.svg)
ارتباط توانایی یادآوری رویا با افزایش خلاقیت
پارسینه: چرا برخی از مردم هر روز رویاهای خود را به یاد می آورند در حالی که به نظر می رسد برخی دیگر هرگز خوابی را که دیده اند به یاد نمی آورند؟
بر اساس یافته های تحقیقات جدید، افرادی که می توانند رویاهای خود را به خاطر بیاورند، خلاق تر بوده و ارتباط عملکردی بیشتری در شبکه مغزی نشان می دهند.
رافائل والات (Raphael Vallat) پژوهشگر این مطالعه در مرکز علوم خواب انسانی در دانشگاه کالیفرنیا گفت: من فکر می کنم که رویا یکی از آخرین مرزهای شناخت انسان است. اگرچه همه ما بخش قابل توجهی از زندگی خود را صرف رویا دیدن می کنیم، هنوز بسیاری از سوالات تحقیقاتی اساسی در رابطه با رویاها وجود دارد که بی پاسخ مانده اند و بدیهی است که مطالعه آن ها یک موضوع جذاب است
او در ادامه افزود: در این مطالعه به یکی از این سؤالات اساسی می پردازیم که چرا برخی از مردم هر روز رویاهای خود را به یاد می آورند در حالی که به نظر می رسد برخی دیگر هرگز خوابی را که دیده اند به یاد نمی آورند؟
والات و همکارانش برای مطالعه جدید خود از تکنیک های تصویربرداری مغزی برای بررسی تفاوت های عصبی فیزیولوژیکی بین افرادی که رویاهای خود را به یاد می آورند و کسانی که به یاد نمی آورند، استفاده کردند.
این مطالعه شامل ۵۵ شرکت کننده سالم ۱۹ تا ۲۹ ساله با ویژگی های خواب و شاخص توده بدنی طبیعی بود. در این میان، ۲۸ شرکت کننده خوابی که دیده بودند را به یاد می آورند در حالی که ۲۷ شرکت کننده دیگر خواب های کمتری را به خاطر می آوردند. هر دو گروه از نظر سن، مدت زمان خواب معمولی یا تحصیلات تفاوت معنی داری نداشتند.
شرکت کنندگان یک شب قبل از جلسه اسکن خود به آزمایشگاه خواب رفته و ارزیابی های شخصی، اضطراب و کیفیت خواب خود را تکمیل کردند. شرکت کنندگان همچنین مقیاس حافظه وکسلر که برای اندازه گیری عملکرد حافظه فوری و تاخیری و توانایی خلاقیت استفاده می شود را اندازه گیری کردند.
پس از اقامت یک شبه در آزمایشگاه، شرکت کنندگان تحت سه اسکن تصویربرداری تشدید مغناطیسی کاربردی برای اندازه گیری فعالیت مغز در حالت استراحت قرار گرفتند.
در ادامه محققان دریافتند افرادی که زیاد رویاهایشان را به خاطر می آورند دارای شخصیت، سطح اضطراب، کیفیت خواب و توانایی های حافظه مشابهی هستند. با این حال، به یادآورندگان رویاها به طور قابل توجهی نمره بالاتری نسبت به افرادی که خواب و رویا را به یاد نمی آوردند کسب کردند که نشان دهنده توانایی های خلاقانه تر آن ها نسبت به گروه دوم است.
والات و همکارانش همچنین افزایش اتصال عملکردی بهتری را در شبکه مغزی افراد با توانایی به یاد آوردن خواب ها در مقایسه با اشخاصی که کمتر خواب هایشان را به یاد می آوردند، مشاهده کردند. ولات توضیح داد: شبکه مغزی در هنگام رویاپردازی و سرگردانی ذهنی فعال بوده و باعث ارتقای خلاقیت و رویا پردازی می شود.
افزایش اتصال به طور خاص بین قشر جلوی مغز میانی و محل اتصال گیجگاهی - جداری، مطابق با گزارش های بالینی نشان می دهد که ضایعات در این مناطق مغز منجر به توقف یادآوری رویا می شود. ولات همچنین افزود: مطالعات نشان داد که به عبارت ساده تر، افراد با یادآوری رویاهای زیاد، توانایی های خلاقانه برتر و همچنین سازمان دهی عملکردی مغز متفاوتی دارند. شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature and Science of Sleep منتشر شده است.
رافائل والات (Raphael Vallat) پژوهشگر این مطالعه در مرکز علوم خواب انسانی در دانشگاه کالیفرنیا گفت: من فکر می کنم که رویا یکی از آخرین مرزهای شناخت انسان است. اگرچه همه ما بخش قابل توجهی از زندگی خود را صرف رویا دیدن می کنیم، هنوز بسیاری از سوالات تحقیقاتی اساسی در رابطه با رویاها وجود دارد که بی پاسخ مانده اند و بدیهی است که مطالعه آن ها یک موضوع جذاب است
او در ادامه افزود: در این مطالعه به یکی از این سؤالات اساسی می پردازیم که چرا برخی از مردم هر روز رویاهای خود را به یاد می آورند در حالی که به نظر می رسد برخی دیگر هرگز خوابی را که دیده اند به یاد نمی آورند؟
والات و همکارانش برای مطالعه جدید خود از تکنیک های تصویربرداری مغزی برای بررسی تفاوت های عصبی فیزیولوژیکی بین افرادی که رویاهای خود را به یاد می آورند و کسانی که به یاد نمی آورند، استفاده کردند.
این مطالعه شامل ۵۵ شرکت کننده سالم ۱۹ تا ۲۹ ساله با ویژگی های خواب و شاخص توده بدنی طبیعی بود. در این میان، ۲۸ شرکت کننده خوابی که دیده بودند را به یاد می آورند در حالی که ۲۷ شرکت کننده دیگر خواب های کمتری را به خاطر می آوردند. هر دو گروه از نظر سن، مدت زمان خواب معمولی یا تحصیلات تفاوت معنی داری نداشتند.
شرکت کنندگان یک شب قبل از جلسه اسکن خود به آزمایشگاه خواب رفته و ارزیابی های شخصی، اضطراب و کیفیت خواب خود را تکمیل کردند. شرکت کنندگان همچنین مقیاس حافظه وکسلر که برای اندازه گیری عملکرد حافظه فوری و تاخیری و توانایی خلاقیت استفاده می شود را اندازه گیری کردند.
پس از اقامت یک شبه در آزمایشگاه، شرکت کنندگان تحت سه اسکن تصویربرداری تشدید مغناطیسی کاربردی برای اندازه گیری فعالیت مغز در حالت استراحت قرار گرفتند.
در ادامه محققان دریافتند افرادی که زیاد رویاهایشان را به خاطر می آورند دارای شخصیت، سطح اضطراب، کیفیت خواب و توانایی های حافظه مشابهی هستند. با این حال، به یادآورندگان رویاها به طور قابل توجهی نمره بالاتری نسبت به افرادی که خواب و رویا را به یاد نمی آوردند کسب کردند که نشان دهنده توانایی های خلاقانه تر آن ها نسبت به گروه دوم است.
والات و همکارانش همچنین افزایش اتصال عملکردی بهتری را در شبکه مغزی افراد با توانایی به یاد آوردن خواب ها در مقایسه با اشخاصی که کمتر خواب هایشان را به یاد می آوردند، مشاهده کردند. ولات توضیح داد: شبکه مغزی در هنگام رویاپردازی و سرگردانی ذهنی فعال بوده و باعث ارتقای خلاقیت و رویا پردازی می شود.
افزایش اتصال به طور خاص بین قشر جلوی مغز میانی و محل اتصال گیجگاهی - جداری، مطابق با گزارش های بالینی نشان می دهد که ضایعات در این مناطق مغز منجر به توقف یادآوری رویا می شود. ولات همچنین افزود: مطالعات نشان داد که به عبارت ساده تر، افراد با یادآوری رویاهای زیاد، توانایی های خلاقانه برتر و همچنین سازمان دهی عملکردی مغز متفاوتی دارند. شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature and Science of Sleep منتشر شده است.
منبع: سینا پرس
ارسال نظر