص در نوزادان و کودکان مبتلا به کم خونی فقر آهن.

کم خونی زمانی رخ می‌دهد که گلبول‌های قرمز سالم کافی برای حمل اکسیژن به اندام‌های بدن وجود نداشته باشد، در نتیجه سرماخوردگی و علائم خستگی یا ضعف براثر آن شایع است.

کم خونی ناشی از فقر آهن وضعیتی نیست که بتوان آن را به تنهایی تشخیص داد یا درمان کرد، بنابراین به جای مصرف مکمل آهن، برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید.

اگر کم خونی درمان نشود، می‌تواند منجر به ضربان قلب نامنظم، بزرگ شدن قلب یا نارسایی قلبی شود و همچنین فرد مستعد ابتلا به عفونت و افسردگی است.

اگر آزمایش خون نشان داد که تعداد گلبول‌های قرمز خون شما کم است، توصیه می‌شود از قرص آهن برای جایگزینی آهن از دست رفته از بدن خود استفاده کنید و این به یک دوره درمانی تقریباً شش ماهه نیاز دارد.

نوشیدن آب پرتقال پس از مصرف قرص ممکن است به جذب آهن در بدن شما کمک کند.