عادی انگاری «تقلب» و کاهش «اعتماد به نفس» دانش آموزان

گوهر یسنا انزانی : با بیان اینکه دانش آموزان پس از حدود دو سال آموزش مجازی و شرایطی که برای آنها امکان تقلب کردن را راحت‌تر کرده بود اکنون با حضوری شدن آموزشها در شریط حادی به سر می‌برند، اظهار کرد: در طول آموزش مجازی بعضا دانش آموزان به راحتی تقلب می‌کردند و متوجه نبودند که دلیل امتحان دادن سنجش آنها است، از این رو اکنون با حضوری شدن کلاسها  دانش آموزان در شرایط نا ایمن روانی قرار دارند.
 

 وی افت تحصیل را با افزایش تقلب، افسردگی، اضطراب، گرایش به اعتیاد، حقارت و درماندگی در ارتباط دانست و ادامه داد: در چنین شرایطی فرد خود را حقیر می‌بیند و تصمیم گیری برایش سخت می‌شود. در عین حال این امکان وجود دارد که این افراد تحت سلطه هم سالان خود قرار گیرند و گوشه گیر شوند چراکه در چنین شرایطی مضطرب شده و از شکست خوردن و دوست داشتنی نبودن می‌ترسند.

انزانی با بیان اینکه اکثر دانش آموزان نوعی بی صداقتی تحصیلی یا همان تقلب کردن که نوعی جعل دانش است را در دوران تحصیل خود نشان می‌دهند، تصریح کرد: تقلب یعنی تخلف از هنجارها و تقلب کردن یک موضوع مهم اجتماعی است که می‌تواند منجر به کاهش اعتماد اجتماعی شود. از جمله عمده دلایل تقلب کردن ضعف تحصیلی، نداشتن آگاهی، ارتقاء نمره، ترس از شکست خوردن، ترس از قضاوت شدن، ترس از دوست داشتنی نبودن، احساس عدم امنیت نسبت به نوع برخورد والدین با نمره پایین و نیاز به جلب توجه است. درواقع گرایش به تقلب می‌تواند دو حالت داشته باشد؛ یا این تقلب تحت تاثیر عوامل درونی نظیر ترس از تحقیر و احساس لذت از غرور پس از تقلب و یا تحت تاثیر عوامل بیرونی نظیر سخت بودن تکلیف و فشارهای والدین و مقایسه دانش آموزان با هم‌سالان است. از سوی دیگر این نکته را هم باید در نظر گرفت که والدین متقلب می‌توانند فرزندان متقلبی داشته باشند و نوع رفتار والدین نیز در بروز چنین رفتارهایی در فرزندان بسیار موثر است.

وی همچنین این را هم گفت که افت تحصیلی احساسات ناخوشایند روحی و روانی را در دانش آموزان ایجاد کرده و منجر به برقراری ارتباطات نامناسب با محیط، کاهش اعتماد به نفس، افسردگی، اختلالات شخصیت، استرس و اضطراب می‌شود.

انزانی با بیان اینکه دانش آموزانی که برای کسب نمره مطالب درسی را حفظ می‌کنند، در نهایت با ضعف در قدرت تفکر، استدلال و نوآوری مواجه شده و خیلی زود از درس خسته می‌شوند، به سرزنش و مقایسه دانش آموزان از سوی والدین نیز اشاره کرد و ادامه داد: بسیاری از اوقات والدین برای تحقق آرزوهای دست نیافته‌ خود به سرزنش و مقایسه فرزندانشان روی می‌آورند. همچنین ترس از قضاوت دیگران و اینکه اطرافیان درباره فرزندان آنها چه فکر می‌کنند نیز باعث می‌شود بسیاری از والدین فرزندان خود را با هم سالانشان مقایسه کنند. بعضا آگاهی و اطلاعات والدین نسبت به استعداد بچه‌ها پایین است و همین امر باعث می‌شود توانایی های منحصر به فرد بچه‌ را نبینند از این رو همواره توصیه می‌کنیم والدین با مراجعه به مشاور آگاه، فرزند خود را استعدادیابی کرده و متوجه شوند او در چه حوزه‌ای توانایی دارد.

این روانشناس خطاب به والدین ادامه داد: کمبود و آرزوهای خود را بر روی فرزندانتان فرافکنی نکنید چراکه این مقایسه ها منجر به ایجاد ترس از دوست داشتنی نبودن،ترس  بی ارزش بودن، ترس از قضاوت شدن، ترس از اشتباه کردن، ترس از شکست خوردن و از سوی دیگر افزایش عقده حقارت، حس افسردگی، اضطراب و اختلالات روحی شدید در آنها می‌شود که در صورت عدم درمان تا آخر عمر به همراه فرزند باقی خواهد ماند.

به گفته این رواشناس، طی دو سال اخیر و با پاندمی کووید ۱۹، اختلالات روحی و روانی در دانش آموزان افزایش داشته و لازم است در این شرایط والدین مهارت های اجتماعی را آموخته و این مهارت‌ها را به فرزندان خود نیز بیاموزند.

 وی در پایان سخنان خود مهارت مدیریت خشم، ارتباط موثر، مدیریت زمان، عادات مطالعه و ارتباطات موثر را از جمله مهارت‌های اجتماعی مورد نیاز فرزندان عنوان کرد و این را هم گفت که تا هر اندازه مهارت‌های اجتماعی فرزندان افزیش پیدا کند آنها با قرار گرفتن در موقعیت‌های مختلف می‌توانند از پس مسائل برآیند، از این رو در ابتدا لازم  است والدین مهارت‌های اجتماعی خود را افزایش داده و سپس این مهارت‌ها را به فرزندان نیز منتقل کنند.